Μόνο αδιάφορο δεν είναι
Θα σας φανεί, πιθανότατα, περίεργο αλλά το εννοώ απόλυτα. Το αποψινό ματς του Ολυμπιακού με τον Ατρόμητο στο Περιστέρι στη ρεβάνς Κυπέλλου το περιμένω με ανυπομονησία. Κι αυτό γιατί κατ' εμέ δεν μπορεί να είναι αγγαρεία επειδή οι πρωταθλητές κέρδισαν 4-1 στο πρώτο ματς και δύσκολα μπορεί να αλλάξει χέρια η πρόκριση. Δεν μπορεί αυτό το ματς να χαρακτηρίζεται υποχρέωση. Δεν μπορεί αυτό το ματς να χαρακτηρίζεται τυπική διαδικασία. Για μένα αυτό το ματς είναι πάρα, μα πάρα, πολύ ενδιαφέρον. Τέτοια ματς, κόντρα στο... ρεύμα, τα παρακολουθώ με μεγάλο ενδιαφέρον.
Προσωπικά περιμένω με μεγάλη ανυπομονησία να δω σε 90λεπτο τον Ντιαντιέ Σαμασέκου. Να μας δείξει (ως ένα βαθμό, θα είναι άδικο να βγουν σοβαρά και μεγάλα συμπεράσματα) τι μπορεί και τι δε μπορεί να κάνει ο Αφρικανός χαφ. Περιμένω επίσης να δω ξανά και τον Σισέ (αν όντως παίξει όπως λέγεται) που είχε... χαθεί τελευταία για μια σειρά από πρακτικούς (Μουντιάλ, τραυματισμός) και άλλους (σιωπηρή τιμωρία για πειθαρχικό παράπτωμα) λόγους. Να δούμε ξανά τον Παναγιώτη Ρέτσο (επίσης αν παίξει) ο οποίος είναι ένας παίκτης με πολύ μέλλον και το μόνο που χρειάζεται είναι να βρει τον αγωνιστικό ρυθμό που πρέπει και την αυτοπεποίθηση. Να δούμε ξανά βασικό και τον Μαρσέλο του οποίου η προηγούμενη μοναδική συμμετοχή ως βασικός ήταν στο πρώτο ματς με τον Ατρόμητο για το κύπελλο.
Ένα ματς που έβαλε δύο γκολάρες αλλά, ταυτόχρονα, αμυντικά δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί κι αυτό καθιστά ακόμα πιο ενδιαφέρουσα την αποψινή συμμετοχή του. Αν παίξει κι αυτός βεβαίως.
Για τους συγκεκριμένους και άλλους παίκτες περιμένω με ανυπομονησία λοιπόν το ματς απόψε στο Περιστέρι όπου ο Ολυμπιακός θέλει απλά να σφραγίσει το εισιτήριος της πρόκρισης για την επόμενη φάση του Κυπέλλου Ελλάδας. Μια διοργάνωση που τη θέλει πολύ και επιθυμεί να φτάσει ως το τέλος. Πέρα από το πρωτάθλημα που ήταν και παραμένει ο Νο1 στόχος του Ολυμπιακού, θα γίνει μεγάλη προσπάθεια και στο κύπελλο αφού πια δεν υπάρχουν ευρωπαϊκές υποχρεώσεις όπως κάθε χρόνο.
ΥΓ: Πόνεσε η ήττα από τη Μονακό χθες το βράδυ και πόνεσε, κυρίως, για τον τρόπο που ήρθε. Αν ο Ολυμπιακός δεν έδειχνε ξεκάθαρα ότι τους... έχει τους Γάλλους, δεν θα υπήρχε πρόβλημα. Δε γίνεται να επιτρέπει, για μία ακόμη φορά, να του γυρίζουν οι αντίπαλοι ματς που τα έχει στο... τσεπάκι του και είναι ανώτερος. Είναι κρίμα πρωτίστως για την ίδια την ομάδα και για τον κόπο που κάνει και την προσπάθεια.
Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!Διαβάστε επίσης
Λες και ξαναήρθε το καλοκαίρι
Θυμάμαι τον πανικό που προκλήθηκε στο άκουσμα του ερχομού του Μαρσέλο, Γράφει ο Σπύρος Γρομητσάρης.
Αυτή η παρέα και αυτή η αγάπη
Blogάρει ο Σπύρος Γρομητσάρης, με αφορμή το «φαινόμενο» του μπασκετικού Ολυμπιακού.
Όταν οι παίκτες άφησαν στην άκρη τα... μαξιλαράκια
Blogάρει στο gavros.gr ο Σπύρος Γρομητσάρης, στον απόηχο του 4-0 στον Βόλο.
Νίκη και μετά ποπ κορν
Φτάσαμε σε μία ακόμα μεγάλη μέρα στη φετινή Super League. Και είναι μεγάλη γιατί περιλαμβάνει σημαντικά ματς. Αναλύει ο Σπύρος Γρομητσάρης.
