Άλλαξε η Μπάρτσα, αλλά...
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΤΥΡΙΝΤΖΗΣ
Καλά τα Χριστούγεννα και το εορταστικό κλίμα που κυριαρχεί σε όλο τον πλανήτη, ωστόσο στο μπάσκετ λίγο-πολύ τα τελευταία χρόνια όλα αυτά τα έχουν... προσπεράσει. Οι στιγμές που θα το ζήσουν και αυτοί όπως όλος ο υπόλοιπος κόσμος είναι λίγες, καθώς η δουλειά και οι υποχρεώσεις τρέχουν και πιέζουν. Περιθώρια δεν υπάρχουν, τα καλεντάρι είναι αμείλικτο και μαρκαρισμένο στις 29 Δεκεμβρίου, αναγράφοντας Μπαρτσελόνα. Οι στιγμές χαλάρωσης οπότε είναι μηδαμινές.
Θα κάτσουν σήμερα με τις οικογένειές τους και από αύριο ξανά στο παρκέ πιάνοντας δουλειά. Αυτό είναι το μπάσκετ, έτσι είναι οι ομάδες ιδίως της Ευρωλίγκας. Η Μπαρτσελόνα μάλιστα μεθαύριο παίζει στη Μαδρίτη με τη Ρεάλ στο «clasico» της ACB League και έρχεται ακολούθως στον Πειραιά.
Ούτως ή άλλως το μυαλό των Ολυμπιακών τις τελευταίες ημέρες βρισκόταν σε απόχρωση… μπλαουγκράνα, οπότε τώρα καταλαβαίνετε πως θα ενταθεί μέχρι την Τρίτη η δουλειά για την πρεμιέρα του Top 16 στη διοργάνωση.
Εκεί που δύσκολα ο κόουτς θα έχει στη διάθεσή του τον Ματ Λοτζέσκι. Με όσους και όποιους διαθέσιμους, όμως, οι «ερυθρόλευκοι» είναι αναγκασμένοι να πολεμήσουν μέχρις εσχάτων για το θετικό αποτέλεσμα απέναντι σε μία ομάδα που σταθερά βρίσκεται στις παραδοσιακές δυνάμεις της Ευρώπης, έχει ειδικό βάρος φανέλας και παρότι άλλαξε κατά πολύ το αγωνιστικό της προφίλ, αδιαμφισβήτητα η ποιότητα ξεχειλίζει.
ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΜΕ ΡΙΜΠΑΣ, ΑΡΟΓΙΟ
Ο Τσάβι Πασκουάλ άλλαξε φέτος εν πολλοίς τη φιλοσοφία του ως προς το χτίσιμο του ρόστερ. Σημάδια είχε δείξει από πέρσι, ωστόσο φέτος προχώρησε στη δημιουργία μιας Μπαρτσελόνα για την επόμενη εποχή. Γιατί από πέρσι μπορεί να παρέδωσε τα «κλειδιά» στον Τόμας Σατοράνσκι (7,1 πόντους με 35,3% στο τρίποντο και 3,6 ασίστ φέτος) περιθωριοποιώντας τον Μαρσελίνιο Χουέρτας (γι’ αυτό και αποχώρησε ο Βραζιλιάνος), ωστόσο αναγκάστηκε να κοιτάξει και τι μέλλει γενέσθαι όταν ο μεγάλος σταρ και ηγέτης Χουάν Κάρλος Ναβάρο (8 πόντους μ.ό. και 2,1 ασίστ φέτος) θα μένει συχνά-πυκνά εκτός λόγω του γονάτου του. Πέρσι από τα 28 ματς στην Ευρωλίγκα, ο «Λα Μπόμπα» είχε αγωνιστεί στα 17. Κάτι έπρεπε να κάνει ο Πασκουάλ.
Μπόλιασε, λοιπόν, με ποιότητα και εμπειρία τη γραμμή των κοντών του. Πήγε στην ασφάλεια του Πάου Ρίμπας που προερχόταν από την καλύτερη σεζόν στην καριέρα του με τη Βαλένθια (12 πόντοι με 44% τρίποντο) και «κλείδωσε» με τον 36χρονο μεν, παικταρά δε, Κάρλος Αρόγιο (9,3 πόντους με 3 ασίστ). Η... αστάθεια του Εντγουιν Τζάκσον «κατηφόρισε» για Μάλαγα, φυσικά και υπάρχει ο σταθερότατος και στυγνός σουτέρ Μπραντ Ολεσον.
Αρκετές κινήσεις φάνηκαν να είναι ανοργάνωτες και να μη βασίζονται σε ένα πλάνο ώστε να «κουμπώσουν» και να βρουν χημεία, ωστόσο παρά την αστάθεια, φαίνεται πως τον δρόμο τους τον βρίσκουν. Η αστάθεια της εκκίνησης αντικαταστάθηκε με 6 σερί νίκες στην Ευρωλίγκα και παιχνίδια που φάνηκε πως... δεν ήθελε. Ισως γιατί με περισσή σιγουριά κοίταξε μέχρι τα διασταυρώματα για τα πλέι οφ. Εν πάση περιπτώσει...
ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ ΜΕ ΠΕΡΠΕΡΟΓΛΟΥ
Οντας προπονητής, λοιπόν, ο Τσάβι Πασκουάλ που δεν αφήνει τίποτα στην τύχη του, δεν δίνει ελευθερία, αλλά τα πάντα περνάνε μέσα από την τακτική του, ήθελε εμπειρία και στο «3». Τα τερτίπια και το τουπέ του ταλαντούχου, πλην ασυμβίβαστου, Μάριο Χεζόνια δεν τα άντεχε, αλλά ούτως ή άλλως από τα περσινά πλέι οφ με τον Ολυμπιακό ο Κροάτης βρισκόταν νοητά στο Ορλάντο, κάπως ήθελε να συνθέσει το δίδυμο στο «3» με τον Αμπρίνες.
Να κράταγε τον Νάχμπαρ; Οχι. Δεν τον είχε στο μυαλό του ούτε για το «4». Αλλα πράγματα ήθελε για τους ψηλούς. Πήρε τον Περπέρογλου που και εμπειρία έχει, και του δίνει και παιχνίδι από τα 6,75μ. αλλά και με πλάτη. Τον πλήρωσαν αδρά οι Καταλανοί, αλλά το εξαργυρώνουν μέχρι στιγμής με 7 πόντους μ.ό. (43,8% δίποντα - 48% τρίποντο), 2,7 ριμπάουντ και 1,3 ασίστ.
ΑΠΟ «ΔΙΔΥΜΟΥΣ ΠΥΡΓΟΥΣ», ΠΗΓΕ ΣΕ ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΣΕΝΤΕΡ
Λάτρης του σετ παιχνιδιού και των αργών κυρίως επιθέσεων ο Τσάβι Πασκουάλ, αποτελούσε των τελευταίο των... μοϊκανών όσον αφορά τους ψηλούς του. Επέμενε σε ψηλά και βαριά κορμιά, σε σημείο μάλιστα πέρσι να πειραματίζεται με «δίδυμους πύργους» τους Τόμιτς και Πλάις. Εκεί που ο Τόμιτς είχε ανοίξει την πόρτα του ΝΒΑ, εντέλει είδε τον Γερμανό να πηγαίνει στους Γιούτα Τζαζ. Αν έγινε κατ’ ανάγκη, μόνο ο Πασκουάλ γνωρίζει.
Σημασία έχει ότι άλλαξε ρότα. Κράτησε τον Τόμιτς και πρόσθεσε ταχύτητα, ενέργεια, αθλητικότητα με τους Σαμάντρο Σάμουελς και Σέιν Λαουάλ από Μιλάνο και Σάσαρι αντίστοιχα. Τον Σάμουελς τον βάζει και στο «4» αρκετά συχνά, έχοντας δίπλα του τον Τόμιτς. Φανταστείτε ότι πέρσι για να χωρέσει και κυρίως να αξιοποιήσει τον Λάμπε, τοποθετούσε στο «4» τον Πολωνό. Βαρύ κορμί, αλλά με πολύ καλό σουτ.
Τώρα θέλει αθλητικότητα εκεί όταν έχει στο παρκέ τον Τόμιτς, πολύ απλά γιατί ο Ντόελμαν διατηρήθηκε στο ρόστερ και παίρνει το μακρινό σουτ από τον Αμερικανό (43,8% τρίποντο). Προσαρμόστηκε; Αναγκάστηκε; Η ουσία είναι πως άλλαξε άρδην η φιλοσοφία του με τον Λαουάλ να του δίνει 5,7 πόντους, 3,6 ριμπάουντ και 1,1 μπλοκ και τον Σάμουελς 6,2 πόντους, 3 ριμπάουντ και 1 μπλοκ.
Σαφέστατα στο «5» δεσπόζει πάντα ο Αντε Τόμιτς, ένας δεύτερο πλέι μέικερ στο παρκέ, ενώ στο «4» ευκαιρίες (12 λεπτά μέσο όρο με 4,5 πόντους) παίρνει ο Αλεξάνταρ Βεζένκοφ.