Το πρόβλημα είναι ότι το... συζητήσαμε για Βατσλίκ
Και ξαφνικά, λατρεία για τον Βατσλίκ. Ότι φτάσαμε στην Ελλάδα, λίγο καιρό πριν και ύστερα από 2-3 εμφανίσεις του με λάθη, έστω και να το συζητάμε για τον Τόμας Βατσλίκ, αποδεικνύει / επιβεβαιώνει το πρόβλημα. Και το πρόβλημα είναι ότι όλοι μας, βάζω πρώτο πρώτο το σινάφι μου μέσα και φυσικά τον μέσο οπαδό, δεν «ανεχόμαστε» / δικαιολογούμε το λάθος. Λες και το ποδόσφαιρο παίζεται από μηχανές ή προγράμματα υπολογιστή και όχι ανθρώπους.
Συγνώμη που μπαίνω λίγο επιθετικά σήμερα αλλά όσο περνάει ο καιρός η κατάσταση χειροτερεύει. Πολύς κόσμος περιμένει μόνιμα με το δάχτυλο στη σκανδάλη. Ψάχνει το ψεγάδι. Το λάθος για να το επισημάνει. Λες και δεν... χρωστάει καλή κουβέντα. Σ' αυτόν τον Ολυμπιακό ειδικά μόνο καλές κουβέντες χρωστάμε όλοι. Ένας Ολυμπιακός που αντιμετωπίζει από την αρχή της σεζόν πολλά και σημαντικά προβλήματα και παρόλα αυτά καλπάζει προς τον 3ο σερί τίτλο και είναι ακόμα μέσα στην Ευρώπη. Μην πάτε μακριά, προ ελαχίστων ημερών επιχειρούσαν κάποιοι να κάνουν σοβαρή κουβέντα για την απόδοση της ομάδας ενώ έλειπε το μισό ρόστερ λόγω covid-19, άλλου είδους τραυματισμών και φυσικά Κόπα Άφρικα.
Κι αντί να λέγονται τα προφανή και τα λογικά, η συζήτηση σε κοινωνικά δίκτυα και ραδιόφωνα ήταν: δεν βλέπεται ο Ολυμπιακός, γιατί παίζει έτσι η ομάδα; Τι γιατί ρε φίλε; Επειδή είναι μισή. Στο ματς λοιπόν που συζητάνε όλοι για την απόδοση του Βατσλίκ εγώ θα σας πω ξανά για το πόσο σημαντικός είναι στη γενικότερη λειτουργία ο Αγκιμπού (που έλειπε στο Κόπα Άφρικα) και ο Μπουχαλάκης που τραυματίστηκε στη Ριζούπολη με τον Απόλλωνα και επίσης απουσίασε από σειρά αγώνων. Ναι, φυσικά σημαντικός είναι και ο (καλός) Μασούρας. Εκτιμήστε αυτόν τον Ολυμπιακό όσο τον έχετε. Είναι ένας από τους καλύτερους της ιστορίας. Καλύτερος είναι και ο αποτελεσματικός, όχι απαραίτητα ο θεαματικός. Γιατί έχουμε δει θέαμα και τσαλιμάκια από ομάδες που τα αποτελέσματα δεν ήταν αυτά που επιθυμούσαν.
ΥΓ: Με αφορμή και το ματς στη Νεάπολη κόντρα στον Ιωνικό, αξίζει μία (ακόμα) καλή κουβέντα και ο Τικίνιο. Όχι επειδή ευστόχησε στο πέναλτι, για τη γενικότερη παρουσία του. Ακόμα και το ακυρωθέν γκολ στο 3ο λεπτό επιβεβαιώνει την κλάση του και το φονικό του ένστικτο. Παρά το... μαρκάρισμα του Αγκιμπού που πήδηξε για την κεφαλιά και παρενόχλησε τον Βραζιλιάνο πέφτοντας πάνω του, δεν έχασε την ισορροπία και το παστέλωσε. Κρίμα που ήταν οφ σάιντ στην αρχή της φάσης ο Μαντί και ακυρώθηκε αυτό το αληθινά ωραίο σε δημιουργία και εκτέλεση γκολ.
ΥΓ2: Ντάξει δεν έχει νόημα πια η κουβέντα για τα πέναλτι στα ματς του ΠΑΟΚ, είτε αυτά που δίνονται υπέρ του, είτε εκείνα που δεν δίνονται κατά του. Οι... κανόνες του παιχνιδιού πια είναι γνωστοί και μ' αυτούς πορευόμαστε. «Συγχαρητήρια» σε όλους όσοι έχουν ευθύνη γι' αυτό.