Αυτή η παρέα και αυτή η αγάπη
![Αυτή η παρέα και αυτή η αγάπη](https://www.gavros.gr/photos/w_930px/articles/202301/3719649__2_.jpg)
Σήμερα θα μιλήσουμε για μπάσκετ. Τώρα που το σκέφτομαι ξανά, δεν μιλάμε αποκλειστικά για μπάσκετ. Μιλάμε για τη λέξη και την έννοια της «ομάδας». Τον αθλητισμό γενικά. Δεν είναι θέμα μπάσκετ. Είναι και θέμα ποδοσφαίρου. Είναι και βόλεϊ και πόλο κι απ' όλα τα ομαδικά. Και μου δημιούργησε την ανάγκη να μιλήσω γι' αυτό ένα ποστάρισμα στα social media του Χρήστου Μπαφέ μετά τη νίκη της ομάδας μπάσκετ στην Ιταλία.
«Είναι κάποιες στιγμές που είσαι πεσμένος, που τα βλέπεις όλα δύσκολα, που δεν έχεις δύναμη. Και τότε εμφανίζεται αυτή η παρέα και σου δείχνει το δρόμο. Σου λέει ότι όλα μπορεί να γίνουν όταν πιστεύεις! Μπράβο σ' όλους! Συνεχίζουμε...», έγραψε ο sports director των ερυθρόλευκων. Στις λίγες λέξεις που έγραψε προσωπικά συγκράτησα τη λέξη «παρέα». Πόσο μικρό αλλά σπουδαίο μυστικό για μια ομάδα. Να είναι οι παίκτες παρέα. Να παίζουν ο ένας για τον άλλο και όλοι για τον προπονητή και την ομάδα που τους πληρώνει.
Θυμήθηκα μάλιστα και ένα άλλο ποστ που είχε κάνει μετά τον θρίαμβο στο ΟΑΚΑ επί του Παναθηναϊκού λίγο πριν φύγει το 2022. «Να τους αγαπάτε μωρέ. Δεν έχουν ζητήσει ποτέ τίποτα και δίνουν πάντα ότι καλύτερο έχουν. Μπορεί κάποιες φορές να πετυχαίνουν και κάποιες όχι αλλά το κάνουν όλοι μαζί και είναι πάντα ταπεινοί. Συνεχίζουμε», ήταν τότε το ποστάρισμά του. Να μια άλλη «μαγική» λέξη. Αγάπη. Δεν αγαπάς την ομάδα μόνο όταν κερδίζει. Την αγαπάς και όταν χάνει. Για την ακρίβεια τότε είναι που έχει ανάγκη την αγάπη και τη συμπαράσταση περισσότερο.
Δυστυχώς παρατηρείται το (παγκόσμιο) φαινόμενο να αυξάνονται οι φανς στις ομάδες που τις υποστηρίζουν και τρέχουν να βρουν εισιτήρια για τους αγώνες τους μόνο όταν εκείνες είναι πετυχημένες. Και όταν κάτι πάει στραβά γυρίζουν την πλάτη. Επαναλαμβάνω είναι παγκόσμιο φαινόμενο. Ο πιο νέος οπαδός είναι γενικά πιο καλομαθημένος. Αγαπάει τους νικητές, δεν έχει το «δέσιμο» που είχαν οι παλιότεροι με την ομάδα. Προφανώς έχει κάνει κακό και το (τηλεοπτικό) overdose αγώνων και επαφής με το κάθε άθλημα που έχει απομυθοποιήσει κάποια πράγματα και σε συνδυασμό με τα social media το κάθε σχόλιο (σοβαρό ή π@π@ρι@) αποκτά αυτόματα τεράστιο κοινό.
Τεσπά. Αυτή είναι μια άλλη, αρκετά σχετική, κουβέντα με το σημερινό μας θέμα. Το θέμα είναι ότι πρέπει μια ομάδα να είναι αληθινή ομάδα για να πετυχαίνει και ο κόσμος να είναι δίπλα και να την αγαπά και να την πιάνει από το χέρι για να τη σηκώνει όταν πέφτει. Είναι τόσο δύσκολο;