Ντουντούκα
Θρύλε, Θεέ μου, Ολυμπιακέ μου!

Αν βγάλει την άμυνα που θέλει…

Αν βγάλει την άμυνα που θέλει…
Παρασκευή, 7 Οκτωβρίου 2016 - 10:17

Ας αφήσουμε κατά μέρους το τελικό σκορ. Η όλη ουσία του πώς έφτασε σε αυτά τα υψηλά επίπεδα η διαφορά, περικλείεται στις δύο φράσεις του Γιάννη Σφαιρόπουλου. Το «ικανοποιημένος από τον βαθμό συγκέντρωσης και σοβαρότητας» και το «όλοι χρειάζονται, όλοι πρέπει να είναι ετοιμοπόλεμοι». Ο Ολυμπιακός, λοιπόν, με έναν αδύναμο αντίπαλο που κι αυτός από την πλευρά του κοίταγε να περάσει το ματς όσο το δυνατόν ανώδυνα, δεν χαλάρωσε στιγμή. Επαιζε συνεχώς με το πόδι πατημένο στο γκάζι και αυτό σημαίνει «σεβασμός» στον αντίπαλο («δεν σταματάω γιατί σε λυπάμαι» δηλαδή), αλλά και στους ίδιους τους εαυτούς τους. Οποιος έμπαινε, έδινε πράγματα σε ένταση και ενέργεια, με κορυφαίο παράδειγμα τον μικρό Βασίλη Τολιόπουλο. Αλίμονο βέβαια κι αν στο πρώτο επίσημο ματς της σεζόν δεν έδειχναν διάθεση και δεν έβγαζαν ενέργεια.

Πάμε παρακάτω… Η επιθετική άμυνα που θέλει ο κόουτς απέδωσε καρπούς. Ηταν αυτή που έκανε τη διαφορά και φιλοδοξούν να την κάνει βέβαια και στην Ευρωλίγκα. Δεκατέσσερα κλεψίματα κατέγραψε η στατιστική, τα περισσότερα εξ αυτών (αν όχι όλα) απέφεραν αιφνιδιασμούς. Δύο είχε ο Γκριν, επαληθεύοντας πως πιέζει σωστά στην μπάλα και διαβάζει καλά το παιχνίδι. Ο Ολυμπιακός όταν έτρεξε απλοποίησε το παιχνίδι του και άλλαξε όλο τον ρυθμό. Αν φέτος βγάλει την άμυνα που θέλει και μπορεί (όχι όπως πέρσι), πραγματικά θα κάνει τη διαφορά στην επίτευξη των στόχων του.

Το ωραίο της υπόθεσης βέβαια είναι πως ακόμα και από δική του επαναφορά κοιτάει να πάει σε γρήγορο παιχνίδι. Μετά από βολή, ο Μάντζαρης έφυγε στο «coast to coast» σφαίρα έχοντας δίπλα του -αν χρειαζόταν η πάσα- ακόμα έναν συμπαίκτη του. Δείγμα της ταχύτητας με την οποία θέλουν να παίζουν οι «ερυθρόλευκοι».

Αλλο κρατούμενο από το χτεσινό παιχνίδι; Οι δύο νεοφερμένοι. Ανετοι, εγκλιματισμένοι, με πληθωρική παρουσία ο καθείς στον ρόλο του. Ο Γκριν (κάρφωσε μάλιστα δύο φορές) είναι killer μπροστά, αλλά δεν αμελεί τις υπόλοιπες δουλειές του, ενώ ο Μπιρτς είναι παίκτης-φόβητρο στη ρακέτα και το τρανζίσιον. Επίσης βγαίνει πολύ καλά να πιέσει ψηλά και έχει καλές επιστροφές.

Στα πολύ θετικά η επιθετική παρουσία του Μάντζαρη, με ψυχολογία, με αυτοπεποίθηση, με… ντράιβ ξανά (τα είχε κόψει κι αυτά πέρσι), αλλά και η από νωρίς διαχείριση στους Σπανούλη-Πρίντεζη αλλά και η παρουσία του Αγραβάνη που παρότι δεν είχε πολλές ευκαιρίες στην επίθεση, αυτός έκανε εξαιρετική δουλειά στην άμυνα έχοντας δύο μπλοκ στα ίσα.

Πολύ καλό το δείγμα απέναντι στον Κολοσσό που… «θέλαμε να περάσει ανώδυνα το ματς»! Τα δύσκολα, όμως, και τα πλέον απαιτητικά είναι μπροστά. Αυτοσυγκράτηση και υπομονή.

ΥΓ.: Το γράφαμε χτες. Ιωση είναι, δεν ξέρεις πώς θα ξυπνήσουν. Στο νοσοκομείο ο Γιανγκ. Ολα στραβά του πάνε.

ΥΓ.2: Η ΕΟΚ ασχολείται τόσο ζεστά με το να κατηγορεί την Ευρωλίγκα που… ξέχασε τις διοργανώσεις της. Το Κύπελλο, κ. Βασιλακόπουλε, το αφήσαμε στη μοίρα του;

(Το κείμενο δημοσιεύθηκε στον «ΓΑΥΡΟ» στις 06/10/2016)

Διαβάστε επίσης