Η σειρά προπονητή και παικτών
Ας αρχίσω από το βασικό. Χρόνια ΚΑΛΑ για όλους. Μακάρι να είναι και πολλά για τον καθένα από σας αλλά κυρίως να είναι καλά. Όσα είναι αυτά. Γιατί παράγινε το κακό με τα κακά χρόνια εδώ και μία (και βάλε) 10ετία. Με ευχές βέβαια δε... βάφεις ζωές. Χρειάζεται ο καθένας μας ξεχωριστά να κάνει ό,τι μπορεί για τον εαυτό του. Να μας φροντίσουμε λίγο παραπάνω. Αυτά με τις ευχές, ας επιστρέψουμε στα γνωστά μας τα ποδοσφαιρικά.
Νομίζω ότι πια δεν υπάρχει και κάτι που μπορεί να ειπωθεί για τον φετινό Ολυμπιακό. Έναν Ολυμπιακό που είμαστε στα μισά της σεζόν και νομίζεις ότι έχουν περάσει 2-3 μαζί! Είναι πάρα πολλά αυτά που έχουν γίνει. Υπάρχουν κάποια που δεν έχουν γίνει. Επαναλαμβάνω κάτι που έγραφα και χθες: αν έβλεπες μια διοίκηση αδιάφορη να έχει παρατήσει την ομάδα και να μη νοιάζεται, θα έλεγες ΟΚ.
Προσωπικά δεν θα με... χαλούσε τόσο. Όμως βλέπω μια διοίκηση που όταν βλέπει ότι κάτι πάει να στραβώσει αλλάζει. Είτε λίγο, είτε πολύ, αλλάζει. Ψάχνει και ψάχνεται. Προπονητές, παίκτες. Το απόλυτα σωστό καμιά φορά είναι σχετικό γιατί δεν μπορείς να ξέρεις που θα σε οδηγήσει μια κίνηση που κάνεις και θεωρητικά μοιάζει ολόσωστη.
Το σίγουρο είναι πως πια είναι ξεκάθαρα η ώρα και η σειρά προπονητή και παικτών. Να κάνουν ό,τι πρέπει, ό,τι μπορούν, για να σταθεροποιήσουν την ομάδα στα θετικά αποτελέσματα, δηλαδή τις νίκες. Γιατί η ισοπαλία δεν είναι θετική, ακόμα και στις έδρες των αντιπάλων του στα ντέρμπι, με δεδομένο τον βαθμολογικό πίνακα. Δεν ξέρω αν είναι περισσότερη δουλειά. Δεν ξέρω αν είναι καλύτερες επιλογές του προπονητή. Ας το βρουν μόνοι τους. Ξέρω ότι απαιτούνται ΑΜΕΣΑ, δίχως άλλη χρονοτριβή, νίκες. Μόνο νίκες. Με όποιο τρόπο, ας είναι και με... τσούκου τσούκου και όχι μπαλάρα.
ΥΓ: Εντάξει, είδα ότι τα... σταγονίδια αλήθειας έχουν πάλι ίντερνετ. Το κατάλαβα που έκαναν πρώτο θέμα τη συνέντευξη του Καρυπίδη στους betarades. Όταν βγήκε στον αέρα εκείνη του Τσιάρτα που έλεγε ότι ο Μελισσανίδης του πρότεινε να αναλάβει την εθνική ελπίδων δεν είχαν ίντερνετ μωρέ τα παιδιά που ασκούν λειτούργημα και δεν την είχαν αναρτήσει.
Ντάξει, κρίμα, δεν τους παρεξηγεί κανείς. Θέλει η δημοσιογραφάρα να φανερωθεί και η... γραμμή (του ίντερνετ, που πήγε το μυαλό σας;) δεν την αφήνει. Εν τω μεταξύ ο Καρυπίδης δεν είπε τίποτα φοβερό και χαρακτήρισαν κυνική την... ομολογία. Όταν ο Μπέος αποθεώνει 364 μέρες το χρόνο τον Σαββίδη (και παίρνει μισή ντουζίνα δανεικούς) είναι απλά υγιής λίγκα.