Το… «όλα τα μπορεί και 5 να μείνουν» δεν θα βγαίνει πάντα!

Παρασκευή, 29 Δεκεμβρίου 2017 - 11:18

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΤΥΡΙΝΤΖΗΣ

Κατ΄ αρχήν να ηρεμήσουμε και να δούμε ψύχραιμα τα πράγματα… Δεν έγινε κάτι. Δεν ήρθε η καταστροφή. Ο Ολυμπιακός έχασε στο Κάουνας από την Ζαλγκίρις που δείχνει έτοιμη φέτος για πλέι οφ. Έφτασε τις 10 νίκες άρα δεν είναι τυχαία… ομάδα! Ομάδα με τα όλα της, όπως είχε πει και ο Σφαιρόπουλος πριν την αναχώρηση της ομάδας στο Κάουνας. Τρομερές αποστάσεις, μπόλικη ταχύτητα, πολύ καλές συνεργασίες και… ψυχραιμία. Εκεί που «έκαιγε» η μπάλα με υπομονή και σωστό «διάβασμα» βρήκαν τις καλύτερες επιλογές. Δεν είναι τυχαίο ότι έβγαλαν δύο καρφώματα στο τέλος. Κι αν πει κανείς, το 2^ο του Ουάιτ που εμφανίστηκε στο τελευταίο λεπτό ήταν από επιθετικό ριμπάουντ, θα απαντήσουμε πως η τύχη γύρισε την πλάτη στον Γιανκούνας που έχασε το λέι απ. Το έβγαλαν όμως. Με αυτόν και τον Ουλανόβας πήγαν το παιχνίδι στα μέτρα τους. Σε άμυνα και επίθεση.

Με το «small ball» στο οποίο ο Ολυμπιακός δεν κατάφερε να «απαντήσει». Ακολούθησε αλλά δεν του βγήκε. Μου θύμισε λίγο Μπάμπεργκ η κατάσταση, που εγκλωβίστηκε στη ρακέτα και δεν κατάφερε να πάει μέσα αλλά να έχει επιλογές μόνο από το τρίποντο. Κι από αυτές, πολλές βιαστικές, στην δεύτερη άντε τρίτη πάσα.

Πριν συνεχίσουμε, να ξεκαθαρίσουμε πως κρίνουμε το ματς με αυτούς που παίζουν. Δεν θα σταθούμε στις απουσίες. Όλοι γνωρίζουμε πόσο σημαντικές είναι στα πράγματα που δίνουν αλλά και στο πόσο επιβαρύνουν τους υπόλοιπους που τρέχουν να καλύψουν τα κενά τους. Αυτοί έπαιξαν, αυτοί στο 30΄προηγούνταν με 48-53 κάνοντας καλά τα 7 από τα 10 πράγματα που ήθελε ο κόουτς, αυτοί φαίνονταν ικανοί να πάρουν το 6^ο διπλό, αυτοί δεν τα κατάφεραν μέχρι τέλους.

Ο Ολυμπιακός λοιπόν πήγαινε ιδανικά- για τις συνθήκες και τις ιδιαιτερότητες- στο ματς. Είχε καλή εκτέλεση, πίεζε καλά με τον Παπανικολάου να είναι «κλειδί» κοντά στην μπάλα και τον Παπαπέτρου στο χαμηλό ποστ να δίνει βοήθειες, αμφότεροι πολύ καλοί επιθετικά με επιθέσεις με πρόσωπο στο καλάθι και αν μπορούσαν να είχαν ελέγξει καλύτερα τα λάθη (10 στο ημίχρονο- 6 κλεψίματα η Ζαλγκίρις)- όλα θα ήταν ιδανικά. Πίεση στην περιφέρεια (όπως την ΤΣΣΚΑ) που δεν της έδινε τρίποντο, αντίθετα πήραν 24 προσπάθειες στα δίποντα, αλλά η άμυνα επέτρεψε τα 11 εξ αυτών.

Ο Ολυμπιακός την ίδια ώρα είχε 14 αλλά στο 71.4% επιτυχίας με τα φόργουορντ και τον Μακλίν να κάνουν τη δουλειά. Οκτώ παίκτες είχαν σκοράρει στο πρώτο μέρος. Διόλου άσχημα.

Είχε τον έλεγχο του ματς και δεν είναι υπερβολή να πούμε πως χωρίς τον Σπανούλη- με τον Γιασικεβίτσιους μετά την «αλλαγή» να βγάζει ψηλό πάνω του αλλά και να έχει… ψηλό στον Μπόγρη ή τον Μακλίν (Γιανκούνας συνήθως) αποφεύγοντας το «μις ματς»- ο Ολυμπιακός λειτούργησε πιο αρμονικά. Γύρισαν στο 3^ο δεκάλεπτο το 48-44 σε 48-53 με τα τρία φόργουορντ να κάνουν δουλειά επιθετικά και τον Μπόγρη να βοηθάει σε ριμπάουντ και άμυνα.

Ο Γιασικεβίτσιους, που από την αρχή στόχευε μέσα στη ρακέτα του Ολυμπιακού γνωρίζοντας και τα προβλήματα στους ψηλούς πήγε σε μια λογική… Τρινκιέρι. Δεν έπαιξε με «πεντάρι», αλλά με Γιανκούνας και Ουλανόβας, έκλεισε τη ρακέτα του και στρίμωξε τον Ολυμπιακό στους 15 πόντους.

Τι έκανε ο Ολυμπιακός; Μακρινό σουτ Παπαπέτρου

Τρίποντα από Τόμπσον και Σπανούλη

Σουτ από το πλάι, τα πεντέμιση μέτρα του Στρέλνιεκς (αλά Τελ Αβίβ)

Και 2 βολές από Σπανούλη και Στρέλνιεκς.

Μάτωνε να μπει μέσα, δεν μπορούσε... Ακολούθησε και αυτός με «κοντό σχήμα», χωρίς τον Μακλίν και δεν πατούσε «ζωγραφιστό». Γιατί γράψαμε αυτά που έβαλε: Είχε ακόμα 5 άστοχα τρίποντα. Όλες οι επιθέσεις απ’ έξω και πολλές κακές, βεβιασμένες, χωρίς καθαρό μυαλό.

Μία, μόνο μία φορά, ο Τόμπσον πήγε στο ντράιβ και γύρισε στα χέρια του Παπαπέτρου τη μπάλα. Ήταν μία όμως…

Για την άμυνα, γιατί δέχθηκαν 26 πόντους στο τέλος ενώ τους είχαν κρατήσει στους 14 και 12 σε 2^ο και 3^ο δεκάλεπτο (εξαιρετικά δηλαδή), ενώ είχαν καλές περιστροφές, στο τέλος κούραση, αδράνεια, βοήθειες που δεν ακολούθησαν έπαιξαν τον ρόλο τους στο να βάλει τις βάσεις η Ζαλγκίρις. Δύο άμυνες ήταν αρκετές. Άλεϊ ουπ στον Ουάιτ και επιθετικό του ίδιου για τη νίκη… Του εξαφανισμένου σε όλο το ματς Ουάιτ.

Ο Ολυμπιακός, στα δικά μου μάτια, έμοιαζε… μπερδεμένος. Μπουρδουκλωμένος. Για δύο λόγους εξαιρουμένων των βασικών απουσιών που πάντα αποσυντονίζουν. Και αυτό το «ο Ολυμπιακός όλα τα μπορεί, ακόμα και με… πέντε» δεν μπορεί να βγαίνει για πάντα.

Ο πρώτος; Τον αναλύσαμε: Στο 4^ο δεκάλεπτο εγκλωβίστηκε. Έλλειψε ο Μιλουτίνοφ και ο Πρίντεζης και δεν είχε σημείο αναφοράς να ακουμπήσει τη μπάλα στη ρακέτα αλλά κατέφυγε σε 9 σουτ.

Ο δεύτερος, είναι αγωνιστικός, στη συνολική εικόνα… Δεν το έχουν βρει οι υπόλοιποι με τον Σπανούλη μαζί, στο να είναι αρμονικοί να λειτουργούν σαν «ένα». Ενώ ξεκίνησαν με ωραίες συνεργασίες με Μπόγρη και Παπαπέτρου, στη συνέχεια δεν είχαν την ίδια ροή, την ίδια κίνηση, την ίδια κυκλοφορία. Μία φορά Σπανούλης και Παπαπέτρου πήγαν να κουτουλήσουν. Ο Ρόμπερτς έχει χαθεί και πάλι, περιμένουν τα πάντα από τον αρχηγό. Δεν θα είναι όλα τα βραδιά που θα «καθαρίζει» μόνος του ο Σπανούλης και με προσαρμοσμένη άμυνα πάνω του.

Πρέπει να καταλάβουν και οι υπόλοιποι πως είναι… άνθρωπος και όχι ο Θεός, που όταν παίζουν δίπλα του κομπλάρουν.

Δεν έγινε κάτι… Είναι μόνο μία ήττα και υπό αντίξοες συνθήκες. Συνεχίζουν…

Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!

Διαβάστε επίσης

Catch him if you can…

Ο Θεόφιλος Τυριντζής γράφει για την μπασκετάρα που έπαιξε ο Ολυμπιακός και ξεσήκωσε τον κόσμο του και για τις… παιδικές ασθένειες που φαίνεται να αφήνει στην άκρη.

Εκεί που πρέπει όπως πρέπει… τον Μάιο!

Ο Θεόφιλος Τυριντζής βλέπει τα πράγματα ξεκάθαρα: Δεν μπορούσε να… περπατήσει. Νίκη στη Μπασκόνια και… στα κομμάτια ο ΠΑΟΚ και το πλεονέκτημα!

Το μυαλό του Σπανούλη… η καρδιά του Παπαπέτρου!

Ο Θεόφιλος Τυριντζής γράφει για τα στοιχεία αυτά που αντισταθμίζουν την έλλειψη ενέργειας και την έξτρα κόπωση στον Ολυμπιακό και την μεγάλη διαφορά του με τις υπόλοιπες ομάδες!