Οι ψηλοί, ο «γύρνα» και ο… αλλού!
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΤΥΡΙΝΤΖΗΣ
Αφού βάλαμε σε… δεύτερη μοίρα την ομάδα και ασχοληθήκαμε (σ.σ. πληθυντικός ευγενείας και μόνο) ή ασχολούμαστε με τον Ντάνιελ Χάκετ- καθώς ακόμη και στα εγκαίνια του Center Store στην Ερμού άκουσα αρκετούς, αστειευόμενοι, να λένε «που είναι ο Χάκετ;»- ας ξεκινήσουμε λοιπόν με… τον Ντάνιελ Χάκετ!
Ο περισσότερος κόσμος τον λατρεύει, έχει «δεθεί» μαζί του για το μαχητικό του πνεύμα στον έναν χρόνο και κάτι που αγωνίστηκε στον Ολυμπιακό μέχρι να τραυματιστεί (απόρροια κι αυτό της προσπάθειάς του στην άμυνα), για τις δηλώσεις του, για το περιβόητο βίντεο με το σύνθημα για τον Παναθηναϊκό για… για… για… Περίμενα όλο αυτό το σκηνικό που εκτυλίχθηκε όπως περίμενα και ανάλογη κίνηση, όπως αυτή που έκανε, να φιλήσει τα δάκτυλά του και να τα ακουμπήσει στο σήμα του Ολυμπιακού. Ο Χάκετ το βροντοφωνάζει πως θέλει να γυρίσει και πιστεύω πως αυτό θα γίνει. Άλλωστε, αν η Μπάμπεργκ δεν βγει Ευρωλίγκα του χρόνου (σ.σ. ο πρωταθλητής Γερμανίας παίρνει το εισιτήριο) ο δρόμος θα είναι… ορθάνοιχτος. Ούτε ρήτρες, ούτε τίποτα…
Αυτό που θεωρώ υπερβολή, αυτό που δεν μου κάθισε καλά είναι να χειροκροτούνται καλάθια του αντιπάλου. Είναι το, να τελειώνει το παιχνίδι, ο Ολυμπιακός να έχει πάρει μία ακόμα νίκη που τον φέρνει όλο πιο κοντά στην 2η θέση, κάποιοι τύποι με «ερυθρόλευκα» να έχουν μοχθήσει στο παρκέ για τον Ολυμπιακό και αντί να εισπράξουν αμέσως το χειροκρότημα και να ακούσουν «Ολυμπιακός-Ολυμπιακός», να ακούνε το όνομα του Ντάνιελ Χάκετ. Αυτό δεν μου άρεσε. Ένιωσε ότι έπαιζε ο… Χακετιακός κι όχι ο Ολυμπιακός.
Δικαίωμα βέβαια του καθενός να εκφράζεται όπως του αρέσει, αυθόρμητα, όπως ακριβώς το νιώθει… Ίσως να πήγε στο γήπεδο πρώτα για τον Χάκετ και μετά για να δει τον Ολυμπιακό, ίσως εγώ να αδυνατώ να το «συλλάβω» γιατί ποτέ δεν ήμουν προσωπολάτρης (σ.σ. άντε με μία εξαίρεση στους αρχηγούς).
Δικαίωμα όμως και δικό μου, να μην μου αρέσει όταν υπάρχουν 11-12 τύποι με τη φανέλα του Ολυμπιακού που έχουν μοχθήσει και έχουν ιδρώσει, να μην χειροκροτώ στα καλάθια των αντιπάλων και να προτιμήσω να χειροκροτήσω πρώτα την ομάδα, με το που τελειώνει το παιχνίδι για την προσπάθειά της και τη νίκη της και μετά να φωνάξω το όνομα του Χάκετ ο οποίος ούτως ή άλλως είχε πάρει τα πολλαπλά μηνύματα της θέλησης για επιστροφή από τα πρώτα σουτ ακόμα. Πιστεύω ότι κάπου χάθηκε το μέτρο, ότι πήγαμε στην υπερβολή, «καπελώνοντας» την ομάδα.
ΟΙ «ΨΗΛΟΙ» ΚΑΙ ΟΙ… «ΒΑΣΙΚΟΙ»!
Στο ματς με την Μπάμπεργκ- που… πέρασε σε 2η και 3η μοίρα λες και την κερδίζει ο Ολυμπιακός κάθε χρονιά και όπου την πετύχει- οι «ερυθρόλευκοι» έπραξαν τα απλά, τα αναμενόμενα και αυτά τα οποία είχαν σχεδιάσει στο πλάνο τους. Δεν έθελξαν, αλλά έκαναν ότι ακριβώς χρειάζονταν για να πάρουν τη νίκη που ήθελαν.
Η Μπάμπεργκ των 73 πόντων μ.ο. εκτός έδρας άγγιξε τους 80 στο ΣΕΦ εξαιτίας της περιφέρειάς της και του τρανζίσιον που έδωσε ο Ολυμπιακός. Το 43.5% στα τρίποντα από το 37,1% με το οποίο ευστοχεί δείχνει μια διαφορά και ένα σημείο αναφοράς, όπως όμως και το 52.5% (από το 48,6% μ.ο. εκτός) στα δίποντα το οποίο ανέβηκε από τους αιφνιδιασμούς που επέτρεψε ή έδωσε ο Ολυμπιακός.
Οι «ερυθρόλευκοι» όμως με τη σειρά τους, συνεπείς στο πλάνο τους μέχρι τέλους… στόχευσαν μέσα. Η Μπάμπεργκ δεν αμύνεται σωστά στη ρακέτα και ο Ολυμπιακός (ο οποίος κι αυτός επεδίωκε σε κάθε ευκαιρία να τρέξει στο ανοικτό γήπεδο) έφτασε στο 63% από το… 53% το οποίο δέχεται η άμυνά της στα δίποντα. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι διψήφιοι παίκτες σε πόντους του Ολυμπιακού, οι τρεις στους τέσσερις είναι ψηλοί. Από 16 Μακλίν και Μιλουτίνοφ και 13 (βγάζουμε το τρίποντο) του Πρίντεζη. 45 πόντους τρεις παίκτες… Πάνω από τους μισούς. Τρεις ψηλοί. Συν τα 5/7 δίποντα του Σπανούλη που δημιουργούσε συνεχώς ρήγματα για να τελειώσει ο ίδιος ή να μοιράσει… πάρε βάλε στους συμπαίκτες του.
Τι δεν μου άρεσε; Ότι ο Ολυμπιακός αυτή τη φορά πήγε και πάλι με την… πεπατημένη. Με την βασική πεντάδα, ας το πούμε, καθώς είναι χαρακτηριστικό ότι στο 3ο δεκάλεπτο έγινε μόλις αλλαγή, του Μιλουτίνοφ με τον Μακλίν- και οι υπόλοιποι έπαιξαν όλη την περίοδο για το 27-19 επιμέρους.
Δεν είχε βοήθεια αυτή τη φορά από τον Ρόμπερτς, ο Μπράουν θέλει χρόνο, το έχουμε ξαναπεί (ψιλοταλαιπώρησε τη μπάλα στο 5άλεπτο που αγωνίστηκε), ο Στρέλνιεκς περνάει περίοδο κάμψης, ο Παπαπέτρου έκανε λάθη. Του αναγνωρίζω βέβαια του τελευταίου την πίεση για να συνεχίσει καλά και αποδοτικά στα νέα δεδομένα (καιπάλι) γι αυτόν, γι αυτό και ξέσπασε… στη διαφημιστική πινακίδα και στον πάγκο. Κάκιστος και ο Μάντζαρης καθώς και οι 14 πόντοι του Χίκμαν ήταν πάνω του.
Και κάτι ακόμα για τον… πάγκο: Αφενός αντιλαμβάνομαι πως η κίνηση να μπει στη 12άδα ο Χόλις Τόμπσον έχει να κάνει με το να τον κρατάει «ζεστό» ο κόουτς, αφετέρου δεν αγωνίστηκε αλλά το κυριότερο είναι πως ήταν… στη κοσμάρα του. Ματς δεν είδε. Κουνούσε το κεφάλι του ρυθμικά στα συνθήματα, σκάλωνε το βλέμμα του στο πάτωμα την ώρα του αγώνα και έδειχνε χαμένος. Αλλού εντελώς…
Ένα από τα ζητούμενα για τον κόουτς είναι κι αυτό. Το πώς θα κρατήσει «ζεστούς» και έτοιμους τους Τόμπσον και Γουίλτζερ, πέραν από τη διαχείριση της προσθήκης (Μπράουν) και την ανακατανομή ρόλων (Ρόμπερτς, Παπαπέτρου). Σα να περνάει μια… μίνι περίοδο προετοιμασίας!
Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!Διαβάστε επίσης
Στα όπλα...
Ο Θεόφιλος Τυριντζής βλέπει τον Ολυμπιακό να είναι σε εγρήγορση και έτοιμος να αγγίξει τα όριά του, στέκεται στην «παγωμένη σκέψη του Στρέλνιεκς και αρνείται να μιλά για την ηλικία του Σπανούλη
Άκου την «7»!
Ο Θεόφιλος Τυριντζής γράφει για τα οφέλη που θα αποφέρει η ήττα από την Μπαρτσελόνα, για τα σταράτα λόγια του Σφαιρόπουλου και… τους οπαδούς της νίκης!
Μπήκε σε μια τάξη…
Ο Θεόφιλος Τυριντζής γράφει για τον Ολυμπιακό των… τριών προσθηκών που έβαλαν σε μια σειρά τους «ερυθρόλευκους»! Γιατί δεν είναι μόνο ο τύπος με… την κορδέλα
Να ποιος είναι ο Ολυμπιακός!
Ο Θεόφιλος Τυριντζής γράφει για τον «γεμάτο» πλέον Ολυμπιακό, για την επίδραση του Μπράουν στον Ρόμπερτς, την ταχύτητα που τον κάνει άλλη ομάδα και τη… μία γροθιά μέχρι τέλους!
