Από τον Άρη στον ΠΑΟΚ μια νοοτροπία δρόμος
Στο πρόσφατο ματς με τον Άρη ο Ολυμπιακός έκανε ένα φανταστικό α' ημίχρονο (17-2 τελικές!) και έβαλε ένα γκολ πηγαίνοντας στα αποδυτήρια με το υπέρ του 1-0 πριν... αυτοκτονήσει στο τέλος και μείνει στο 2-2. Στο ματς με τον ΠΑΟΚ ο Ολυμπιακός έκανε ένα φανταστικό πρώτο 20λεπτο και ένα γενικώς πολύ καλό α' ημίχρονο αλλά το... τερμάτισε πηγαίνοντας στα αποδυτήρια όντας πίσω στο σκορ λόγω ενός γκολ που δέχθηκε στη μοναδική σοβαρή... κατεβασιά του δικεφάλου στην περιοχή του Πασχαλάκη. Ωστόσο κατάφερε να ανατρέψει το εις βάρος του σκορ σ' ένα ημίχρονο σκοράροντας τρία γκολ και κάνοντας φάσεις για περισσότερα.
Τι άλλαξε από την Κυριακή ως την Τετάρτη; Όχι, μόνο, ο άνθρωπος στην άκρη του πάγκου με τον Μίτσελ να αποτελεί παρελθόν και τον Ανιγκό να τον διαδέχεται. Άλλαξε η νοοτροπία. Ο Ολυμπιακός της Κυριακής κόντρα στον Άρη παρέπεμπε στην κακώς εννοούμενη (δεν είναι όλοι έτσι προφανώς) νοοτροπία του δημοσίου υπαλλήλου. Ήθελε να κάνει τα απολύτως απαραίτητα σπαταλώντας τη μικρότερη δυνατή ενέργεια και να πάει να αράξει στον καναπέ με τις παντόφλες. Ο Ολυμπιακός με τον ΠΑΟΚ είχε τη νοοτροπία του ανθρώπου που θέλει να αποδείξει / επιβεβαιώσει ότι είναι ο πολύ καλύτερος και αν χρειαστεί θα περάσει... πάνω από τον αντίπαλο ακόμα κι αν τα πάντα του πάνε κόντρα. Και το έκανε παρά τις νέες ατυχίες. Το σύμπαν συνέχισε να του στέλνει αρνητικά μηνύματα αλλά ήταν τέτοιο το πείσμα όλων των παικτών που έφεραν τα κάτω, πάνω. Το έχω γράψει πολλάκις, ουδείς έχει συμβόλαιο με τη μόνιμη επιτυχία. Και ο Ολυμπιακός λοιπόν είναι λογικό να αποτυγχάνει κάποιες φορές. Ωστόσο όταν αυτό συμβαίνει να είναι σίγουρος ότι έχει κάνει ό,τι περισσότερο μπορούσε και απλά δεν ήταν η στιγμή του.
Η γκέλα με τον Άρη ήταν εξοργιστική γιατί οι ερυθρόλευκοι έκαναν ό,τι καλύτερο μπορούσαν ως το 60ο λεπτό και μετά... κατέβασαν τον γενικό διακόπτη. Κι αυτό για παίκτες του Ολυμπιακού, απλά, απαγορεύεται. Ο Ολυμπιακός έκανε τον ΠΑΟΚ να δείχνει... ομαδούλα γιατί αποφάσισε να λειτουργήσει όπως πρέπει να λειτουργεί ο Ολυμπιακός. Είχε πάθος. Είχε πείσμα. Είχε και χαρακτήρα. Αυτά ακριβώς θα χρειαστεί και την Κυριακή στη Λεωφόρο όπου θα δώσει έναν ακόμα τελικό.
ΥΓ: Τι να πει κανείς για τον Βαλμπουενά; Τι άλλο να προσθέσει; Αυτός ο τόσο μικρόσωμος γίγαντας αποτελεί παράδειγμα για όλους. Μακάρι η ψυχή του και η δίψα για ποδόσφαιρο να μεταδίδονταν σε όλο το ρόστερ του Ολυμπιακού. Αν συνέβαινε αυτό οι γκέλες θα ήταν απείρως λιγότερες και ο Ολυμπιακός θα βρίσκονταν στην κορυφή του βαθμολογικού πίνακα, όχι πίσω από τον Παναθηναϊκό και την ΑΕΚ.
Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!Διαβάστε επίσης
Πρώτα delete μετά να γράψουν ιστορία
Γράφει για το μεγάλο ντέρμπι στη Λεωφόρο, ο Σπύρος Γρομητσάρης.
Λάθος delete πατήθηκε...
Στο ματς της χρονιάς ο Ολυμπιακός εμφανίστηκε πολύ κατώτερος της περίστασης. Γράφει ο Σπύρος Γρομητσάρης.
Η σωστή ερώτηση δεν «έχει» Μίτσελ μέσα
Blogάρει στο gavros.gr ο Σπύρος Γρομητσάρης.
Δε μπορεί, Πρωταπριλιά ήταν...
Ο Σπύρος Γρομητσάρης γράφει, στον απόηχο του ματς με τον Άρη.
