Εμείς τη δουλειά μας...
Έπρεπε να στριμωχτεί στα σχοινιά; Να φτάσει να παίζει όντας στο χείλος του γκρεμού βλέποντάς τον από κάτω του και προσέχοντας μην γλιστρήσει και τσακιστεί; Έπρεπε! Ας αφήσουμε λοιπόν τα «γιατί;» και τα «πως» και ας μείνουμε στα δεδομένα. Κάλλιο αργά παρά ποτέ, που λένε…
Η ουσία είναι πως ο Ολυμπιακός ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΕ! Ο γνωστός Ολυμπιακός που είχαμε να τον δούμε κάμποσους μήνες. Και το πιο σημαντικό είναι πως δεν το έπραξε απέναντι στη Ζαλγκίρις αλλά κόντρα στη Ρεάλ. Την πρωταθλήτρια Ευρώπης που 2-3 λεπτά είναι αρκετά για δαύτους ώστε να κάνουν το παιχνίδι ροντέο και να ανατρέψουν την εις βάρος τους κατάσταση.
Όσο κι αν το έδειχνε στη φανέλα του ο Ρούντι που τον είχαν πιάσει στο ψιλό οι φίλοι του Ολυμπιακού από την απέναντι κερκίδα, ο πραγματικός πρωταθλητής ήταν ο Ολυμπιακός μέσα στο παρκέ. Δεν είναι υπερβολή ούτε ουτοπία. Με την εμφάνισή του, επιβλητική και καθολική, το κατάφερε και το κέρδισε ξανά.
Μυστικά; Δεν υπάρχουν μυστικά! Αυτό που μπορεί και κάνει ο Ολυμπιακός, να βγάζει το πραγματικό του dna, αυτή την άρνηση της μη υποταγής, δεν το καταφέρνει άλλη ομάδα. Ναι, σύμφωνοι, αυτή η ριμάδα ερώτηση ταλαιπωρεί όλους μας και τους ίδιους τους «ερυθρόλευκους», το λένε και το ξανά λένε. «Γιατί χάσαμε τόσο χρόνο; Γιατί αυτοκτονήσαμε στο Μπάμπεργκ; Γιατί πάθαμε μπλακ άουτ στο Κάουνας;». Τα είπαμε πιο πάνω. Ήταν να γίνει. Έγινε. Έπρεπε να στριμωχτεί στα σχοινιά για να συνειδητοποιήσουν άπαντες την κρισιμότητα της κατάστασης. Ας είναι… Ακόμα προλαβαίνουν.
ΤΟ ΚΥΡΙΟ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ Η ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΗ ΡΕΑΛ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΑΡΧΗ ΚΙ ΟΧΙ ΕΝΑ ΠΥΡΟΤΕΧΝΗΜΑ, ΕΝΑ ΞΕΣΠΑΣΜΑ ΑΛΛΑ Η ΕΚΚΙΝΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗΣ!
Αυτό είναι ο Ολυμπιακός που περίμεναν οι φίλοι του, που επιθυμούσαν διακαώς οι ίδιοι οι άνθρωποι της ομάδας να εμφανιστεί. Να μπαίνει από το 1ο δευτερόλεπτο με σκοπό να «δαγκώσει». Βάζοντας χέρια και σώματα παντού, καλύπτοντας άψογα την κάθε αλλαγή, «διαβάζοντας» σωστά και διαθέτοντας αίσθημα «απόψε θα πεθάνω μέσα στο παρκέ. Θα τα δώσω όλα». Δεν τρελάθηκε και δεν πανικοβλήθηκε ακόμα κι όταν μπήκε δυνατά στο 1ο δεκάλεπτο αλλά η Ρεάλ του έκλεισε γρήγορα τη διαφορά. Είχε την ηρεμία και το καθαρό μυαλό να κτυπήσει κάθε αδυναμία των Μαδριλένων στην άμυνα ιδίως στο τρανζίσιον. Να τρέξει σε κάθε ευκαιρία να την πληγώσει στην πιο κτυπητή αδυναμία της. Επιτέλους έτρεξε. Έτρεξε σωστά και καλά.
Αξιοποίησε τα ελεύθερα τρίποντα με πρώτο και καλύτερο τον Μάντζαρη που στην ονομαστική του εορτή επέστρεψε κι αυτός από μία παρατεταμένη περίοδο ντεφορμαρίσματος. Δήλωσε και πάλι παρών αποβάλλοντας το όποιο ψυχολογικό είχε με τα σουτ αλλά και γενικότερα στην επίθεση καθώς είχε πάψει εδώ και καιρό να ποστάρει.
Όλοι μα όλοι να δίνουν τα πάντα. Έστω και για δύο-πέντε λεπτά. Ο Ουόρικ έδωσε πολύτιμες βοήθειες, σε σκορ, ριμπάουντ, άμυνα και τσαμπουκά. Τρελάθηκε και ο απόμακρος και μαζεμένος Χακίμ βγάζοντας κραυγές στο παρκέ και δείχνοντας ότι μπαίνει στο πνεύμα αλλά και τα συστήματα της ομάδας. Αυτόν τον Ολυμπιακό δεν μπορεί να τον κάνει καλά κανείς. Ας ελπίσουμε- το τονίζω ξανά γιατί πολλά έχουμε δει φέτος- πως είναι η απαρχή κι όχι ένα ξέσπασμα αν και φαίνεται να είναι το πρώτο.
Ο Ολυμπιακός έκανε το πρώτο το καλό βήμα απέναντι στη Ρεάλ που πήρε ένα καλό μάθημα κ. Ρούντι και κ. Ματσιούλις που είχατε βγάλει γλωσσίτσα αλλά φύγατε με σκυμμένο κεφάλι, ωστόσο έχει δρόμο ακόμα. Έχει πορεία. Μην μπλέξουμε με σενάρια. Ότι χρειάζεται έστω και μία νίκη στα 2 παιχνίδια που απομένουν ή ακόμα και το… τρελό που αναφέρει ότι μπορεί να βγει ακόμα και πρώτος στον όμιλό του. Αυτό που πρέπει να έχει ο καθείς στο μυαλό του και πάνω απ’ όλα οι ίδιοι οι «ερυθρόλευκοι» είναι να κάνουν τη δουλειά τους μέχρι τέλους. Να κάνουν το 2/2 από τη πλευρά τους και ότι βγει. Θα έχουν περάσει και όποιο πλασάρισμα είναι να έρθει θα έρθει. Απαραίτητα τα 2/2 αφού θα έχουν βγάλει το μεγάλο «εμπόδιο» στη Θεσσαλονίκη με τον Άρη και να έχουν σφραγίσει την πρωτιά στο πρωτάθλημα. Είναι «τελικός» κι αυτό. Μην παρασύρεστε. Επιβάλλεται ανάλογη εμφάνιση και στο Αλεξάνδρειο.
ΥΓ: Ότι και να πει κανείς γι αυτόν τον κόσμο είναι πραγματικά λίγο! Το πώς «παίζει» μαζί με την ομάδα, το πώς πηγαίνει φάση τη φάση μαζί με τους παίκτες… Πραγματικά υπέροχος και κομβικός στην προσπάθεια. «Εμείς για σας, εσείς για μας»!
ΥΓ2: Ανεβαίνει και ο Παπανικολάου για τα καλά. Το βασικό «τριάρι» της ομάδας. Ας ελπίσουμε η πολυπόθητη επιστροφή του Λοτζέσκι δεν θα αλλοιώσει και πάλι την όποια χημεία έχει βρεθεί και θα αναταράξει τις ισορροπίες και πάλι.
ΥΓ3: Δίνει αρκετά και ο Παπαπέτρου τον τελευταίο καιρό και οφείλουμε να το αναγνωρίσουμε. Μεγάλο κεφάλαιο για τον Ολυμπιακό, πάμπολλες οι δυνατότητές του. Κι ακόμα δεν έχει δείξει ούτε το 50%.
ΥΓ4: Ε-Π-Ι-Τ-Ε-Λ-Ο-Υ-Σ! Ακούστηκε ρυθμικά το όνομα αυτού που άλλαξε την ιστορία του Ολυμπιακού. Σα να ξεχάσαμε πράγματα. Καλός και άγιος ο Χάκετ ρε παιδιά, αλλά όχι να βγαίνει ο Σπανούλης και να ακούγεται το όνομα του Ιταλοαμερικανού πρώτα. Κ@%*$στε τον λίγο…
ΥΓ5: Σωστός και ο κόουτς που θύμισε ποια η πραγματικότητα. Δόρυ η ομάδα (σ.σ. ένα δηλαδή) με αιχμή αυτού (μπροστάρη) τον Σπανούλη! Έτσι ακριβώς είναι…