Αν υπάρχει η στοιχειώδης ευθιξία και τσίπα τότε...
Θες να μιλήσεις για μπάλα και δυσκολεύεσαι. Πόση υποκρισία ρε φίλε. Άνθρωποι που επί ένα χρόνο κάνουν τους τεθλιμμένους συγγενείς της οικογένειας του Άλκη Καμπανού και χύνουν δάκρυα στενοχώριας, σηκώνουν/ανέχονται/επικροτούν πανό για τις μανάδες άλλων οπαδών επειδή, απλά, τυχαίνει να υποστηρίζουν άλλη ομάδα. Όπως ο Άλκης... έτυχε να είναι «λάθος» ομάδα. Ή... έτυχε να είναι τη «λάθος» ώρα σε «λάθος» σημείο όπως είχαμε διαβάσει (και ανατριχιάσει) από... σταγονίδια αλήθειας τότε.
Προφανώς δε μπαίνουν στο ίδιο σακκούλι όλοι οι οπαδοί του Άρη που ήταν χθες στο Κλεάνθης Βικελίδης. Πιστεύω ή θέλω να πιστεύω ότι η συντριπτική πλειοψηφία ήταν αντίθετη σ' αυτό το πανό-εμετό.
Όμως κάποια στιγμή πρέπει να τραβηχτεί μια κόκκινη γραμμή. Γιατί και η ανοχή κατακριτέα είναι. Κάτι πρέπει να γίνει. Να υπάρξει μια αντίδραση, μαζική. Δεν έχει θέση καμία μάνα, κανένας πατέρας, κανένας συγγενής σε πανό γηπέδου. Κι αυτό αφορά όλους τους οπαδούς και όλα τα γήπεδα, για να είμαστε ξηγημένοι. Αν θες να λες ότι είσαι διαφορετικός, πρέπει να σέβεσαι και να μην «αγγίζεις» κάποια «πράγματα» που έχουν μια ιερότητα και δεν πρέπει να μπαίνουν, δίχως τη θέλησή τους, σε αθλητικές / οπαδικές διαμάχες. Πήγε μακριά η... βαλίτσα. Νισάφι πια.
Όσο εξοργιστικό βεβαίως ήταν ότι δημιουργήθηκε και σηκώθηκε αυτό το πανό, άλλο τόσο ήταν και ότι παρέμεινε εκεί σε όλη τη διάρκεια του αγώνα. Ο διαιτητής ήταν Ούγγρος αλλά ο 4ος ήταν Έλληνας (Κουμπαράκης), φαντάζομαι γνωρίζει να διαβάζει ελληνικά. Επίσης υπήρχαν και αξιωματούχοι αγώνα Έλληνες, άνθρωποι της... εξυγίανσης, της εξυγιαντικής ΕΠΟ. Κι αυτοί φαντάζομαι γνώριζαν ελληνικά. Κι όμως, επέτρεψαν να μείνει το πανό εκεί σε όλο το ματς. Σε ζωντανή πανελλήνια μετάδοση να προβάλλεται. Δεν το είδαν...???!!! Το είδαν και δεν τους ένοιαζε???!!! Δεν ήθελαν να μπλέξουν!!!??? Τι απ' όλα αυτά ισχύει; Ό,τι κι αν ισχύει, είναι ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΟΙ. Κι αν έχουν τη στοιχειώδη ευθιξία, λαϊκά τσίπα λέγεται, θα έπρεπε να ζητήσουν συγνώμη και να πάνε σπίτι. Να πουν: δεν κάνουμε. Αν δεν το κάνουν αυτό, ο καθένας, φυσικά κι εγώ, θα βάλω οτιδήποτε νομίζω με το μυαλό μου. Δεν το δικαιούμαι;
ΥΓ: Ελπίζω ο Τζολάκης να αισθάνεται την ίδια ζεστασιά και τη στήριξη που τον περιβάλλει από χθες το βράδυ πλουσιοπάροχα, και στις κακές στιγμές του. Γιατί θα έχει και τέτοιες και τότε είναι που «διψάει» για: πάμε παιχταρά μου. Στην καλή στιγμή του τα καταφέρνει και μόνος του, στην κακή θέλει βοήθεια.
ΥΓ2: Για το πέναλτι τι να πει κανείς; Σε μια φάση που ο Γκρέι άρχισε να τραβάει πρώτος και εν τέλει επέλεξε να κρατηθεί όρθιος για να τελειώσει τη φάση δόθηκε πέναλτι και μάλιστα αποβολή εις βάρος του Ντόη. Μετά τη Λεωφόρο βέβαια και την ατάκα του Ιωαννίδη «έπεσα λίγο υπερβολικά, εκείνη τη στιγμή ήθελα να πιάσω κεφάλι, στήθος ό,τι να 'ναι για να δώσει φάουλ μπας και κερδίσουμε κάτι», τίποτα δεν μας εκπλήσσει.
Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!Διαβάστε επίσης
Ο Μπαλτάκος και οι εξωγήινοι
Γελάει όλη η υφήλιος κάθε χρόνο μαζί μας! Blogάρει ο Σπύρος Γρομητσάρης.
Από τον ΟΦΗ στον ΟΦΗ
Πριν από ακριβώς ένα γύρο πρωταθλήματος, στο ματς με τον ΟΦΗ στην Κρήτη, φάνηκε για πρώτη φορά ότι κάτι αρχίζει να αλλάζει στον Ολυμπιακό. Γράφει ο Σπύρος Γρομητσάρης.
Cash out να φύγουμε
Κάπως έτσι σκέφτομαι και για το αποψινό ματς με τον Άρη στο Κλεάνθης Βικελίδης. Blogάρει ο Σπύρος Γρομητσάρης.
Μη γυρίσουμε στα παλιά, πάμε κι όπου μας βγάλει
Aς συγκεντρωθεί o Ολυμπιακός στη μεγάλη ρεβάνς με τον Άρη. Γράφει ο Σπύρος Γρομητσάρης.
