Να ποιός είναι ο Ολυμπιακός!
Το ήθελε όσο τίποτε άλλο. Το χρειάζονταν σαν οξυγόνο καθώς βρίσκονταν στον βυθό και ένιωθε να πνίγεται. Το ότι υποδέχονταν τον Παναθηναϊκό στο ΣΕΦ αμέσως μετά τα δύο στραπάτσα με Μπάμπεργκ και Ζαλγκίρις ήταν μια πολύ καλή ευκαιρία για αντίδραση. Να ξεσπάσει, να βγάλει τα σπασμένα, να αγριέψει και να βγάλει νύχια. Να δώσει απαντήσεις πρώτα απ’ όλα στον ίδιο του τον εαυτό. Να εξηγήσει το «γιατί έτσι ξαφνικά;».
Το έπραξε με τον πλέον διθυραμβικό τρόπο. Ποιος μπορούσε να τον θεωρήσει «πεθαμένο» και ξεγραμμένο; Στα δύσκολα ειδικά… Μην μένετε στο γιατί το +30 έφτασε στο +9. Ξέρετε πολύ καλά ότι είναι απίθανο κάποια ομάδα σε αυτό το επίπεδο να συνεχίσει να παίζει σε αυτούς τους ισοπεδωτικούς ρυθμούς και φυσικά ο αντίπαλος να μην αντιδράσει. Καλύτερα έτσι.
Δεν έχει καμία αξία να «σκοτώσεις» τώρα Γενάρη μήνα τον άμεσο ανταγωνιστή σου στην Ελλάδα. Δεν θα κέρδιζε τίποτα παραπάνω απ’ αυτά που ήδη έχει καπαρώσει. Την αντίδραση, την καλή εμφάνιση, τη νίκη με τη διαφορά. Τι +14 (τώρα) τι +30 είναι το ίδιο και το αυτό. Να καταρράκωνε τώρα τον εγωισμό του Παναθηναϊκού, δεν θα υπήρχε λόγος. Αυτά στους… τελικούς! Συν τοις άλλοις, κρατά τον Παναθηναϊκό κιόλας στο «ήμασταν εκπληκτικοί στο δεύτερο ημίχρονο» που ακούστηκε από πολλούς. Αν θέλουν και τους κάνει ας το πιστεύουν. Μαζί τους…
Ο Ολυμπιακός, θέλοντας πάση θυσία να… δαγκώσει ήταν μαγικός στο Α΄ μέρος, φανταστικός, βγάζοντας ολοκληρωτικό μπάσκετ πολύ απλά γιατί ήταν πιστός στο πλάνο του. Στην ταυτότητά του. Ενέργεια στο 150% από όλους, τρομερή άμυνα στα «ματσαρίσματα», στις αλλαγές και αυτοπεποίθηση στην επίθεση. Φαίνονταν να βγάζουν (σ.σ. σε αντίθεση με το Κάουνας) μία σιγουριά του στυλ «και να μην μπει, πίσω δεν υπάρχει περίπτωση να το φάμε».
Ξεκίνησε να κτυπάει από κοντά, να πατάει ρακέτα και στη συνέχεια ήταν πολύ πιο εύκολο να μπει και το μακρινό σουτ. Θυμηθείτε πόσες φορές πήγε στο ντράιβ ο Σπανούλης, περνώντας Διαμαντίδη και Ραντούλιτσα, κτυπώντας τους στα πόδια. Άνοιξε την άμυνα των «πράσινων» και από εκεί και πέρα απλοποίησε το επιθετικό έργο του από μακριά. Συν τοις άλλοις; Το μεγάλο του όπλο. Δεν σταμάτησε να τρέχει. Σε κάθε ευκαιρία, σε κάθε συνθήκη τρανζίσιον που ανοίγονταν μπροστά του. Έβγαλε την πίστη των «πράσινων» που είχαν λαχανιάσει να τον ακολουθούν δίχως κιόλας να τον προλαβαίνουν…
Αυτός είναι ο Ολυμπιακός! Αυτό το μπάσκετ θέλει να παίζει, όσο όμως του το επιτρέπει αυτή την εποχή του η κούραση και οι αλλαγές στο ρόστερ που έχουν επηρεάσει κάπως τις ισορροπίες.
Γιατί και αυτή έπαιξε τον ρόλο της στο Β΄ μέρος, η κόπωση. Σαφέστατα και αντέδρασε ο Παναθηναϊκός, θα έκανε κάτι και στηρίχθηκε στην εμπειρία των Διαμαντίδη-Φώτση ωστόσο και ο Ολυμπιακός δεν θα μπορούσε να συνεχίσει να αγωνίζεται στα ίδια στάνταρ, να παίζει στα κόκκινα για 40 λεπτά. Όχι τώρα, Γενάρη μήνα. Δεν είναι… προγραμματισμένος για αυτή την εποχή αλλά θέλει να το πράξει στη συνέχεια όταν θα κρίνονται στόχοι και τίτλοι. Όταν άδειασε από ενέργεια (και φάνηκε στην στατικότητα στην επίθεση στο δεύτερο μέρος αλλά και στην αδυναμία να καλυφθεί γρήγορα η αδύναμη πλευρά) είχε την ψυχραιμία και την ωριμότητα να διαχειριστεί σωστά το παιχνίδι.
Κρατήστε δε και το ότι, σε αυτό το διάστημα, ίσως κέρδισε ακόμα έναν μεγάλο πρωταγωνιστή. Τον Χάκετ! Γιατί έκανε δουλειές μπόλικες εξ αρχής και στο άριστο αλλά συνέχισε να επιδεικνύει ψυχρό αίμα και να ντύνεται ξανά εκτελεστής σε κρίσιμα σουτ και σημεία του αγώνα.
Δύο τρίποντα μαχαιριές που συνέχισαν το έργο των Σπανούλη, Στρόμπερι, Αθηναίου που είχαν σμπαραλιάσει την πράσινη άμυνα στο πρώτο μέρος.
Κρατήστε επίσης και την εμφάνιση του Μιλουτίνοφ. Έβγαλε καλές άμυνες ο Σέρβος. Έπαιξε έξυπνα τον Ραντούλιτσα ιδίως, που δεν πήγαινε μέσα και σούταρε από τα 4-5 μέτρα ενώ είχε και 2 κοψίματα (από τα 4 συνολικά) αυτοπεποίθησης και ψυχολογίας για τη συνέχεια απέναντι στον συμπατριώτη του και Νο.1 στα σέντερ στην Εθνική Σερβίας του Τζόρτζεβιτς. Μάλλον τώρα ίσως καταλάβατε γιατί επέμενε ο Σφαιρόπουλος στον Μιλουτίνοφ. Έχει να δείξει κι άλλα στη συνέχεια ο Σέρβος.
Λοιπόν… Η διαφορά του Ολυμπιακού με τον Παναθηναϊκό- όπως είπε και ο Γιώργος Αγγελόπουλος- δεν είναι των… 30 πόντων. Στους τελικούς όπου θα βρεθούν ξανά θα δοθούν μεγάλες μάχες. Συν τοις άλλοις, θα είναι «άλλος» Παναθηναϊκός καθώς συντελούνται μεγάλες και πολλές αλλαγές εκεί. Ούτε φυσικά η εμφατική επικράτηση του Ολυμπιακού επί του «αιωνίου» σημαίνει ότι έγινε ξανά… υπερηχητικός και ποιος τον πιάνει.
Του δίνει ώθηση και ψυχολογία για τη συνέχεια ωστόσο αφενός φαίνεται πως η ομάδα βρίσκεται σε μία περίοδο κάμψης αφετέρου έχει πολύ δύσκολο πρόγραμμα μπροστά του. Θέλει σωστή διαχείριση στη συνέχεια μέχρι να «ανέβουν» ξανά βασικά στελέχη της ομάδας. Είδατε πως Πρίντεζης και Μάντζαρης θέλουν αλλά δεν μπορούν, είναι κουρασμένοι. Ο Σπανούλης δεν είναι ακόμη στα καλά του, όπως θέλει και έχει συνηθίσει το κορμί του. Έχει να διανύσει επικίνδυνα μονοπάτια υπό ιδιαιτερότητες οπότε χαμηλά οι τόνοι και η προσπάθεια στο μέγιστο.
Μέχρι να επανέλθει και να περάσει αυτή την περίοδο κάμψης και επανένταξης παικτών, πρέπει να πηγαίνει βήμα-βήμα στα παιχνίδια του με το «αύριο» να «δείχνει» τρία εκτός έδρας στα επόμενα 4 παιχνίδια της Ευρωλίγκας. Θέλει και θα αναζητήσει καλά διπλά ώστε να καλύψει το χαμένο έδαφος και φυσικά αδιαπραγμάτευτα νίκη στο ΣΕΦ με την Κίμκι.
ΥΓ: Μπαίνουν σιγά-σιγά και οι Λοτζέσκι και Παπανικολάου στην ομάδα (μόνο Ελλάδα προς το παρών). Ίσως για Μαδρίτη ο Ματ, την Κυριακή με Αρκαδικό ο Παπανικολάου. Οπότε δεν την έχουμε δει ακόμα την ομάδα, ούτε το ταβάνι της.
ΥΓ2: Καλά ρε συ Παππά, χάνεις με τέτοια διαφορά, βλέπεις οι προπονητές σου δεν σε πολυβάζουν και δικαιολογία δεν είναι για τον Τζόρτζεβιτς (σύμφωνα με τα δικά σου λεγόμενα) ο τραυματισμός και ασχολείσαι με τα κοτσιδάκια του Χάκετ; 16 ποντάκια ο Χάκετ και 2 τριποντάρες. 2 ασίστ ο Χάκετ. 1 τάπα ο Χάκετ. Νικητής ο Χάκετ με όνομα γνωστό σε όλη την Ευρώπη.
Ούτε 15 χρονών παιδιά στις αλάνες δεν ασχολούνται με αυτά…
ΥΓ3: Παικταρά Στρόμπερι…
ΥΓ4: Τη στεφάνι στα χέρια έπρεπε να κρατάς ρε Γιανγκ. Όχι το κασκόλ. Τι ατυχία αυτός ο παίκτης να κάθεται στην άκρη του πάγκου…
ΥΓ5: -11 στο σύστημα αξιολόγησης. 25 λεπτά με 1/11 σουτ, και 1/2 βολή, 2 μόλις ασίστ, δέχθηκε 2 τάπες και είχε 3 λάθη. Αν αυτά τα στατιστικά μετά από ντέρμπι ήταν του Σπανούλη τα αφιερώματα και οι αναλύσεις θα είχαν κατακλύσει το ίντερνετ. Για τον Καλάθη των 2 εκατομμυρίων όμως μάλλον δεν είναι περίεργο και άξιο αναφοράς.
ΥΓ6: Από τον αρχηγό μέχρι τον… φροντιστή. Δείτε τους όλους πως έκαναν και πως αντιδρούσαν. Με τέτοιο πάθος προχωράς.
ΥΓ7: Αυτός ο κόσμος όλα τα μπορεί!