«Σφαλιάρα» αλά Μπάμπεργκ και Κάουνας!
Αυτά τα παιχνίδια ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ να τα χάνεις. Ο Ολυμπιακός έπληξε χτες τον εαυτό του. Ο ίδιος έβαλε το πιστόλι στον κρόταφο, γνωρίζοντας πως το όπλο είναι γεμάτο, και πάτησε δυνατά τη σκανδάλη. Αυτό το χθεσινό ξεπερνάει ακόμα και τον ορισμό της… αυτοκτονίας. Γιατί το έβλεπε να έρχεται, το ζούσε και δεν έκανε τίποτα το δραστικό. Οταν κυνηγάς συνέχεια στο σκορ μια ομάδα κατώτερή σου -γιατί, μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας, κατώτερή του είναι, ακόμα και έτσι, με αυτή την εικόνα, για ένα σουτ δεν την κέρδισε- και δεν κάνεις τίποτα δραστικό ώστε να αλλάξεις το μομέντουμ και τον ρυθμό του αγώνα, όσο είναι νωρίς ακόμα, όταν μπορείς και προλαβαίνεις, η σφαλιάρα θα ηχήσει βαριά στο πρόσωπό σου. Γιατί το χθεσινό είναι σφαλιάρα αλά Μπάμπεργκ και Κάουνας πέρσι.
Μπορεί να στοιχίσει στην πορεία. Η Γαλατά ούτε πείθει ότι μπορεί να κάνει ζημιές στους άλλους διεκδικητές (μην πει κανείς για την έδρα, στο 6-20 ακούγαμε τις οδηγίες των προπονητών), ούτε πείθει ότι μπορεί να παλέψει για την 8άδα. Ηδη έχουν σχηματιστεί, έχουν ξεχωρίσει τα δύο γκρουπ στη βαθμολογία -οι οκτώ πάνω και οι 8 κάτω- κι αν θες να περάσεις, αν θες να πλασαριστείς καλά, μέσα στην 4άδα ίσως, αυτές οι απώλειες απαγορεύονται. Πόσω μάλλον όταν την προηγούμενη αγωνιστική έχεις ηττηθεί εντός έδρας (από την ΤΣΣΚΑ, αλλά όχι εκτός προγραμματισμού), πόσω μάλλον όταν ακολουθούν διπλά παιχνίδια, με Μπαρτσελόνα εντός και Παναθηναϊκό εκτός, σε διάστημα τριών ημερών. Αυτή η ήττα τον φέρνει πίσω, κακά τα ψέματα.
Επικίνδυνη ναι, το είχαμε επισημάνει, αλλά να είχε απέναντί της και τον… σωστό Ολυμπιακό. Δεν είχα καμία οφθαλμαπάτη ότι η εικόνα του αγώνα θα ήταν όπως στα πρώτα 7 λεπτά (6-20). Απαντες περίμεναν την αντεπίθεση της Γαλατά, είναι λογικό, αυτό έπαθε και η ΤΣΣΚΑ με τον Ολυμπιακό μία εβδομάδα πριν. Λογικό και το 8-0 σερί με το οποίο έκλεισε το 1ο δεκάλεπτο. Αλλαξε το ροτέισον, Γιανγκ και Χάκετ μπήκαν για λίγα λεπτά και ήταν σαν να μην πάτησαν ποτέ παρκέ, χάθηκαν οι ισορροπίες. Γιατί όμως στην 2η περίοδο έπρεπε να φτάσει στο 19-2 το επιμέρους της η Γαλατά και να πάει στο +11; Αντίδραση εκεί μηδέν και ο Ολυμπιακός επιστράτευσε και πάλι το πλάνο… τρίποντο μόνο, αλλά και παιδαριώδη λάθη (13 σύνολο). Ως διά μαγείας ξεκίνησε να μειώνει όταν επιτέλους πάτησε ρακέτα. Το ίδιο και στην 3η περίοδο, δύο φορές πλησίασε σε απόσταση αναπνοής, δύο φορές είδε τη Γαλατά με μικρά σερί να αποσπάται ξανά. Ενα απλό σκριν στον Ντίμπλερ ήταν, και ο Αμερικανός είχε 5/5 τρίποντα. Κάθε φορά έχυνε την καρδάρα με το γάλα.
Και εκεί που λες ότι βρήκε ρυθμό στην επίθεση, το πήρε πάνω του ο Πρίντεζης και έβαζαν απ’ έξω οι Μάντζαρης και Λοτζέσκι αλλά και ο Σπανούλης στο τέλος, η άμυνα -το βασικό όπλο της ομάδας- δεν λειτούργησε. Εδειξε παθογένειες και πάλι. Από αυτήν πληγώθηκε, μέσα από αυτήν δεν κατάφερε να ολοκληρώσει καμία αντεπίθεσή του. Μία φορά να μην επέτρεπε αυτά τα 7-0, 8-0 σερί που έκανε η Γαλατά όταν με μόχθο προσπαθούσε να μειώσει ο Ολυμπιακός, θα είχε φύγει με το αποτέλεσμα. Γιατί δεν γίνεται πάντα να κερδίζεις στο τελευταίο σουτ. Να ολοκληρώνεις ανατροπές. Κάποια στιγμή θα πρέπει να τελειώνεις το ματς όταν έχεις τις ευκαιρίες. Οχι να κοιτάς τον Ντίμπλερ και τον Ντέτμοντ να σουτάρουν ανενόχλητοι ή μετά τις αλλαγές στην άμυνα να κτυπάνε κάθε μις ματς.
Ανασυγκρότηση, σκληρή αυτοκριτική, κι ας καταλάβουν όλοι, μα όλοι, πού βρίσκονται.
ΥΓ.: Ιδέα μου ή όχι ότι ο Γκριν για ένα ακόμη εκτός έδρας δεν βοήθησε;
ΥΓ. 2: Ρε Κώστα, χάλια σε όλο το ματς ο Μίτσοφ, μία άμυνα είναι όλο το παιχνίδι και σου παίρνει τα βήματα άκοπα και φτάνει στο λέι απ;
ΥΓ. 3: Τον Γιανγκ τον… καταλαβαίνω. Πήγε Κωνσταντινούπολη, στο μέρος όπου τραυματίστηκε.
Αντε να δούμε πόση υπομονή θα κάνουμε και με αυτό. Αντε να δούμε πόσο θα αντέξει ο Μπιρτς να παίζει σε αυτούς τους ρυθμούς.
ΥΓ. 4: Ο Χάκετ είχε ταξιδέψει μαζί με την ομάδα; Δεν τον πήρε το μάτι μου…
ΥΓ. 5: Στα φιλικά ο Παπαπέτρου μάτσαρε καλύτερα με τον Ντέι. Στο επίσημο πώς ταίριαξε καλύτερα ο Αγραβάνης;
(Το κείμενο δημοσιεύθηκε στον «ΓΑΥΡΟ» στις 12/11/2016)