Kill… Green!!

Κυριακή, 23 Οκτωβρίου 2016 - 19:21

Το όνομα, εντάξει, στην πορεία μπορεί και να το… αλλάξει, αλλά αυτός ο τύπος πραγματικά παιχνίδι με παιχνίδι αποδεικνύει τι έλειπε από τον Ολυμπιακό τόσα χρόνια. Ξανά, λοιπόν: ευχαριστούμε τον Οκάρο Ουάιτ που δεν υπέγραψε από νωρίς και ο Ολυμπιακός πρόσθεσε αυτό το «όπλο» στη φαρέτρα του. Τελεία!!

«Oποιος δεν είναι έτοιμος, θα έχει πρόβλημα», τόνισε ο Γιάννης Σφαιρόπουλος και καλά θα κάνουν αυτή τη δήλωση να την έχουν άπαντες σφηνωμένη στο μυαλό τους. Ξέρουν καλά πώς είναι ο… «Μελαχρινός» αν στρίψει το μυαλό του. Ρε παιδιά, εγώ πρώτος, θα το πω και θα το δικαιολογήσω:

Δευτέρα Παναθηναϊκός, Πέμπτη Εφές. Παρασκευή ταξίδι σε Γιάννενα και από εκεί Λευκάδα. Νωρίς το απόγευμα του Σαββάτου παιχνίδι με μία ομάδα πρωτοεμφανιζόμενη που θα τα έδινε όλα απέναντι στον πρωταθλητή Ελλάδας. Να προχωρήσω; Τρίτη Μιλάνο στο ΣΕΦ, Τετάρτη δύσκολο ταξίδι στη Βιτόρια, Πέμπτη παιχνίδι με την Μπασκόνια. Προπονήσεις δεν έχω βάλει καν μέσα.

Είναι λογικά τα κενά στην άμυνα, να φεύγει το μυαλό, η συγκέντρωση να είναι σε χαμηλά επίπεδα.

Δεν μπορώ, όμως, δύο πράγματα να δικαιολογήσω:

Πρώτον, παρά την κάκιστη άμυνα (26, 19, 20 και… 29 ανά δεκάλεπτο) ο Ολυμπιακός από τα τέλη της 2η περιόδου παίρνει τη διαφορά ασφαλείας που του δίνει τον έλεγχο και την ηρεμία. Στο 30 δε, έχει ανέβει στο +16 και χρειάζεται απλά μία υποτυπώδης συγκέντρωση και συντήρηση. Ε, αυτό το 28-8 επιμέρους (29-14 στο 4ο δεκάλεπτο) σε αναγκάζει να χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο. Καμία αντίδραση στο 8-0 σερί, στο 11-0, στο 15-2, ούτε στο 20-4; Σε φτάνει η Λευκάδα στο 80-83 και δεν αντιδράς; Απλά τους κοιτάς; Αυτό δεν το δικαιολογώ με τίποτα. Ο εγωισμός να λειτουργούσε μόνο και το πείσμα δεν θα είχε φτάσει να προηγηθεί η Δόξα με 5 πόντους.

Ναι, το πρόγραμμα είναι βαρύ, το κατανοούμε, αλλά αντέδρασε. Κάνε κάτι. Ποιος είναι αυτός ο Ουέλς που κάνει ό,τι θέλει και χορεύει επιδεικτικά μπροστά στη μούρη σας;

Παρένθεση: Ο κόουτς καλά έκανε και δεν δέχθηκε καμία δικαιολογία για το πρόγραμμα. Τι, να έδινε και δικαιολογία από πάνω ώστε να το έχουν μυαλό τους, «να, το είπε και ο κόουτς»;

Δεν χωνεύεται το +16 να πάει στο -5 και άπαντες πλην Σπανούλη να μην προσπαθούν.

Το δεύτερο; Βαρέθηκα να τους βλέπω να πασάρουν στον αντίπαλο. Ακριβώς πάνω στα χέρια τους. Σε ανοικτό γήπεδο, με καμία πίεση και η μπάλα πήγαινε συστημένη στα χέρια των αντιπάλων.

Η παγίδα στήθηκε, ευτυχώς δεν έπεσε μέσα. Μάθημα για τα επόμενα, γιατί παγίδες θα υπάρξουν πολλές και στο μέλλον. Δυνατά τώρα για Μιλάνο και Μπασκόνια. Τίποτα δεν χαρίζεται.

ΥΓ.: Το «πηγαίνω να το τελειώσω μέσα από τα (απανωτά) τρίποντα» μου θύμισε κάτι από πέρσι. Περάστε την μπάλα με ηρεμία στη ρακέτα…

ΥΓ.2: Κώστα, καλή άμυνα δεν σημαίνει ότι απλά είσαι μπροστά του και σηκώνεις ίσα-ίσα το χέρι. Κι όταν τρως το τρίποντο μέσα στο πρόσωπό σου, χτυπιέσαι κι από πάνω. Χάρη θα μας κάνει; Θα το βάλει.

ΥΓ.3: Τον Ολυμπιακό θα τον σέβεσαι. Ακόμα κι αν δεν θες, θα αναγκάζεσαι να τον σέβεσαι. Τα επιδεικτικά κουνήματα και οι χοροί, όταν απέναντί σου έχεις ερυθρόλευκα, καταλήγουν με… ξάπλα στο παρκέ, από τη βόμβα του Γκριν!

Ποιος Ουέλς, μωρέ; Ποιος είναι αυτός; Πού θα είναι στο μέλλον;

(Το κείμενο δημοσιεύθηκε στον «ΓΑΥΡΟ» στις 22/10/2016)

Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!