Τώρα… έχω μια δουλειά στην Πόλη!
Πολυπρόσωπος ο Ολυμπιακός, πολύπλευρος και τρόπον τινά απρόβλεπτος! Τι, δεν συμφωνείτε; Μα για σταθείτε: Περίμενε κανείς πως από τους 77 πόντους που του έβαλε ο Αρης θα ήταν δική του χορηγία οι 40; Γιατί έδωσε 13 από τα λάθη του, άλλους 8 που έδωσε αιφνιδιασμούς στους κίτρινους και 19 από δεύτερη ευκαιρία με τους Θεσσαλονικείς να έχουν 14 επιθετικά ριμπάουντ. Ε, για καθίστε, δεν τα κάνει αυτά ο Ολυμπιακός. Δεν τα συνηθίζει. Οι μισοί πόντοι του αντιπάλου να είναι δική του χορηγία. Ούτε φυσικά συνηθίζει να παίρνει 48 πόντους από τους 84 δικούς του από… τρίποντα. Πόσω μάλλον όταν ο αντίπαλος δεν έχει τα δύο βασικά του σέντερ και η ανάγκη για να περάσει την μπάλα προς τα μέσα ίσως είναι λίγο παραπάνω από επιτακτική. Εγινε εμμονική στο 2ο δεκάλεπτο, το ζητούσε ο Γιάννης Σφαιρόπουλος, καθώς αντί να παίξουν με ψυχραιμία και να περάσουν την μπάλα μέσα, επέμειναν στο τρίποντο φτάνοντας στο σημείο να έχουν 14 προσπάθειες από τα 6,75μ. και 8 μόλις από μέσα, ωστόσο ούτε βγήκαν από τις ράγες τους ούτε έχασαν τον προσανατολισμό τους.
Οταν είναι καλό και ελεύθερο το σουτ, θα το πάρεις. Οπως συνέχισε να κάνει στο 3ο δεκάλεπτο. Ειδοποιός διαφορά; Το μόλις 1 λάθος (15 στα άλλα τρία 10άλεπτα) και οι 5 πόντοι που είχε δεχθεί σε 7 λεπτά. Αυτό ήταν… Ο Ολυμπιακός είχε επανέλθει στο γνώριμό του πρόσωπο, έβγαλε έκρηξη, ενέργεια, έκανε αθόρυβη δουλειά στη ρακέτα και ο Μπιρτς με νταμπλ-νταμπλ έβαλε ένα τέλος στην υπόθεση 2η νίκη στα ημιτελικά της Α1, αρχίζοντας να μεταφέρει πλήρως τη σκέψη στην ΤΣΣΚΑ.
Αφησε μία εκκρεμότητα -καθώς η πρόκριση στους τελικούς κρίνεται στις 3 νίκες, ωστόσο… αυτά, μετά την Πόλη. Από το αεροπλάνο της επιστροφής από τη Θεσσαλονίκη, οι «ερυθρόλευκοι» έχουν μπει σε mood Final 4. Αυτό σκέφτονταν στο 90%, τώρα οι σκέψεις ξεπερνούν το 110%.
Επιστρέφουν στην Κωνσταντινούπολη για το καλύτερο δυνατό. Δεν πάνε απλά για να διασκεδάσουν. Να το ζήσουν. Ποτέ δεν το έκαναν άλλωστε. Το έλεγαν για την ψυχολογία τους, για το… άγχος. Οταν πας στο κορυφαίο ραντεβού, πας να δώσεις την ψυχή σου για να το πάρεις. Ολα γίνονται. Πλέον δεν είναι το απόλυτο αουτσάιντερ, τον περιμένουν, τον ξέρουν. Κανείς δεν αισθάνεται βολικά με τον Ολυμπιακό στο Final 4. Αυτός είναι και ο στόχος του. Να βγάλει τη σκληράδα του, να παίξει το μπάσκετ που θέλει, να βραχυκυκλώσει την ΤΣΣΚΑ και φυσικά να βρίσκεται κοντά. Αν είναι κοντά στα τελευταία λεπτά, τότε…
ΥΓ.: 13 Μαΐου 2012: 18 πόντοι, 2/2 δίποντα, 3/3 τρίποντα, 4 ριμπάουντ, 1 κλέψιμο.
13 Μαΐου 2017: 23 πόντοι, 3/4 δίποντα, 5/7 τρίποντα, 7 ριμπάουντ, 1 ασίστ.
Αυτός είναι ο Κώστας Παπανικολάου.
ΥΓ.2: Καμία σημασία δεν έχει η παράδοση. Μα καμία. Ούτε το 3/3 στα Final 4 του Ολυμπιακού επί της ΤΣΣΚΑ, ούτε οι δύο νίκες που πέτυχαν φέτος οι Ρώσοι επί των «ερυθρόλευκων».
ΥΓ.3: Ξεπέρασε τους 5.000 πόντους συνολικά στην Α1 ο Βασίλης Σπανούλης (έχει 5.003) όντας μόλις ο 3ος που το καταφέρνει στην ιστορία. Μπροστά του βρίσκονται ο Αγγελος Κορωνιός με 5.170 πόντους και ο Νίκος Χατζής με 5.200 πόντους.
(Το κείμενο δημοσιεύθηκε στον «ΓΑΥΡΟ» στις 14/05/2017)