Αν όχι εσύ, τότε ποιος;
Είδατε που τίποτα δεν είναι δεδομένο; Είχα βαρεθεί να ακούω 3-0, 3-1, «ποια Εφές, την περνάμε άνετα» κτλ. Είχαμε ξεπεράσει τα όρια του γραφικού, να λέμε ξανά και ξανά πόσο καλή, ποιοτική και επικίνδυνη ομάδα είναι η Εφές. Πόσο ικανή είναι να κάνει τη ζημιά. Συμφωνώ απόλυτα μαζί σας: Αυτογκόλ του Ολυμπιακού είναι και μάλιστα στο 90’. Αυτός έδωσε δικαιώματα, αλλά από την άλλη και η Εφές πήγε το παιχνίδι στα μέτρα της και την κατάλληλη στιγμή πήρε αυτό που ήθελε. Είδατε πού φτάσαμε; Τι +15 για τον Ολυμπιακό, τι +2 για την Εφές, το αποτέλεσμα είναι ίδιο. 1-1 η σειρά! Πώς φτάσαμε εδώ;
Εν πρώτοις, μετά το 65-58, με το τρίποντο του Σπανούλη στο 35’ του αγώνα, ο Ολυμπιακός επέτρεψε ένα 5-16 επιμέρους σκορ (17-22 η 4η περίοδος).
- Λάθη στην επίθεση (δεν πέρασε η μπάλα του Σπανούλη στον Πρίντεζη, τρίποντο Γκριν βιαστικό), λάθη και πίσω…
- Η Εφές στόχευσε τα «μις ματς» (κάρφωμα του Μπράουν με τον Σπανούλη στην πλάτη), γύρισε καλά την μπάλα με τον Ντάνστον σε ρόλο δημιουργού και τον Γκρέιντζερ να έχει -από τους 9 πόντους του- τους 5 στο τέλος, πάσαρε με υπομονή στον ελεύθερο παίκτη και είχε πιο καθαρό μυαλό.
- Από τη στιγμή που το παιχνίδι ήταν κλειστό, κατανοώ το δίδυμο Σπανούλης-Γκριν. Ο Μάντζαρης ήταν σε κακή βραδιά επιθετικά, ωστόσο με Γκριν-Σπανούλη χάνει ο Ολυμπιακός στην άμυνα. Δεδομένο αυτό. Σε κάθε ματς, όμως, παίρνεις ρίσκα. Αλλα τα κερδίζεις, άλλα τα χάνεις…
Η διαφορά εστιάζεται αλλού σε σχέση με το πρώτο παιχνίδι. Η Εφές έβγαλε πρωταγωνιστές. Ο Ολυμπιακός δεν είχε. Κοιτάξτε κάτι απλό. 40 πόντους πέτυχαν Σπανούλης και Πρίντεζης (από 20), αλλά είχε μία πεντάδα την ίδια ώρα με μόλις… 12. Παπαπέτρου 3, Παπανικολάου 7, Αγραβάνης 2 (τον Μιλουτίνοφ δεν τον βάζω γιατί αποκόμισε αιμάτωμα στο γόνατο και δεν μπορούσε), άποντοι οι Μάντζαρης και Ουότερς, που ο τελευταίος είχε μπει τουλάχιστον στο πρώτο ματς και είχε δώσει 6 σερί πόντους. Πλην αρχηγών και Μπιρτς, στο πρώτο ματς είχε πάρει 35 πόντους στο ημίχρονο από τους υπόλοιπους. Παρά τα 11 τρίποντα αυτήν τη φορά (37%), δεν είχε πρωταγωνιστές. Εψαχναν απεγνωσμένα τον Σπανούλη και όλα ξεκινούσαν και τελείωναν από τον αρχηγό.
Από την άλλη, η Εφές (ξανα)βρήκε τον οργανωτή της, με τον Γκρέιντζερ να έχει 9 ασίστ, ενώ προκάλεσε την ίδια ώρα πολλά προβλήματα μέσα στη ρακέτα του Ολυμπιακού τελειώνοντας με 61% στα δίποντα (23/38). Αδιανόητα μεγάλο όταν ο Ολυμπιακός επιτρέπει 44% και είχε 45% στο πρώτο ματς. Δίπλα στον Χάνεϊκατ μπήκε αυτή τη φορά και ο Ντάνστον ο οποίος έκανε ζημιά όχι με τους 16 πόντους, αλλά με τις 5 ασίστ. Μία ακόμα διαφορά; Τα ριμπάουντ. Καμία υπεροχή αυτήν τη φορά του Ολυμπιακού (37-36 με 10 επιθετικά αμφότερες).
Πάμε και στις τελευταίες φάσεις. Εγώ θα αφήσω τον Παπανικολάου. Μπερδεύτηκε, θόλωσε, δεν ξέρω… Μου φάνηκε πως πίστευε ότι είχε χρόνο, παραπάνω από 9’’. Πριν από αυτήν όμως, έχουν χαθεί δύο βολές από τον Πρίντεζη. Στα 2.21 λεπτά έχει χαθεί η μπάλα μέσα από τα χέρια του Πρίντεζη και από καραμπόλες την παίρνει ο Μπράουν και καρφώνει. Αυτή για μένα είναι η μοιραία φάση. Οταν τους δίνεις ευκαιρίες, θα έρθει ένας Κερκ με σουτ αντιτουριστικό και θα ευστοχήσει με τύχη γελώντας και ο ίδιος. Δεν έπρεπε να φτάσει εκεί. Τώρα;
Ολα για όλα την Τετάρτη στο «Αμπντί Ιπεκτσί». Τον ξέρει τον τρόπο. Εχει 8 «διπλά» φέτος, είναι ομάδα με πολύ καλή ισορροπία στη συσχέτιση εντός-εκτός.
*Κάντε Follow τον Θεόφιλο Τυριντζή στο twitter πατώντας ΕΔΩ.
(Το κείμενο δημοσιεύθηκε στον «ΓΑΥΡΟ» στις 22/04/2017)