Από τη... Λεωφόρο στη Νέα Φιλαδέλφεια
Πολύ λίγο απέχει πια η σέντρα ενός ματς που έχει χαρακτήρα τελικού για τον Ολυμπιακό. Το αυριανό ντέρμπι με την ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια είναι απ' αυτά που χαρακτηρίζουμε κλισεδούρικα: δίχως αύριο. Θα έχει αύριο για τον Ολυμπιακό αν κερδίσει ή, έστω, δεν χάσει αν και θα είναι πάρα πολύ δύσκολα στο 2ο ενδεχόμενο. Οι απουσίες Εμβιλά και Σωκράτη είναι σημαντικές αλλά την ιστορία τη γράφουν πάντα οι παρόντες. Και οι παρόντες που θα επιλεγούν από τον Μίτσελ οφείλουν να κάνουν το κάτι παραπάνω. Να ξεπεράσουν τους εαυτούς τους. Να τα κάνουν όλα. Και οι επιθετικοί να κάνουν άμυνα, και οι αμυντικοί να κάνουν επίθεση. Σ' αυτό το ματς δεν υπάρχουν συγκεκριμένες αρμοδιότητες, οφείλουν να κάνουν όλοι όλα δίχως αποποίηση ευθύνης του στυλ: α, ο άλλος έπρεπε να μαρκάρει αυτόν τον παίκτη.
Εντός ελληνικών συνόρων ο Ολυμπιακός είναι συνήθως το φαβορί. Αυτή τη στιγμή κανείς δεν μπορεί να τον χαρακτηρίσει με ευκολία φαβορί εν όψει του συγκεκριμένου αγώνα και ευθύνεται ο ίδιος γι' αυτό που υποτίμησε τον εαυτό του. Το σίγουρο είναι πως ο Ολυμπιακός πρέπει να πάει στη Νέα Φιλαδέλφεια όχι με τη λογική που πήγε στο προηγούμενό του ματς εκεί, για τα ημιτελικά του Κυπέλλου Ελλάδας. Ιδανικά πρέπει να πάει εκεί όπως είχε πάει στη Λεωφόρο για το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό στον α' γύρο του πρωταθλήματος. Τότε που είχε κάνει την πρώτη «δήλωση»: είμαι εδώ, μην με ξεγράφετε. Τότε που του στέρησε η διαιτησία μια σπουδαία νίκη με ένα αστείο πέναλτι. Τότε που έγινε το πρώτο... κλικ, γύρισμα του διακόπτη, ώστε ο Ολυμπιακός να αρχίσει να επιστρέφει αργά αλλά σταθερά στη δική του κανονικότητα.
Η πιθανή νίκη θα πρέπει να «στερεωθεί» σε μια καλή αμυντική λειτουργία πριν απ' όλα και ύστερα να υπάρξει «επένδυση» στην επίθεση. Η διασφάλιση του μηδέν πίσω πρέπει να είναι η πρώτη έγνοια και ύστερα ο τρόπος που θα καταλήξει η μπάλα στα κιτρινόμαυρα δίχτυα.
ΥΓ: Πλημμύρισε χθες και το δικό μου timeline, όπως φαντάζομαι όλων, με ευχές και (εκ)δηλώσεις αγάπης με αφορμή τα γενέθλια του Ολυμπιακού. Δε θέλω να γίνω δυσάρεστος αλλά οφείλω να πω ότι το πόσο αγαπάει και θεωρεί οικογένειά του τον Ολυμπιακό το αποδεικνύει όταν η ομάδα στραβοπατάει, όχι όταν πάει από επιτυχία σε επιτυχία και οι πάντες βρίσκονται σε... νιρβάνα. Ας ρίξει ο καθένας μια ματιά στο πρόσφατο παρελθόν στο timeline στα social media, τι έγραψε για την ομάδα μετά από ήττες που πόνεσαν; Ήταν εκδηλώσεις αγάπης ή...;
Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!Διαβάστε επίσης
Μεγάλος δικαιωμένος με εννέα γράμματα
«Σαν ομάδα, όπως βρισκόμαστε σήμερα εδώ, πρέπει να συνεχίσουμε με νίκες έως το τέλος, να πανηγυρίσουμε τον τίτλο. προσωπικά το πιστεύω, μπορείτε», είχε πει ο Μαρινάκης. Γράφει ο Σπύρος Γρομητσάρης.
Ο Ερασιτέχνης έχει και πρόεδρο και στυλοβάτη
Ο Σπύρος Γρομητσάρης για την κατάκτηση του ευρωπαϊκού στο βόλεϊ και το μεγαλείο του Ολυμπιακού.
Είτε -6β, είτε +16β...
Αυτός είναι ο διαχρονικός μοναδικός στόχος του Ολυμπιακού στα ματς. Γράφει ο Σπύρος Γρομητσάρης.
Να τελειώσει την αμφιβολία, να επαναφέρει τη σιγουριά
O Σπύρος Γρομητσάρης «blogάρει», ενόψει του ντέρμπι του Ολυμπιακού με την ΑΕΚ.
