Ο Γουίλμπεκιν, οι εποχές του 2009 και το "μας έχει πιάσει τρέλα"!
Ίσως σε μία μόνο φράση να μπορούμε να «τυλίξουμε» όλη την ουσία: Ο Ολυμπιακός δεν άλλαξε μοντέλο ή αν θέλετε ο Μπλατ εντάχθηκε στο μοντέλο του Ολυμπιακού, πολύ απλά γιατί και ο ίδιος αυτό είναι, αυτό κάνει, αυτό θέλει… Είναι πολύ σημαντικό να το κατανοήσουμε γιατί σαφέστατα ο Ντέιβιντ Μπλατ είναι ένα τεράστιο όνομα (σ.σ. η ανακοίνωσή του από τον Ολυμπιακό έπαιξε παντού στις ΗΠΑ) ωστόσο η πρόσληψή του δεν σημαίνει πως οι «ερυθρόλευκοι» θα τινάξουν τη μπάνκα στον αέρα και θα πάνε σε μπάτζετ και εποχές… 2009. Για να γίνει αυτό θα πρέπει οι Αγγελόπουλοι να βγάζουν από την τσέπη τους… 60 εκ. ευρώ. Μην τρελαθούμε τελείως. Ούτε η συμφωνία από την Bwin φέρνει τα λεφτά της… Dogus.
Ο Ολυμπιακός θα κυμανθεί πάνω κάτω στα ίδια επίπεδα μπάτζετ. Το ξέρει αυτό ο Μπλατ, δεν είναι παλαβός ο άνθρωπος, αντίθετα είναι της ίδιας λογικής και σε τελική ανάλυση αυτό έκανε για παράδειγμα με τη Μακάμπι το 2014. Δούλεψε με ένα παραπλήσιο μπάτζετ με αυτό του Ολυμπιακού του Λονδίνου και της Μαδρίτης αν θέλετε. Γιατί πολύ απλά ο ίδιος αυτό κάνει. Είναι της λογικής του Ολυμπιακού. Στην Νταρουσάφακα -με τον Dogus από πίσω- τον είδατε να κτυπάει ότι πιο τρελό και «όνομα» υπήρχε; Δώσανε 1,5 εκ. δολάρια στον Γουοναμέικερ αλλά από κει και πέρα, ποιος ήξερε τον Κλάινμπερν; Τον Γουίλμπεκιν στην ΑΕΚ δεν τον βλέπαμε; Εδώ εμπιστεύτηκε πέρσι τον Μάικλ Έρικ που έπαιζε στον Πανελευσινιακό.
Τι θέλουμε να πούμε με όλα αυτά; Μην τρελαθούμε με τα «ονόματα» επειδή θα κάθεται στον πάγκο του Ολυμπιακού ο Ντέιβιντ Μπλατ. Επειδή έκλεισαν τον Μπλατ οι Αγγελόπουλοι, ο οποίος ήρθε κι αυτός πολύ κοντά στα δικά τους δεδομένα –δείγμα της θέλησης και της πίστης του στο μοντέλο- δεν σημαίνει ότι ο Ολυμπιακός για παράδειγμα θα πάει να πάρει τον Ουίλμπεκιν επειδή τον ξέρει και τον είχε παίκτη.
Ο ίδιος ο Μπλατ, απόρησε με αυτό και γέλασε γιατί γνωρίζει άριστα που ήρθε και τι θα κάνει. Γιατί γνωρίζει άριστα ότι η Νταρουσάφακα θέλει 1 εκ. και άλλο 1,5 που θα πάρει ο ίδιος. Σούμα 2,5εκ. Δεν γίνεται λοιπόν να μπούμε σε αυτή την λογική.
Ο Μπλατ δούλευε με ακατέργαστα διαμάντια και αυτό θέλει να κάνει και στον Ολυμπιακό. Γι αυτό θέλει τον Γκος της Παρτιζάν. Με παίκτες που έχουν κίνητρο πάνω απ’ όλα να γίνουν «ονόματα» όπως ο Ουίλμπεκιν και ο Κλάινμπερν. Που τους έφτιαξε αυτός. Τους πήρε το 100%. Δεν είναι τρελός. Ξέρει καλά που ήρθε, τι μπάτζετ έχει να διαχειριστεί. Όλα αυτά ήταν ξεκάθαρα από την πρώτη στιγμή με τη διοίκηση. Ξεκαθαρίστηκαν τα πάντα και υπήρξε απόλυτη ταύτιση απόψεων. Το δείχνει ήδη με την περίπτωση του Κιμ Τιλί που είναι να πάρει 800 χιλιάρικα. Πιστεύει ότι μπορεί να βρει καλύτερο και με… λιγότερα λεφτά. Που θα του κάνει τη δουλειά, που θα είναι πιο πλήρες πακέτο.
Στο μυαλό του είναι τα πάντα σχεδιασμένα. Ξέρει τι θέλει, πώς να συμπληρώσει τα κομμάτια του παζλ και ήδη έχει σηκώσει τα μανίκια και έχει πιάσει δουλειά και ο ίδιος μιλώντας με παίκτες. Αυτό είναι και το πιο σημαντικό για έναν παίκτη. Τι θα ακούσει από τον προπονητή του, πως θα νιώσει με αυτά που θα του πει. Να ξέρει τι περιμένει, τον ρόλο του, την εμπιστοσύνη που του δείχνει. Ο Μπλατ διακρίνεται και στο να εμπνέει παίκτες, να τους κερδίζει. Να παίζουν και γι αυτόν.