Είναι 15χρονα, ηλίθιε
Χθες ταλαντούχα 15χρονα δύο σπουδαίων ομάδων αναμετρήθηκαν σε τελικό πρωταθλήματος. Δεν επρόκειτο για επαγγελματίες, αλλά για παιδιά που έχουν και σχολείο σήμερα. Νέα πλάσματα που τώρα επιμορφώνονται και διαμορφώνουν χαρακτήρες και πακέτο ως ποδοσφαιριστές αλλά κυρίως ως άνθρωποι με στόχο να γίνουν οι αυριανοί υπεύθυνοι πολίτες και (γιατί όχι;) επαγγελματίες εξαιρετικοί ποδοσφαιριστές.
Στο ματς έγιναν λάθη. Λάθη από τους wanna be ποδοσφαιριστές, από τους προπονητές, από τους διαιτητές. Απ' όλους όπως συμβαίνει σε κάθε ματς. Επελέγη ένα από συγκεκριμένους ανθρώπους για να επιβεβαιωθεί γιατί δεν έχει και πολλή τύχη το ποδόσφαιρο σ' αυτή τη χώρα και εξαρτάται αποκλειστικά από την ικανότητα κάθε «καπετάνιου» σε κάθε ποδοσφαιρικό «καράβι». Κείμενα - τοξικά απόβλητα έγιναν πρώτο θέμα (!) σε αθλητικά σάιτ.
Ένα ματς 15χρονων «συνδέθηκε» με άλλα επαγγελματικά ματς προηγούμενων δεκαετιών για να αποδειχθεί, τι; Δεν αποδείχθηκε αυτό που στόχευαν. Αντιθέτως αποδείχθηκε αυτό που δεν ήθελαν. Τι ρόλο «βαράνε». Γιατί όσο πιο ψηλά ανεβαίνει η μαϊμού αντικειμενικότητα, φαίνεται ο ποπός της.
Είναι 15χρονα ηλίθιε, τι δεν καταλαβαίνεις; Έφτασαν στον τελικό δύο ομάδες. Είναι όλοι τους νικητές. Έχουν όλοι τους μεγάλη αξία. Ο τίτλος δίνει χαρά αλλά η ήττα δεν μειώνει την αξία. Ποιος αλήθεια μπορεί να πιστέψει ότι χρειάζεται ένας σύλλογος (ειδικά όπως ο Ολυμπιακός) έναν τίτλο σε πρωτάθλημα Κ15; Να αποδείξει τι; Γιατί ένα λάθος ειδικά σε ματς παιδιών χρησιμοποιείται έτσι;
Την απάντηση την ξέρουμε όλοι. Γιατί κάποιοι πληρώνονται μόνο γι' αυτό. Γιατί καμία δουλειά δεν είναι ντροπή αλλά και η ντροπή δεν μπορεί να είναι δουλειά. Κι εμείς θα συνεχίσουμε να... ξερνάμε από τα μάτια ΕΚΤΟΣ ΑΝ κάνουμε κάτι σοφό. Σταματήσουμε να τους δίνουμε την προσοχή και τα κλικ μας...
ΥΓ: Ενδεχομένως και η γνώμη μου να είναι μια μεγάλη κοτσάνα αλλά δικαιούμαι να την εκφράσω: ματς μη επαγγελματικών ομάδων και ειδικά τόσο μικρών παιδιών ΔΕΝ θα έπρεπε να μεταδίδονται από την τηλεόραση και να γίνονται αντικείμενο εμετικών σχολίων. Γνώμη μου είναι ότι οι ακαδημίες (πρέπει να) έχουν ως βασικό στόχο τη διαμόρφωση χαρακτήρων σωστών ανθρώπων και την εκπαίδευση ποδοσφαιριστών και δευτερευόντως την κατάκτηση τίτλων.
Γι' αυτό λοιπόν οι άνθρωποι που θα έπρεπε να βλέπουν αυτά τα ματς (μόνο) από κοντά είναι όσοι έχουν επαγγελματική σχέση. Πρόεδροι, τεχνικοί διευθυντές, προπονητές, μάνατζερ, σκάουτερ. Ούτε καν οι γονείς για μένα γιατί κι εκείνοι παρεκτρέπονται και κάνουν κακό.
ΥΓ2: Το έγραφα και χθες, ώρες πριν από το τζάμπολ της ομάδας μπάσκετ, ότι η νίκη θα ήταν σημαντική αλλά η ήττα όχι καταστροφή. Δεν αλλάζω γνώμη προφανώς. Αυτό που φυσικά δεν μου άρεσε ήταν η εικόνα της ομάδας, παραδόθηκε και ουσιαστικά δεν διεκδίκησε ποτέ τη νίκη. Αδίκησε τον εαυτό της αλλά από την άλλη βλέπουμε ότι η φετινή Ευρωλίγκα είναι γεμάτη από πάνω και κάτω. Δεν υπάρχουν ευθείες γραμμές. Ακόμα και οι τελευταίοι, ειδικά η Ζαλγκίρις, έχουν κάνει νίκες που δεν θα πόνταρε κανείς ότι μπορούν.
Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!Διαβάστε επίσης
Τα εθνικά πειράματα ο κόσμος του Λουτσέσκου
Ο Σπύρος Γρομητσάρης γράφει για τον αποκλεισμό της Ιταλίας και τις δηλώσεις Λουτσέσκου...
Πιο σημαντικό από το πλεονέκτημα έδρας είναι…
Ο βασικός στόχος επετεύχθη. Η ομάδα εξασφάλισε τη συμμετοχή της στα πλέι οφ της Ευρωλίγκα και μάλιστα με πλεονέκτημα έδρας. Γράφει ο Σπύρος Γρομητσάρης.
Η πορεία του ΠΑΟΚ και οι πορείες στο Σύνταγμα
Γράφει για τις διάφορες… πορείες, ο Σπύρος Γρομητσάρης.
Αν ήξερες πόσο τους «χαλάει»
Δουλειά τους, πληρώνονται κανονικά, για να σε πείσουν ότι η ομάδα σου είναι μόνο προβλήματα και θα πρέπει να ψαχτείς ότι τους πιστεύεις κιόλας. Γράφει ο Σπύρος Γρομητσάρης.
