«Υποχρεώθηκε» με ΠΑΟ, υποχρεωμένος με Λεβαδειακό
Ποιος να το περίμενε. Πέρασε το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό με το οποίο ασχολήθηκε όλος ο κόσμος επί τόσο καιρό και έρχεται ένα ματς το οποίο, λόγω των απουσιών του Ολυμπιακού, αποκτά άλλο χαρακτήρα. Εντάξει, όχι χαρακτήρα ντέρμπι ένα ματς με τον Λεβαδειακό στο Γ. Καραϊσκάκης αλλά σίγουρα ένα ματς δύσκολο και πολύ απαιτητικό. Χωρίς Χάμες, χωρίς Εμβιλά, χωρίς Σωκράτη, χωρίς Ρόντινεϊ, χωρίς Γκάρι. Και με σημαντικούς παίκτες (Ινμπόμ, Μπακαμπού) στο όριο καρτών που σημαίνει πως είτε θα «πρέπει» να μην παίξουν είτε αν παίξουν να είναι κάπως επιφυλακτικοί γιατί αν κιτρινιστούν θα χάσουν το ντέρμπι που ακολουθεί με την ΑΕΚ.
Βεβαίως, προέχει ο Λεβαδειακός και οι τρεις βαθμοί της νίκης στο ματς. Γιατί δίχως αυτούς, τι να το κάνεις το ντέρμπι με την ΑΕΚ; Αφού ο Ολυμπιακός... υποχρεώθηκε να μην κερδίσει τον Παναθηναϊκό με μια εχθρική διαιτησία, είναι ακόμα πιο υποχρεωμένος να κερδίσει τον Λεβαδειακό, την ΑΕΚ και ό,τι άλλο ακολουθήσει στα πλέι οφ.
ΥΓ: Επί μέρες άρχιζα να γράφω και έσβηνα. Τι να γράψεις; Τι να πεις; Πώς να μιλήσεις για αθλητισμό όταν συμβαίνουν γεγονότα που σε ξεπερνούν; Όταν συμβαίνουν γεγονότα που ξεπερνούν τα πάντα, την ίδια τη ζωή. Όμως, όταν αρχίζει να «κρυώνει» το μυαλό, η σκέψη, αρχίζεις και βλέπεις τα πράγματα αλλιώς. Θυμάσαι πως καλώς (όχι κακώς) η ζωή συνεχίζεται. Με διαφορετικά δεδομένα. Με διαφορετικές συνθήκες. Αλλά συνεχίζεται γιατί πρέπει να συνεχίζεται. Ακόμα και για τους ανθρώπους που βιώνουν πιο κοντά από μένα και σας αυτή την αδιανόητη τραγωδία. Που έχασαν μέλη της οικογένειάς τους. Η ζωή πρέπει να συνεχίζεται κι ενώ τις περισσότερες φορές μοιάζει κατάμαυρη και δύσκολη, ύστερα εμφανίζεται η πρώτη αχτίδα φωτός.
Δεν τα γράφω αυτά για να... μαυρίσουμε. Είναι αρκετά... μαύρες από μόνες τους οι ζωές μας εδώ και χρόνια και... μαυρίζουν περισσότερο με γεγονότα σαν κι αυτό των Τεμπών. Τα γράφω αυτά για να... ασπρίσουμε. Να θυμηθούμε πως υπάρχει πάντα μια επόμενη μέρα. Υπάρχει πάντα ελπίδα. Και πως ο χρόνος είναι ένας εξαιρετικός γιατρός για τέτοιες περιστάσεις. Μπορεί να μην γιατρέψει απόλυτα την πληγή, θα απαλύνει σίγουρα τον πόνο όσο περισσότερος (χρόνος) περάσει.
ΥΓ2: Η ήττα της ομάδας μπάσκετ στην Ιταλία ήρθε να μας θυμίσει τα βασικά. Μπορεί να ήταν πικρή και βαριά αλλά ίσως να φανεί πολύ χρήσιμη. Ο Ολυμπιακός είναι ως τώρα η καλύτερη ομάδα στην Ευρωλίγκα αλλά παραμένει... θνητός. Κι αυτό πρέπει να το θυμάται ο ίδιος για να είναι σε μεγαλύτερη εγρήγορση αλλά και εμείς που τον παρακολουθούμε και να μη θεωρούμε αυτονόητη καμία νίκη.