Ακόμα και... στην κακή του βραδιά!
Σημασία έχει -ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά των μεγάλων ομάδων- ακόμα και στην κακή σου βραδιά να παίρνεις το αποτέλεσμα. Να παίρνεις αυτό που θες. Ο Ολυμπιακός, ας μη γελιόμαστε, δεν έθελξε χτες το απόγευμα στο ΟΑΚΑ. Δεν έπιασε σε καμία περίπτωση την απόδοση που συνηθίζει, ωστόσο όταν κάπως βρήκε τον πραγματικό του εαυτό στο δεύτερο μέρος, πατώντας ελαφρά το πόδι στο γκάζι, έφτασε σε μία νίκη την οποία ακόμα και στους 4-6 πόντους η ΑΕΚ δεν μπορούσε να διεκδικήσει. Δεν έπειθε ότι μπορούσε να «κλέψει». Ειλικρινά δεν ξέρω αν αυτό είναι το μεγαλύτερο παράσημο. Ενδεχομένως, όμως, να αντικατοπτρίζει και τη διαφορά που μένει, την απόσταση που δεν έχε μικρύνει μεταξύ των δύο ομάδων.
Ο Ολυμπιακός με λάθη, επιπολαιότητες, τους αρχηγούς του να… τα σπάνε, αλλά και γενικότερα να μη βρίσκει διάρκεια και συνέπεια επιθετικά χάνοντας από ελεύθερα σουτ μέχρι και… λέι απ, «κλείδωσε» μέσα στο ΟΑΚΑ την πρωτιά στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος, καθώς μέχρι τέλους έχει εύκολο πρόγραμμα (ΠΑΟΚ εντός το πιο… δύσκολο) σε ένα ματς κακό ποιοτικά, το οποίο πήγε στην επαφή, στη σκληράδα και σε κάποιο σημείο φάνηκε ξεκάθαρα και το «μπλόκο» που είχε στηθεί. Οχι από την ΑΕΚ. Για να μην παρεξηγηθούμε. Απλά χτες κορυφώθηκε η απέλπιδα προσπάθεια για να του στερήσουν το πλεονέκτημα. Είδαμε κάποια σφυρίγματα τα οποία δεν παίρνει (ή δεν… παίρνει) ούτε ερασιτέχνης.
Εν πάση περιπτώσει… Ο μέτριος Ολυμπιακός πήρε το παιχνίδι δίχως άγχος και ταχυκαρδίες, από μία ΑΕΚ που ήθελε να αποδείξει πολλά και ίσως έπαιζε τον «τελικό» της σε κάθε επίπεδο, και συνεχίζει με καθαρό μυαλό και ταπεινά την πορεία του, καθώς τα δύσκολα είναι μπροστά. Ο,τι έχει καταφέρει είναι το… αυτονόητο για Ολυμπιακό. Μπροστά του απλώνονται οι στόχοι.
ΥΓ.: Τόσες παραβάσεις (βήματα και μεταφορές) δεν πρέπει να τους έχουν σφυρίξει σε όλη τους την καριέρα. Γκριν και Ουότερς πήραν μια μυρωδιά χτες για το τι θα επακολουθήσει στους τελικούς.
ΥΓ.2: Ο Παναγιώτου προσπάθησε πάντως… Παράπονο μην έχει κανείς.
ΥΓ.3: Καθαρό χτύπημα στο χέρι του Σπανούλη από τον Ούκιτς σε τρίποντο. Ξεκάθαρο, αλλά… «ρε Σπανούλη, έρμπολ κάνεις».
ΥΓ.4: Ωρες-ώρες είναι να απορείς τι κάνει ο Γιανγκ στον Ολυμπιακό. Τέτοιο θηρίο και να φοβάται την επαφή και να τον παίζει με πλάτη, σαν να μην υπάρχει, ο Μαυροειδής ο οποίος με όλη τη συμπάθεια δεν ξεχωρίζει και για τις επιθετικές του αρετές.
(Το κείμενο δημοσιεύθηκε στον «ΓΑΥΡΟ» στις 14/03/2017)