Όταν σοβαρεύτηκε...
Εν πρώτοις… Ομάδα του πεταματού δεν είναι ο Κολοσσός. Εχει καλό σύνολο, ποιοτικό και στη Ρόδο μάλιστα παρουσιάζει ένα ιδιαίτερα αξιόμαχο πρόσωπο (7-2 εντός, 2-6 εκτός), οπότε πάντα παίζει και ο αντίπαλος. Δεν παίζει μόνος του ο Ολυμπιακός. Εντάξει, ίσως να ήταν κάπως υπερβολικός ο Γιάννης Σφαιρόπουλος στην προσπάθειά του να καταδείξει πόσο καλή ομάδα είναι ο Κολοσσός, αναφέροντας τις ήττες της ΑΕΚ και του ΠΑΟΚ στο Βενετόκλειο (μα, ο Ολυμπιακός δεν είναι στο επίπεδο των δύο), ωστόσο δεν παύει ότι κάνουν κάτι καλά και οι «θαλασσί». Οταν σε αυτή την εξίσωση προστίθεται το… μυαλό που αδικαιολόγητα απουσίαζε για το μισό του αγώνα, καθώς δεν υπάρχει Ευρωλίγκα αυτή την εβδομάδα, αλλά ο Αρης αύριο στο ΣΕΦ), η κακή αμυντική λειτουργία με τους «θαλασσί» να βγάζουν τρία-τέσσερα άλεϊ ουπ και τα παιδικά έως ανόητα λάθη που έδιναν κατοχές και στερούσαν μπάλες, τότε δεν θέλει και πολύ να ψάχνουμε να δικαιολογήσουμε το 35 όλα στο ημίχρονο ή το 41-35 στο 22’, το σημείο αφύπνισης των Πειραιωτών.
Κάπου εκεί βλέποντας το… φάντασμα της Λευκάδας ή ακόμα και των «θαλασσί» μέσα στο ΣΕΦ (καθώς δύσκολα τους είχαν κερδίσει και στον Πειραιά), σοβαρεύτηκαν, έσφιξαν την άμυνά τους και έτρεξαν στο τρανζίσιον με ενέργεια για ένα 2-17. Αυτό ήταν. Οσο είναι σοβαρός ο Ολυμπιακός και βγάζει τα αποθέματα ενέργειας που διαθέτει, θα βγάζει ανάλογες εικόνες στα παρκέ. Αν όχι, θα παίζει με τη φωτιά, σε μία προσπάθεια διαχείρισης και προφύλαξης για τα επόμενα.
Μια και πιάσαμε αυτή την κουβέντα: Δεν βρίσκω τον λόγο ο Σπανούλης να παίζει 22 λεπτά. Ο οποίος έκανε και τα λάθη του και άστοχος ήταν. Ο Ουότερς δεν ήταν κακός -σε αντίθεση με τον Γκριν που και πάλι τον πήγαν στην επαφή και του έκλειναν τον αριστερό διάδρομο- ίσως να μπορούσε να τον ξεκουράσει και ο Αθηναίου που δεν αγωνίστηκε. Ο Σπανούλης φορτώνεται με λεπτά και στα υποτιθέμενα εύκολα παιχνίδια, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να ξεπεράσει το πρόβλημά του στον προσαγωγό, το οποίο κουβαλάει από τέλος Δεκέμβρη (από το ματς με τη Φενέρ). Φορτώνεται, πιέζεται και δεν ησυχάζει. Θα πει κανείς, δεν ήταν εύκολο ματς, δεν είχε διαφορά ασφαλείας ο Ολυμπιακός και αναγκαστικά έπρεπε να βρίσκεται μέσα. Δεν βοήθησε γενικά η ομάδα για να πάρει ανάσες ο αρχηγός, πολύ περισσότερο… ποιος είμαι εγώ να το κρίνω, καθώς ο προπονητής πάντα γνωρίζει πολλά περισσότερα πράγματα από εμάς και κρίνει ανάλογα, ωστόσο το βρίσκω υπερβολικό αυτό το 22 λεπτά και για τρίτη φορά να βρισκόμαστε να κάνουμε τον σταυρό μας. Πρέπει να παίρνει από όλους ο Ολυμπιακός, να βγαίνουν μπροστά σε τέτοια παιχνίδια κι άλλοι για τους αρχηγούς (και για τον Πρίντεζη), όπως πρέπει να συμβεί και αύριο. Σε δεύτερο ματς μέσα σε 48 ώρες.
(Το κείμενο δημοσιεύθηκε στον «ΓΑΥΡΟ» στις 14/02/2017)