Ο Άι-Βασίλης έφερε τον Γιανγκ!
Μόνο τα επιμέρους σκορ στα δεκάλεπτα να δει κανείς, καταλαβαίνει τα πάντα: 18-9, 22-12, 18-19 και 13-22! Ενα έξοχο πρώτο μέρος και στις δύο πλευρές του παρκέ με αμυνάρα (δέχθηκε μόλις 21 πόντους) και καταιγισμό τριπόντων, ένα 3ο δεκάλεπτο που ελέγχει την κατάσταση πλήρως και διατηρεί μια διαφορά 18-20 πόντων (είχε φτάσει και στους 23), αλλά -επειδή μιλάμε για Ολυμπιακό και επειδή αυτές οι ασθένειες θα πρέπει να βγαίνουν πάντα- ένα 4ο δεκάλεπτο γεμάτο λάθη, κάκιστες επιθέσεις, χωρίς πλάνο και λογική, με αποτέλεσμα να δοθούν πολλαπλά δικαιώματα στη Φενέρ να πλησιάσει στους 4 πόντους και να διεκδικεί ακόμα και τη νίκη. Ενα αποτέλεσμα που φαινόταν χαμένο με τον Ομπράντοβιτς να κάθεται στον πάγκο με σταυρωμένα τα χέρια και να μονολογεί «τι άλλο να κάνω». Γιατί να φτάσει εκεί; Γιατί να φτάσει στους 4 πόντους; Το καμπανάκι είχε βαρέσει στους 15, στους 11… Μην το φτάνεις εκεί. Λίγο μυαλό, μια-δυο καλές επιθέσεις είναι, να τους σπάσεις τον τσαμπουκά. Το κόβω με τη μουρμούρα εδώ…
Ο Ολυμπιακός -χωρίς Πρίντεζη, Αγραβάνη και έναν γκαρντ (ο Χάκετ είναι Ιταλία, ο Ουότερς από τον Παναθηναϊκό και μετά) και με τον Σπανούλη με πρόβλημα στον προσαγωγό από το 2ο δεκάλεπτο ακόμα- είχε τέτοια προσήλωση στην άμυνά του, τέλειες αλλαγές και σωστές αντιμετωπίσεις, που πραγματικά είχε πνίξει τη Φενέρ. Αντίδοτο μόνο για τον Βέσελι δεν υπήρχε (14 πόντους στο 1ο μέρος), αλλά δεν είναι και εύκολο να βρεις. Μπροστά είχε μυαλό, χτύπησε μέσα στη ρακέτα παίρνοντας ψυχολογία και αέρα, ενώ τη διαφορά έκαναν τα τρίποντα. 7/14 στο πρώτο μέρος, κάθε ένα από αυτά… μαχαιριά στα σωθικά του Ομπράντοβιτς. Στο τέλος; Οταν η ανάσα της Φενέρ ήταν καυτή για τα καλά; Ο κόουτς επέμεινε στον Σπανούλη, μη ρίχνοντας τον Γκριν μέσα, και ο αρχηγός σφράγισε κι αυτό το ματς με 4 πόντους και 1 ασίστ στον Λοτζέσκι.
Με 8 παίκτες στο ροτέσον, αυτούς τους 8 να βγάζουν όλο το ματς και να τα δίνουν όλα, ο Ολυμπιακός έδειξε τι πάει να πει καρδιά. Τι πάει να πει ψυχή. Ο Μπιρτς μετά από ένα διάλειμμα έκανε πραγματικά θραύση, ο Παπαπέτρου κάλυψε το «4» προσπαθώντας να μπει στα παπούτσια του Πρίντεζη, ωστόσο ο Αϊ-Βασίλης ήρθε πρόωρα στο ΣΕΦ και έφερε δώρο: Τον Πάτρικ Γιανγκ. Μεγάλα λόγια δεν θα πούμε γιατί περιμένουμε διάρκεια, ωστόσο ο Γιανγκ ήταν έξοχος χτες. Θύμισε τον περσινό Γιανγκ, με κοψίματα, με άλματα, με καλά (ανάποδα) τελειώματα, με καλές άμυνες και καλύψεις.
ΥΓ.: Αυτή χθες, ναι, ήταν έδρα!
ΥΓ.2: Μην πέφτει κανείς από τα σύννεφα γιατί αποθεώθηκε ο Αντιτς και αποδοκιμάστηκε έντονα ο Σλούκας. Το ψέμα δεν συγχωρείται εύκολα. Αρκετοί έφυγαν και επέστρεψαν και χειροκροτήθηκαν. Δεν κορόιδεψαν, όμως, δεν είπαν ψέματα.
ΥΓ.3: Καλή χρονιά σε όλους με υγεία και ευτυχία.
(Το κείμενο δημοσιεύθηκε στον «ΓΑΥΡΟ» στις 30/12/2016)