Η ψυχολογία και η ηλικία του Ματιέ
Ενδιαφέρουσες, δίχως αμφιβολία, ήταν οι δηλώσεις που έκανε ο Ματιέ Βαλμπουενά μετά το φινάλε του αγώνα με τη Σλόβαν. Στάθηκε στο ψυχολογικό κομμάτι για το οποίο συμφωνώ και αναφέρθηκα και στο χθεσινό blog. Μέχρι πρότινος ο Ολυμπιακός έμπαινε στο γήπεδο με τη σιγουριά ότι τον... έχει τον αντίπαλο. Έτσι ακόμα και στις μέρες που δεν ήταν καλός, ειδικά στο β' μισό της περυσινής σεζόν, κατάφερνε να κερδίζει έστω και με ένα γκολ διαφορά.
Από την άλλη, δεν συμφωνώ, απόλυτα τουλάχιστον όπως τέθηκε το ζήτημα από τον Γάλλο, για το ηλικιακό θέμα. Η ηλικία ΔΕΝ είναι απλά ένας αριθμός κι αν στο παρελθόν έχω γράψει κάτι ανάλογο μ' αυτό που είπε ο Βαλμπουενά, σηκώνω χέρι mea culpa. Η ηλικία «κουβαλάει» / μαρτυράει χρόνια. Και ο άτιμος ο χρόνος είναι ο μόνος ανίκητος. Εννοείται συμβαίνει δύο παίκτες ίδιας ηλικίας να έχουν διαφορετικές αντοχές. Είναι θέμα γονιδιακό. Είναι θέμα πόσο καλά έχουν προπονηθεί και συνεχίζουν να προπονούνται στη ζωή τους ζώντας και απόλυτα επαγγελματικά μακριά από καλοπέραση και καταχρήσεις. Είναι και θέμα τραυματισμών που ενδεχομένως έχουν υπάρξει και πιθανώς έχουν «κρατήσει» πίσω και επιβαρύνει έναν οργανισμό.
Όμως τα 38 χρόνια δεν είναι απλά ένας αριθμός. Για έναν πολίτη είναι μια χαρά αριθμός, για ποδοσφαιριστή μαρτυρά ότι φτάνει στο τέλος της η αντίστροφη μέτρηση για την καριέρα. Μια αντίστροφη μέτρηση που άλλοι παίκτες αποφασίζουν να την τελειώσουν νωρίτερα γιατί θεωρούν ότι δεν αντέχουν άλλο και άλλοι δίνουν διαρκώς... παρατάσεις όπως ο Ματιέ. Ο Βαλμπουενά όπως αποδείχθηκε και με τη Σλόβαν, μπορεί να δώσει ποιοτικές λύσεις. Όμως αυτές τις λύσεις τις δίνει για το χρονικό διάστημα που είδαμε, που αναλογούν στον δικό του αριθμό, τα 38 χρόνια. Αν μάλιστα συζητήσουμε για το κορυφαίο επίπεδο, τότε ο χρόνος που μπορεί πραγματικά να δώσει ποιοτικές λύσεις και ουσιαστικές βοήθειες στο σύνολο, μειώνεται.
Χάζευα τη Μπάγερν χθες κόντρα στην Αϊντραχτ και βλέποντας τους 11 παίκτες της να μη σταματάνε καθόλου το τρέξιμο, καταλάβαινα γιατί οι Βαυαροί χαρακτηρίζονται πολεμική μηχανή και κάθε ομάδα που καλείται να τους αντιμετωπίσει αντιλαμβάνεται ότι πιθανότατα έχει την πιο σκληρή δοκιμασία που θα μπορούσε να της λάχει. Στο ποδόσφαιρο του 2022 έχει μειωθεί κι άλλο ο χώρος (στο κορυφαίο επίπεδο τουλάχιστον) για παίκτες που δεν μπορούν ν' ακολουθήσουν τους τρελούς ρυθμούς. Μαζί με την εξέλιξη του ταλέντου τους και την αντίληψη της τακτικής, επιβάλλεται να κάνουν τα σώματά τους... βιονικά. Όχι μόνο γιατί πια οι σεζόν είναι γιγαντιαίες με πάρα πολλά ματς κατά τη διάρκειά τους. Αλλά γιατί σε κάθε ματς, από το πρώτο δευτερόλεπτο, ο ρυθμός (πρέπει να) είναι στα κόκκινα όπως τον είχε η Μπάγερν κόντρα στην Αϊντραχτ και στο 10ο λεπτό ήταν ήδη στο 0-2 έχοντας ουσιαστικά τελειώσει το ματς. Ψέκασε, σκούπισε, τέλειωσε.
Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!Διαβάστε επίσης
Μαστορέματα με το αμάξι σε κίνηση
Αναλύει στο σημερινό του blog, ο Σπύρος Γρομητσάρης.
Κάτι παραπάνω από ένα ματς
Η ρεβάνς του Ολυμπιακού με τη Σλόβαν στη Μπρατισλάβα δεν είναι απλά το 4ο επίσημο ματς της νέας σεζόν. Γράφει ο Σπύρος Γρομητσάρης.
Αυτό που δεν μάθαμε και εκείνο που επιβεβαιώσαμε
Ο Σπύρος Γρομητσάρης γράφει στον απόηχο του πρώτου ματς με τη Σλόβαν.
Έγινε το TILT, πάμε για την άλλη μπίλια
Γράφει στο σημερινό του blog, ο Σπύρος Γρομητσάρης.
