Άκου την «7»!
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΤΥΡΙΝΤΖΗΣ
Το χρειάζονταν ο Ολυμπιακός αυτό το βράδυ. Όχι απλά μία ήττα, αλλά ακόμα και τον τρόπο που ήρθε, το μέγεθος αυτής… Για να τον συνετίσει, να τον ταρακουνήσει, να τον συνεφέρει στην ωμή πραγματικότητα. Όλους, αλλά στην ουσία του πράγματος, την ίδια την ομάδα, τους παίκτες. Μού θύμισε εν πολλοίς το πρώτο παιχνίδι στη Βαρκελώνη. Μετά από σερί 4-0 πήγε ο Ολυμπιακός (στο 1-3 η Μπαρτσελόνα τότε) και η σφαλιάρα ήταν και πάλι ηχηρή. Γενικότερα, αυτό το κλίμα, το «καβάλα στο άλογο» δεν ταιριάζει στον Ολυμπιακό. Ο Ολυμπιακός θέλει πίεση, θέλει να νιώθει την ανάγκη του αποτελέσματος, κι όχι να περικλείεται σε ένα κλίμα και περιβάλλον, «έλα μωρέ, τους έχουμε… Προτελευταίοι είναι, δεν έχουν και τέσσερις παίκτες». Με αυτή τη νοοτροπία έχασε τον πρώτο τίτλο της χρονιάς.
Ειλικρινά πιστεύω ότι μόνο καλό θα του κάνει αυτό το αποτέλεσμα. Αυτός ο αγώνας θα αποτελέσει-σταθμό στην μετέπειτα πορεία του.
Όταν είσαι σε όλα μία ταχύτητα κάτω θα… τιμωρηθείς και κάποιες φορές είναι προτιμότερο να γνωρίσεις την σκληρή όψη παρά να κρύψεις θέματα στο… χαλάκι και να μείνεις με το «αν παίζαμε λίγο πιο νωρίς, αν είχαμε ευστοχήσει σε αυτό το σουτ…». Χίλιες φορές που γνώρισε την 2η μεγαλύτερη εντός έδρας ήττα του στην Ευρωλίγκα παρά να είχε χάσει στα σημεία. Το «νοκ άουτ» τον έριξε κάτω αλλά… θα σηκωθεί. Γι αυτό είναι Ολυμπιακός!
Για το παιχνίδι τι μπορούμε να σχολιάσουμε… Τα 50 ριμπάουντ των Καταλανών απέναντι στην καλύτερη ομάδα της Ευρωλίγκας σε αυτόν τον τομέα; Για τους 90 πόντους τους απέναντι στην καλύτερη άμυνα της Ευρωλίγκας; Για τους 25 πόντους του Ολυμπιακού στην επίθεση στο δεύτερο μέρος; Για τα 30 τρίποντα, όταν τα δίποντα ήταν μόλις 6 παραπάνω, αλλά οι «ερυθρόλευκοι» συνέχισαν να παίρνουν μετά μανίας και άνευ μυαλού ότι τους έδινε ο Πέσιτς, ο οποίος αδυνατεί να πιστέψει τι πέτυχε στον Πειραιά; Το βλέμμα του και το χαμόγελό του ήταν εμφανέστατα και χαρακτηριστικά στη συνέντευξη Τύπου για τα όσα αδυνατούσε να κατανοήσει και ο ίδιος. «Όνειρο» είπε «τα 50 ριμπάουντ» το οποίο μετά από 35 χρόνια προπονητικής ευτύχησε ο άνθρωπος να το δει στην πραγματικότητα.
Ο Ολυμπιακός ήταν σε όλα πίσω… Δεν πήγαινε στη μπάλα με πυγμή, με πάθος, πρώτος αυτός… Δεν έπεφτε στη φωτιά, δεν γυάλιζε το μάτι του. Παραδόθηκε μετά το 17-0 σερί. Τα έχασε… Πάνω από τακτικές, πάνω από την προπονητική και το πλάνο, αν δεν ματώσεις δεν κερδίζεις κανέναν. Αν δεν μοχθήσεις είσαι χαμένος από χέρι… Δεν γίνεται για παράδειγμα να δέχεσαι 17-0 σερί και να τελειώνεις το 3ο δεκάλεπτο με μόλις ένα φάουλ. Είναι για σεμινάριο για το τί… δεν πρέπει να κάνεις. Δεν το χωρά ο νους αυτό.
ΛΟΓΙΑ ΣΤΑΡΑΤΑ ΚΑΙ ΝΤΟΜΠΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΟΥΤΣ
Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος, βραχνιασμένος, στη συνέντευξη Τύπου, μετά το πρώτο σχόλιο του στα αγγλικά για το ματς και την τεχνική ανάλυση (που πηγαίνει στην Ευρωλίγκα), δεν έκοψε την αρχική τοποθέτησή του και μιλώντας στα ελληνικά πλέον, έγινε… χείμαρρος. Και είπε τα πράγματα ως έχουν. Έτσι ακριβώς όπως είναι…
Τα μυαλά πήραν αέρα. Όλοι μιλάνε για Βελιγράδι, για Final 4, κάνουν όνειρα και βιάζονται όταν ο Ολυμπιακός δεν έχει εξασφαλίσει ακόμα το πλεονέκτημα. Όταν το πλεονέκτημα δεν του δίνει επ’ ουδενί την πρόκριση στο Final 4. Μάτωσε και μόχθησε να περάσει πέρσι την Εφές. Τα ξεχάσαμε; Έχασε τον δεύτερο αγώνα στο ΣΕΦ, βρέθηκε πίσω με 2-1 στη σειρά και έφτασε να παίξει πέμπτο τελικό στο ΣΕΦ. Ματς ζωής ή θανάτου…
Ο κόσμος μπορεί να κάνει όνειρα, να ετοιμάζει το διαβατήριο του, αλλά απαγορεύεται ρητά και δια ροπάλου όποιος φοράει «ερυθρόλευκα» το μυαλό του να ταξιδεύει. Να μην επιδεικνύει τη σωστή νοοτροπία. Ποια είναι αυτή; Μάχη σκληρή μέχρι τέλους… Σε κάθε ένα παιχνίδι ξεχωριστά και μέχρι τέλους… Γι αυτό και τόνισε δυο φορές «πρώτα να το καταλάβουν καλά αυτό οι παίκτες». Μην φτάσουμε στο σημείο να ψάχνουμε για κίνητρα στα… αυτονόητα (όπως έγινε και στον τελικό Κυπέλλου). Αντί να μάχεται για κάθε μπάλα ο Ολυμπιακός που κυνηγάει να κλειδώσει το πλεονέκτημα έδρας, να παίζει δίχως αύριο η Μπαρτσελόνα που σε τελική αγωνίζεται για το γόητρό της… Βρισκόμαστε στα μέσα Μαρτίου και τίποτα μα τίποτα δεν έχει επιτευχθεί. Η επιτυχία χωρίζεται από μία κλωστή από την αποτυχία.
ΣΤΗΡΙΞΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΕΡΚΙΔΑ ΚΙ ΟΧΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΛΗΚΤΡΟΛΟΓΙΟ
Το φαινόμενο είναι συχνό… Στο 35΄, στο 37΄, στο 38΄να αποχωρεί κόσμος και κοσμάκης από το ΣΕΦ. Με την Μπαρτσελόνα από το 35΄ σηκώθηκε και έφυγε πολύς κόσμος από το γήπεδο καθώς σου λέει, «αφού δεν γυρνάει το ματς ας πάω να φύγω μην βρω και κίνηση». Ο καθένας πράττει όπως νιώθει, το έχω ξαναπεί αυτό, ωστόσο όχι απλά θα μου περάσει από το μυαλό ότι είναι οπαδοί της νίκης, αλλά θα βγάλω το καπέλο σε αυτούς που έμειναν και θα πω και χίλια μπράβο που κάνουν πράξη το «Ολυμπιακός στα εύκολα και Θρύλος στα δύσκολα».
Γιατί όσοι έμειναν, κυρίως όσοι κάθονταν στο πέταλο της «7», έδειξαν έμπρακτα την πίστη τους και την στήριξή τους στην ομάδα. Δεν σταμάτησαν να τραγουδούν, δεν σταμάτησαν να φωνάζουν. Έτρωγε ο Ολυμπιακός 30 πόντους και αυτοί που… δεν νιώθουν (όπως μου έγραψε ένας φίλος) ζητούσαν το ευρωπαϊκό. Γιατί προφανώς πιστεύουν στην ομάδα. Έκατσαν εκεί μέχρι τέλους για να φωνάξουν στον κόουτς που περνάει δύσκολες ώρες, αλλά αυτός βλέπετε είναι επαγγελματίας και δεν σκέφτηκε «έλα μωρέ οι προτελευταίοι είναι, τούς έχουμε». Έκατσαν εκεί για να χειροκροτήσουν στο τέλος την ομάδα παρά την βαριά ήττα και να τούς περάσουν το μήνυμα, «εμείς εδώ είμαστε, σας πιστεύουμε, προχωράμε…». Αυτό μετράει. Όχι να πάω στο γήπεδο για τον Χάκετ. Όχι να γράφω στα social media. Αλλά να το δείχνω εκεί. Μέσα στο γήπεδο.
Ας προλάβω και μερικούς γιατί την ξέρω ήδη την… απάντηση!
- Όποιος κάθεται στο πέταλο δεν σημαίνει ότι σπάει το γήπεδο.
- Όποιος είναι οργανωμένος δεν σημαίνει ότι ντε και καλά κάνει επεισόδια.
Όποιος θέλει (και ιδίως ξέρει, έχει ζήσει εκεί) το κατανοεί και το διαχωρίζει. Όποιος δεν θέλει ας κρατήσει την σκέψη του για αντίλογο.
Αντί επιλόγου…
Η ήττα αυτή μόνο καλό θα του κάνει. Την χρειάζονταν. Όσο οξύμωρο κι αν μοιάζει!
ΥΓ: Ο Μακλίν ήταν ο πρώτος σκόρερ του Ολυμπιακού μαζί με τον Πρίντεζη με 14 πόντους και πρώτος σε ranking. Ειλικρινά τι να το κάνω, όταν η Μπαρτσελόνα κάνει επίθεση και αυτός ακόμα περπατώντας δεν έχει περάσει το κέντρο. Όταν έχει «καρφωθεί» στο παρκέ ακούνητος και πίσω του ο Μόερμαν καρφώνει.
ΥΓ2: Το μυαλό του Ολυμπιακού στο ματς σε δύο φάσεις: Ο Τόμιτς έχει τον Μάντζαρη στη πλάτη. Δεν του κάνει φάουλ απευθείας ο Μάντζαρης αλλά το… σκέφτεται να το κάνει στην προσπάθεια πάνω. Καλάθι και φάουλ. Ο Μόερμαν έχει στη πλάτη τον Σπανούλη αλλά δεν γίνεται κανένα φάουλ για να αποφευχθεί το «μις ματς». Λεπτομέρεια; Ο Ολυμπιακός είχε μόλις 1 ομαδικό. Τα άλλα τα άφησε… κάβα!
ΥΓ3: Δεν μπορώ να ξαναδώ τον Ρόμπερτς να κατεβάζει τη μπάλα. Ειλικρινά δεν θέλω άλλο. Κάθε φορά να παίζουμε ρώσικη ρουλέτα την παράβαση των 8΄΄ με μια υποτυπώδη πίεση. Δεν γίνεται άλλο αυτό το πράγμα…
ΥΓ4: Πάλι στο 5-0 σερί κόλλησε. Δεν ευτύχησε να κάνει για πρώτη φορά στη «νέα» Ευρωλίγκα 6-0.
ΥΓ5: Ολυμπιακός στα εύκολα… Θρύλος στα δύσκολα!
ΥΓ6: Με τέσσερις Έλληνες ο Ολυμπιακός στην 12άδα. Πόσα χρόνια είχε να συμβεί;
ΥΓ7: Κόουτς, δύναμη μεγάλη… Θα συνεχίσει να σε καμαρώνει και να είναι περήφανος για σένα από εκεί ψηλά.