Το μεγαλύτερο κρίμα είναι ότι...
Στο ποδόσφαιρο, όπως και στη ζωή, κανείς δεν έχει συμβόλαιο με την επιτυχία. Ούτε ο Ολυμπιακός λοιπόν είναι υποχρεωμένος να κερδίζει τίτλους κάθε χρονιά. Παίζουν και οι άλλοι μπάλα, δεν παίζει μόνος του. Ούτε η Ρεάλ Μαδρίτης κερδίζει στην Ισπανία κάθε χρονιά ούτε η Σίτι ή η Λίβερπουλ στην Αγγλία και ούτω καθεξής. Όμως αποτυχία από αποτυχία έχει διαφορά.
Ακόμα τίποτα δεν έχει κριθεί στη σεζόν, είναι πάρα πολύ νωρίς, ωστόσο η έως τώρα πορεία του Ολυμπιακού δε σε κάνει να αισθάνεσαι αισιόδοξος. Και το μεγάλο κρίμα είναι ότι αυτά συμβαίνουν με ένα από τα πιο ποιοτικά, αν όχι το πιο ποιοτικό, ρόστερ της ιστορίας. Και μια διοίκηση που, όπως πάντα, είναι «πάνω» από την ομάδα. Μια διοίκηση που πιάνει και τον παλμό του κόσμου και αφουγκράζεται τι αρέσει και τι όχι. Κι όμως ενώ αυτή η διοίκηση κάνει διαρκώς ό,τι μπορεί, σπαταλάει απίστευτα χρήματα, η ομάδα... ξεπληρώνει με εικόνες σαν κι αυτή του β' ημιχρόνου στα Γιάννενα. Αυτό, κατά την ταπεινή μου γνώμη, είναι το μεγαλύτερο κρίμα.
Όπως προείπα, το να αποτύχει μια ομάδα είναι λογικό. Είναι και αναμενόμενο ακόμα και όταν μιλάμε για τον Ολυμπιακό. Όμως το να αδυνατείς να κάνεις έστω τα βασικά μ' αυτό το ρόστερ είναι απογοητευτικό και το κάνει χειρότερο. Δεν ξέρω τι θα κάνει ο Μίτσελ με τους παίκτες του από εδώ και στο εξής. Ξέρω σίγουρα ότι δεν αντέχεται εικόνα σαν κι αυτή του β' ημιχρόνου στα Γιάνναν ή του α' ημιχρόνου με τον Ατρόμητο στο Κύπελλο. Δεν γίνεται να υπάρχει αυτή εικόνα μετά από ξεκούραση αλλά και προετοιμασία. Δεν γίνεται να παρουσιάζεται σχεδόν ίδιος ο Ολυμπιακός που ενισχύθηκε μάλιστα σε σχέση με τους άλλους που έμειναν όπως είχαν (αν δεν κάνω λάθος...).
Και είδαμε εξάλλου και τον Παναθηναϊκό με τον Ιωνικό και τον ΠΑΟΚ με τον Παναιτωλικό και την ΑΕΚ με τη Λαμία. Προσωπικά δεν είδα ομαδάρες. Είδα μέτριες ομάδες με πολλά μειονεκτήματα. Δεν είδα ομάδες που πρέπει να τις φοβηθεί ο Ολυμπιακός. Ήμαρτον δηλαδή. Ας ελπίσουμε πως η ομάδα, προπονητής και παίκτες, θα... καθαρίσουν οριστικά το μυαλό τους και επιστρέψουν στα ματς για να κάνουν την επανεκκίνηση που μας προανήγγειλαν νωρίτερα αλλά... κέρασαν πίκρα.
ΥΓ: «Καθάρισμα» μυαλού θέλει, νομίζω, και η ομάδα μπάσκετ. Τώρα που είναι ακόμα πολύ νωρίς ώστε να βρει ξανά στο 100% τον προσανατολισμό της. Έχει πολύ καλό υλικό, έχει καλό προπονητή. Να κάνει κάποια... μερεμέτια χρειάζεται, δεν ξέρω τι είδους, ας τα βρουν οι αρμόδιοι, για να γίνει ξανά η ομάδα μπάσκετ αυτό που μπορεί και αξίζει. Για τον εαυτό της και τη διοίκηση, που επίσης προσπαθεί, πάνω απ' όλα.
Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!Διαβάστε επίσης
Η σειρά προπονητή και παικτών
Blogάρει σε… Χριστουγεννιάτικο ποδοσφαιρικό mood, ο Σπύρος Γρομητσάρης.
Οι ανηφοριές του β’ γύρου και η διαφορά με τον ΠΑΟ
Ο Ολυμπιακός επιβάλλεται να «χτίσει» ένα νικηφόρο σερί. Γράφει ο Σπύρος Γρομητσάρης.
Όχι συγνώμες, τα βασικά μας πίσω
Μίτσελ και παίκτες μίλησαν στο Ρέντη μετά την ισοπαλία σοκ με τον ΠΑΣ στα Γιάννενα. Γράφει ο Σπύρος Γρομητσάρης.
Να λυθούν τα... x files
Δεν είναι τόσο φουσκωμένο το «εγώ» μου για να με νοιάζει να πω: εγώ τα έλεγα. Γράφει στο σημερινό του blog, ο Σπύρος Γρομητσάρης.
