Ας κοιτάξουμε τον Ολυμπιακό και ας αφήσουμε τους αντιπάλους!

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΤΥΡΙΝΤΖΗΣ
Η δουλειά έγινε! Η σεζόν τώρα ξεκινάει όμως… Ο Ολυμπιακός σφράγισε το πλεονέκτημα έδρας και τυπικά, τα περισσότερα σενάρια τον θέλουν να καταλαμβάνει την 3η θέση (σ.σ. 2ος αν τερματίσει με τις ίδιες νίκες με τη Φενέρ – 4ος αν κάνει 0/2, η Ρεάλ 1/2 και ο Παναθηναϊκός 2/2) και πλέον το όλο ενδιαφέρον στρέφεται στον αντίπαλό του. Ποιόν θα αντιμετωπίσει στα πλέι οφ της Ευρωλίγκας εκμεταλλευόμενος και το πλεονέκτημα έδρας που πάλεψε, όπως και πέρσι, να το πάρει. Η σεζόν τώρα ξεκινάει γι αυτόν.
Δεν υπάρχει τίποτα δεδομένο, δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι αν έρθει η Κίμκι ή η Ζαλγκίρις, ή η Μπασκόνια, επειδή είναι ονόματα που δεν τρομάζουν και θεωρητικά ομάδες υποδεέστερες από αυτόν, έχει στο τσεπάκι του την πρόκριση στο Final 4 (σ.σ. θυμηθείτε απλά πως αγκομάχησε πέρσι με την Εφές) και σε τελική ανάλυση, αν κάπου πρέπει να σταθούμε και να δώσουμε βάση είναι στον Ολυμπιακό κι όχι στους άλλους, γιατί η εικόνα που βγάζει τελευταία μόνο ενθαρρυντική δεν είναι στα μάτια τα δικά μου.
Αυτή η σκέψη μου δημιουργήθηκε ακούγοντας τον κόσμο να φωνάζει «φέρτε μας το ευρωπαϊκό», την ώρα που το ματς με την Εφές ήταν… ντέρμπι. Δεν μένω στο ότι είναι τελευταία. Έχει παίκτες ποιοτικότατους και ικανότατους. Μένω σε γεγονότα όμως…
1ο) Πρόλαβα την προπόνηση της Εφές την Πέμπτη πριν από αυτή του Ολυμπιακού. Ειλικρινά είχα την αίσθηση ότι ήρθαν για τουρισμό. 17:00 είχαν προγραμματισμένη προπόνηση, 6 παρά μπήκαν. Έκαναν σουτ και όταν έφταναν στα 50 εύστοχα πανηγύριζαν. Σκόρπισαν στον πάγκο και πέταγαν παπούτσια δεξιά και αριστερά, θύμιζαν ομάδα… πενταήμερης. Αλλά το ματς έγινε ντέρμπι. Γιατί;
2ο) Γιατί… αν δεν παίζει ο Σπανούλης, ο Πρίντεζης, ο Μιλουτίνοφ, ο καλός Παπαπέτρου τώρα που λείπει ο Παπανικολάου και ο μεστός Μάντζαρης με την Εφές (σε σχέση πάντα και με αυτόν που βλέπαμε), αν δεν παίζουν οι λεγόμενοι βασικοί και μπαίνει η second unit υπάρχουν θέματα. Δεν είχα αυταπάτες μετά το τρομακτικό 30-15 στο 1ο δεκάλεπτο με τον Σπανούλη να μοιάζει λες και παίζει τελικό Ευρωλίγκας. Θα αντιδρούσαν. Λες μετά, χαλάρωσαν οι «ερυθρόλευκοι» και θεώρησαν εύκολο το ματς στο 2ο και δέχτηκαν 27 πόντους. Οκ, το δέχεσαι κι αυτό… Επανέρχονται οι βασικοί, αυξάνουν και πάλι τη διαφορά και τρέχουν ένα 16-2 για το 69-53. Και μετά; Πάλι τα ίδια… Να σηκωθεί εσπευσμένα ο Σπανούλης μετά από 4 λεπτά στο 4ο (σ.σ. είχε πάει το σκορ στο 77-72) για να πάρουμε το ματς.
Τόσο καιρό έλεγαν και φώναζαν ότι ο Σπανούλης χαλάει το παιχνίδι του Ολυμπιακού. Ας μας πουν όμως τι γίνεται όταν βγαίνει ο Σπανούλης (πάνω από 27 λεπτά και με την Εφές, όταν έπαιζε 23 σε έναν μέσο όρο). Όταν βγαίνει ο Πρίντεζης, όταν βγαίνει ο Μιλουτίνοφ, ο Παπανικολάου κτλ. τι γίνεται… Σε παιχνίδι όπως αυτό με την Εφές.
Ο Σπανούλης λοιπόν ήταν και πάλι αυτός που έβαλε φαρδιά πλατιά τη σφραγίδα του στο ματς, αυτός που κλείδωσε τη νίκη με το τρίποντο στα 36΄΄ σε μία φάση που κανείς δεν έπαιρνε την ευθύνη αλλά στα τελευταία 3-4 δευτερόλεπτα της επίθεσης τού γύρισαν τη μπάλα και αυτός έπρεπε να βγάλει ξανά… λαγό από το καπέλο! Και το έκανε. Γιατί είναι ο Σπανούλης. Και θα το κάνει. Θα κουβαλάει την ομάδα στις πλάτες του, θα παίζει με το μυαλό του και την μπασκετική του ευφυΐα βγάζοντας ασίστ από το πουθενά στον Μιλουτίνοφ, θα παίζει όπως το ΄12 και το ’13 όσο νιώθει καλά το σώμα του.
Μόνο με αυτόν τον τρόπο όμως, μάλλον έχουμε θέσει πολύ υψηλά τον πήχη και καλό θα ήταν να χαμηλώσουμε τους τόνους. Γιατί σε αυτό το επίπεδο αν δεν βοηθάνε όλοι, αν δεν δίνουν πράγματα όλοι ίσως να φτάσουμε (στην καλύτερη) και πάλι σε μία περίπτωση που θα λέμε «αν βοηθούσαν ένας-δύο παραπάνω θα το είχαμε πάρει» ή «σπαταλήσαμε ενέργεια στον ημιτελικό και σκάσαμε στον τελικό» όπως πέρσι.
Η σεζόν τώρα ξεκινάει και πρέπει άπαντες να καταλάβουν ότι οι ευκαιρίες για να πας στο Final 4 δεν σου κτυπάνε κάθε μέρα τη πόρτα. Κι αυτό ο Σπανούλης θα κάτσει να τους το πει. Με 7 και 8 άντε και 9 παίκτες βγαίνει αρκεί να παίζουν όλοι στα κόκκινα και να αποδίδουν κι όχι απλά να είναι σώματα για το ροτέισον. Ο Ρόμπερτς αποδεικνύεται πάλι «πυροτέχνημα», ο Μακλίν αγνοείται, τσακώθηκε με τον Σφαιρόπουλο και αντί να μπει ξανά μέσα στο παρκέ (σ.σ. «τυχερός» που δεν βρίσκονταν στα αποδυτήρια) να τον… εκθέσει αυτός είναι ακόμα χειρότερος. Τόμπσον και Γουίλτζερ (σ.σ. καλά γι αυτόν τέλος του μήνα τελειώνει και το συμβόλαιο) δεν υπάρχουν στην ομάδα. Παίζουν μεταξύ τους πριν τις προπονήσεις και τα ματς της Α1 και κάνουν χαβαλέ.
Πρέπει να ανέβει ο Στρέλνιεκς! Οκ, πέρασε μία περίοδο κόπωσης, οι μετρήσεις του ήταν υψηλές, αλλά μπαίνει στο ματς με 3/4 σουτ (7 πόντους σε 10 λεπτά) και όταν μπήκε ξανά επιχείρησε ένα άστοχο σουτ και έβγαλε μία ασίστ σε 7 λεπτά. Αν δεν είναι επιθετικός στο παιχνίδι του, αν δεν παίρνει προσπάθειες κι αυτός, αν δεν βγει μπροστά να βοηθήσει είναι σα να μην τον έχει κι αυτόν. Ο Τιλί θέλει χρόνο, αν και δεν έχει κάνει ανάλογη «πληθωρική» εμφάνιση με αυτή κόντρα στον Παναθηναϊκό, έχοντας βοηθήσει μόνο με τρίποντα, ο Μπράουν θέλει χρόνο (σ.σ. δεν έχει κάτι, απόφαση του κόουτς ήταν να μην παίξει) από τον οποίο ο Ολυμπιακός θέλει πάση θυσία σκορ, γιατί δεν περιμένεις κάτι άλλο από αυτόν, δεν είναι ο παίκτης που θα πεις «τουλάχιστον μου δίνει στην άμυνα ή σε δημιουργία» κτλ, Μπόγρης και Τολιόπουλος ουσιαστικά στην Ευρωλίγκα είναι εκτός. Από πόσους παίκτες λοιπόν δεν παίρνει πράγματα οπότε φτάνουμε να περιμένουμε και πάλι τους ίδιους και τους ίδιους και κυρίως τον Σπανούλη; Συν σε όλα αυτά και η προσπάθεια να παίξει ο Μάντζαρης στο επίπεδό του. Σε αυτό που είναι αλλά τουλάχιστον να το κάνει.
Αν είναι να δώσουμε κάποιο ελαφρυντικό αυτό είναι στο ότι έχουν… παραχαλαρώσει επειδή ο Ολυμπιακός ουσιαστικά είχε καθαρίσει κατά 90% και το πλεονέκτημα που εύκολα ή δύσκολα θα έρχονταν και βρίσκονταν έτσι σε μία αναμονή έναρξης των πλέι οφ, αλλά και πάλι, αδυνατώ να χωνέψω ότι σκέφτονται έτσι παίκτες που δεν βοηθάνε και έχουν ανάγκη από καλά παιχνίδια για να βρουν ώθηση.
Αν συνεχιστεί αυτή η εικόνα και αυτή η νοοτροπία ο Ολυμπιακός θα «ματώσει» να περάσει από τα πλέι οφ. Τίποτα δεν θα είναι εύκολο με όποια ομάδα κι αν πέσει. Φαβορί θα είναι μόνο στα χαρτιά. Πρέπει να αφυπνιστούν, να σοβαρευτούν και να κατανοήσουν άπαντες… χτες, όχι σήμερα αλλά χτες, πως πλέον η σεζόν ξεκινάει τώρα. Κι αν πριν ήταν ζόρικα, τώρα θα δουν τα πραγματικά… παλούκια!
ΥΓ: Μόνο αδιάφορα δεν είναι τα δύο τελευταία παιχνίδια. Πρώτον για τον ρυθμό, δεύτερον, για να μην καθίσει το μοναδικό σενάριο να βγει 4ος και να παίξει με την 5η Ρεάλ.
ΥΓ2: Το παιχνίδι με την Εφές ήταν σημαντικό γιατί ο Ολυμπιακός «κλείδωσε» το πλεονέκτημα. Οι περισσότεροι από τον κόσμο δεν το κατάλαβαν και προφανώς δεν έκαναν τον κόπο γιατί ο αντίπαλος ήταν η… Εφές. Το πλεονέκτημα χωρίς τον κόσμο δεν έχει καμία αξία. Είναι λογικό να αισθάνονται πικραμένοι οι «ερυθρόλευκοι» για την προσέλευση και γι αυτό το εξέφρασε και ο Σφαιρόπουλος.