Προπονητής να εμπνέει. Και με όραμα!
Το παιχνίδι με τον Άρη δεν πήγε καλά για τον Ολυμπιακό που προηγούταν 0-1 ως το 75’ αλλά μέσα σε 4 λεπτά βρέθηκε να χάνει 2-1. Και έχασε. Και αποδείχθηκε πως αυτό ήταν και το τελευταίο του Κάρλος Κορμπεράν στον πάγκο του. Ήταν λογικό και αναμενόμενο από μία πλευρά, αν αναλογιστεί κανείς πως στη θητεία του στον πάγκο του Ολυμπιακού είχε μόλις 2 νίκες σε 11 παιχνίδια! Ασύλληπτο. Είχε και δύο προκρίσεις, στα πέναλτι, με Σλόβαν Μπρατισλάβας και Απόλλωνα Λεμεσού. Αλλά αν δεν υπήρχαν και αυτές οι προκρίσεις, νομίζω ότι θα μιλούσαμε εδώ και αρκετές μέρες για την απομάκρυνσή του από τον πάγκο του Ολυμπιακού.
Ο Ολυμπιακός, λοιπόν, καλείται να επιλέξει άμεσα τον επόμενο προπονητή του. Γίνεται να το κάνει και άμεσα αλλά και με μεγάλη προσοχή; Όπως και να ‘χει, οφείλει να το κάνει. Με μεγάλη προσοχή για να βρει τον κατάλληλο τη δεδομένη χρονική στιγμή και άμεσα για να του δώσει τη δυνατότητα να προπονήσει την ομάδα για σχεδόν δύο εβδομάδες, χωρίς να μεσολαβούν παιχνίδια. Ναι, μεσολαβούν οι Εθνικές ομάδες, αλλά θα έχει μία ευκαιρία να περάσει κάποια πράγματα. Λίγα για αρχή, αλλά θα του δοθεί αυτή η δυνατότητα. Να «χτίσει» μία βάση. Και τα υπόλοιπα σιγά-σιγά μέχρι την επόμενη διακοπή, αυτή για το Μουντιάλ 2022 στο Κατάρ.
Ο Κάρλος Κορμπεράν ήξερε από την πρώτη στιγμή πού ήρθε. Ήξερε, δηλαδή, την πρόκληση που είχε μπροστά του. Γνώρισε πως ο δρόμος που επέλεξε είχε δύο μονοπάτια, όχι κάτι ενδιάμεσο. Το ένα να γινόταν... Θεός με το να βελτίωνε την ομάδα και την εικόνα της και να είχε (άμεσα) αποτελέσματα, κάτι που δεν έγινε. Το άλλο ήταν να «καιγόταν». Κάτι που τελικά έγινε. Θεωρώ πως η χρονική στιγμή που είχε αναλάβει ο Ισπανός προπονητής ήταν έτσι κι αλλιώς ζόρικη και ήξερε ότι καλείται να αλλάξει πράγματα άμεσα. Ήξερε και ότι χρειαζόταν νίκες. Και δεν τις έφερε, ευθύνη η οποία βαραίνει και τους ποδοσφαιριστές, βεβαίως, έτσι! Μπορεί όντως ο Κορμπεράν να είναι καλός προπονητής, αλλά ήταν αναμενόμενο να «πλήρωνε» τη θέση του μετά από ένα τόσο άσχημο σερί. Για τον Ολυμπιακό μιλάμε, έτσι! Είναι ασύλληπτο αυτό το 2/11! Δεν το χωράει ο νους! Και πάλι καλά που υπήρχαν και οι δύο προκρίσεις δηλαδή!
Όπως και να ‘χει, ο Ολυμπιακός οφείλει να κοιτάξει ήδη την επόμενη μέρα. Και το κάνει ήδη. Εκτιμώ ότι με βάση όσα ακούγονται, το έκανε και το προηγούμενο διάστημα, μιας και προφανώς η διοίκηση δεν θα μπορούσε να είναι ευχαριστημένη με τα αποτελέσματα αλλά και με την εικόνα της ομάδας. Και στο παιχνίδι με την Φράιμπουργκ ήταν λες και έγινε ένα τεράστιο πισωγύρισμα. Πισωγύρισμα για την εικόνα της ομάδας που παρουσιάστηκε φανερά ανέτοιμη για ένα τέτοιο παιχνίδι και σοκαριστικά κατώτερη της Φράιμπουργκ. Της Φράιμπουργκ, έτσι. Που είναι αξιόλογη, καλή και πολύ οργανωμένη ομάδα, αλλά δεν είναι και Μπάγερν Μονάχου, ούτε καν Ντόρτμουντ ή Λεβερκούζεν. Στα δικά μου μάτια, και μόνο που συζητάμε για το αν ο Ολυμπιακός με την Φράιμπουργκ (0-3) ήταν χειρότερος από τον Ολυμπιακό με τη Μακάμπι Χάιφα (0-4) προ... διμήνου, είναι η απάντηση σε όλα. Και στην αλλαγή προπονητή...
Ο Ολυμπιακός, λοιπόν, οφείλει να κάνει την καλύτερη δυνατή επιλογή για τη δεδομένη χρονική στιγμή. Δεν ξέρω αν θα έρθει ο Μπλαν, αν θα γυρίσει ο Μίτσελ, αν θα τεθεί ξανά θέμα Μπίλιτς, αν θα μπορούσαν να δουν τον Στάνκοβιτς. Αυτό που ξέρω είναι ότι ο Ολυμπιακός πρέπει να βρει προπονητή να εμπνέει τους παίκτες. Μία προσωπικότητα στον πάγκο του. Να έρθει και να κάνει τη δουλειά του. Να έχει όραμα. Και η ομάδα και ο νέος προπονητής. Γιατί, το υλικό που έχει ο Ολυμπιακός, ενδεχομένως να είναι και ένα από τα καλύτερα της ιστορίας του. Και το πιο ακριβό, σίγουρα! Η χρονιά έχει ξεκινήσει στραβά. Πολύ στραβά. Όμως, χρόνος να διορθωθεί η ανορθογραφία, υπάρχει. Όπως και διάθεση ώστε να «γυρίσει». Οι πολύ δυνατές κινήσεις που έγιναν στο... φινάλε, το δείχνουν. Αρκεί να γίνει η κατάλληλη επιλογή για τον πάγκο. Έστω και τώρα...