Σημασία έχει να… παίξουν!
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΤΥΡΙΝΤΖΗΣ
Μπράβο και πάλι μπράβο στους Έφηβους του Ολυμπιακού, που κατάφεραν να κατακτήσουν -ότι απώλεσαν πέρσι- το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα! Το 1ο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα μάλιστα στο Εφηβικό για τον Ολυμπιακό. Μπράβο γιατί, με την ανάληψη των Ακαδημιών από τον Νίκο Κεραμέα και την οργάνωση τα τελευταία τρία χρόνια των «σπλάχνων» των «ερυθρόλευκων», αρχίζει δειλά-δειλά και φαίνεται η συντονισμένη και με μεράκι δουλειά που γίνεται στα βοηθητικά του ΣΕΦ.
Όμως…
Ας είναι η τελευταία φορά που θα ασχοληθούμε με τη γενιά αυτή σε αυτό το επίπεδο. Μην μείνουμε μόνο στα Πανελλήνια Εφήβων ή Παίδων. Μπορεί σε πολλούς να μην κάθεται καλά αυτό, να μην είναι αρεστό, αλλά η απόσταση από το να ξεχωρίσει ένα παιδί στους Εφήβους μέχρι να «βγει», να παίξει, να καθιερωθεί στους άντρες είναι… τεράστια.
Με αυτά τα παιδιά δεν πρέπει να ασχολούμαστε. Να τα παρακολουθούμε αλλά μέχρις εκεί.
Δεν χρειάζονται μεγάλα λόγια, δεν χρειάζεται βιασύνη, δεν χρειάζεται να τους φουσκώνουμε τα μυαλά. Δεν χρειάζεται να τους βαπτίζουμε ως τον «νέο Σπανούλη» ή τον «νέο Πρίντεζη». Αυτά τα παιδιά χρειάζονται προστασία και κυρίως τα μυαλά μέσα στο κεφάλι. Σε αυτό το τελευταίο συμβάλλουν πολλοί παράγοντες και όχι μόνο ο κόσμος, αλλά κυρίως το στενό οικογενειακό τους περιβάλλον και φυσικά οι ίδιοι.
Πόσοι είναι αυτοί (σε όλα τα αθλήματα όχι μόνο στο μπάσκετ) που μένουν στο ταλέντο τους και μόνο, πιστεύουν πως είναι ο επόμενος Τζόρνταν και Κάρι και ξεκινάνε τη «ζωή» σταματώντας να δουλεύουν σκληρά και να επαναπαύονται; Αρκετοί…
Να το δούμε και πιο συγκεκριμένα για να καταλάβουμε όλοι γιατί δεν πρέπει να τρελαινόμαστε αλλά και κυρίως να τρελαίνουμε αυτά τα παιδιά; Να το δούμε…
Ποιος είναι ο τελευταίος παίκτης που βγήκε από τα σπλάχνα του Ολυμπιακού και καθιερώθηκε, έπαιξε και πρωταγωνιστεί στους άντρες; Ο Γιώργος Πρίντεζης που έπιασε λιμάνι σε ηλικία 15 ετών και με αυτόν ο Ολυμπιακός κατέκτησε το τελευταίο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Παίδων (σ.σ. αυτό του 2018 ήταν το πρώτο Εφηβικό). Άλλος; Υπάρχει κάποιος άλλος; Που να έχει βγει από τα σπλάχνα του Ολυμπιακού και να έπαιξε;
Όχι δεν υπάρχει…
Μπορούμε να βρούμε κάποιους που παίζουν στην Α1 -και στην εφηβική τους ηλικία ακούγονταν και γράφονταν διθύραμβοι- αλλά δεν τα κατάφεραν στο υψηλό επίπεδο που απαιτεί ο Ολυμπιακός. Θα βρούμε και αρκετούς που δοκίμασαν στο αντρικό των «ερυθρόλευκων» αλλά δεν στέριωσαν και βλέπουμε και την πορεία τους, για το τελικά θα μπορούσαν να σταθούν σε αυτό το επίπεδο.
Γι αυτό μην τα τρελάνουμε τα παιδιά αυτά και μην τρελαινόμαστε και εμείς αδημονώντας να βγάλουμε τους επόμενους σταρ του Ολυμπιακού. Τα μυαλά μέσα στο κεφάλι και σκληρή και μόνο δουλειά!
ΥΓ: Ο Γιώργος Βασιλακόπουλος ήταν όλες αυτές τις ημέρες στη Χερσόνησο της Κρήτης και παρακολουθούσε το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Εφήβων. Φυσικά αποχώρησε το Σάββατο. Δεν θα μπορούσε να κάτσει να δει και τον «τελικό» μεταξύ του Ολυμπιακού και του Προμηθέα Πάτρας.
ΥΓ2: Ποιος θα μπορούσε άλλωστε να αντέξει ότι ο Ολυμπιακός πήρε τον τίτλο σε διοργάνωση της ΕΟΚ… με ξένους διαιτητές;
Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!Διαβάστε επίσης
Όσοι μείνανε… μέχρι τελευταίας πνοής!
Ο Θεόφιλος Τυριντζής παραθέτει τραυματισμούς, αντοχή, διαιτησία αλλά και… αθλητικότητα και plays για το 1-0 της Ζαλγκίρις και αναρωτιέται, θα το κάνει ξανά ή ο κύκλος έκλεισε;
Με τρέλα και καρδιά... και όπου βγει!
Ο Θεόφιλος Τυριντζής γράφει για τους τσόγλανους με τα «ερυθρόλευκα», για την τακτική του Σφαιρόπουλου και τη Θύρα 7, αλλά και το… δύσκολο Κάουνας ελέω ενέργειας και αντοχής!
Τώρα… παίζεις μπάλα και ΕΣΥ!
Ο Θεόφιλος Τυριντζής κτυπάει καμπανάκι για την Ζαλγκίρις, υπενθυμίζει την αξία της έδρας και θέλει να δει ομάδα και κόσμο όπως… το 2012!
Αίμα και άμμος…
Ο Θεόφιλος Τυριντζής γράφει για το… μπλέξιμο που έγινε τις προηγούμενες αγωνιστικές, για τα… «στημένα» και την υγεία αλλά και γιατί δεν πρέπει να ξεγελαστεί κανείς επειδή αναγράφει: Ζαλγκίρις και όχι Ρεάλ…
