Ο εξτρέμ κάνει (και) τον μπακ και το αντίστροφο
![Ο εξτρέμ κάνει (και) τον μπακ και το αντίστροφο](https://www.gavros.gr/photos/w_930px/articles/202111/3315250.jpg)
Πριν από ελάχιστες μέρες, την 1η Νοέμβρη πιο συγκεκριμένα, η γνωστή (διεθνής πια) ιστοσελίδα transfermarkt που τηρεί ένα άτυπο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο εκτόξευσε τον Γιώργο Μασούρα. Πλέον αξιολογεί τον διεθνή εξτρέμ του Ολυμπιακού ως το 2ο πιο σημαντικό περιουσιακό στοιχείο του ρόστερ της! Τον πήγε στα 7,5 εκατ. ευρώ. Μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο έχει σχεδόν διπλασιάσει την τιμή του. Πριν από εφτά μήνες, τον Φεβρουάριο συγκεκριμένα, τον αξιολογούσε 4 εκατ.ευρώ. Τον Απρίλιο του 2020 τον είχε 1,6 εκατ.! Τώρα λοιπόν είναι πίσω, μόνο, από τον Μαντί Καμαρά που αξιολογείται 15 εκατ. Είναι μεγάλη δικαιοσύνη αυτό παρότι οι υπολογισμοί της χρηματιστηριακής αξίας από το συγκεκριμένο σάιτ δεν είναι... ευαγγέλιο. Όπως προανέφερα, τηρεί ένα άτυπο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο. Βεβαίως, έχει σημαντική δόση ρεαλισμού και αργά ή γρήγορα δίνονται οι σωστές τιμές σε παίκτες και ομάδες.
Ο Γιώργος Μασούρας, κατά την ταπεινή μου γνώμη, είναι ο καλύτερος Έλληνας ποδοσφαιριστής αυτή τη στιγμή. Προσοχή, δεν λέω ο πιο ταλαντούχος. Όχι ο πιο προικισμένος από πλευράς ποιότητας. Λέω ότι είναι ο καλύτερος. Καλύτερος θεωρείται εκείνος που είναι πολύ επιδραστικός στο παιχνίδι της ομάδας του και έχει και σταθερότητα. Ο Μασούρας τα έχει και τα δύο σε μεγάλο βαθμό. Προσωπικά είμαι φαν παικτών τύπου Μασούρα γιατί ξέρεις ότι σπάνια θα σε... προδώσουν.
Σκίζονται για το καλύτερο. Δεν θα κοροϊδέψουν μέσα στο γήπεδο, την ώρα ενός ματς όπως δεν κοροϊδεύουν και στις προπονήσεις. Μπορεί να είναι κακός σε ένα ματς αλλά όχι αδιάφορος ή τεμπέλης. Πασχίζει πάντα ασχέτως αν μερικές φορές δεν τα καταφέρνει. Αν με ρωτάτε με τι σόι παίκτες θέλω η ομάδα μου να πηγαίνει σε έναν -ποδοσφαιρικό- πόλεμο η απάντηση είναι απλή: με Μασούρες. Φυσικά θέλω και παίκτες «βουτηγμένους» στην ποιότητα. Αν μάλιστα συνδυάζεται η ποιότητα με το μαχητικό πνεύμα (βλέπε Βαλμπουενά) ακόμα καλύτερα.
Ο Μασούρας είναι ο παίκτης που κάνει καλύτερα την ομάδα γενικώς και τους συμπαίκτες του γενικώς. Ο μπακ που είναι πίσω του για παράδειγμα αισθάνεται ασφάλεια γιατί βλέπει διαρκώς τον Γιώργο να γυρίζει για να βοηθήσει στην άμυνα. Το ίδιο σημαντικό, στον αντίποδα, είναι και ο εξτρέμ να αισθάνεται τη βοήθεια ενός ικανού μπακ. Αλυσίδα είναι όλα και συχνά κι εγώ κι εσείς κάνουμε το λάθος να κρίνουμε μεμονωμένα έναν ποδοσφαιριστή. Στο συγκεκριμένο τάιμινγκ για παράδειγμα βοηθάει να δούμε το παράδειγμα του Κένι Λαλά. Είναι τυχαίο ότι δύο από τα λιγοστά καλά επιθετικά ημίχρονα του έμπειρου Γάλλου μπακ έγιναν με μπροστά του τον Γκάρι Ροντρίγκες; Την πιο ασφαλή απάντηση θα τη δώσει ο χρόνος αλλά νομίζω πως δεν είναι τυχαίο.
ΥΓ: Παίκτες όπως ο Εμβιλά έχουν ανάγκη αυτή τη διακοπή. Οι διεθνείς που θα πρέπει να πάνε στις εθνικές τους ομάδες και είναι ήδη πολύ επιβαρυμένοι, δεν την έχουν ανάγκη καθόλου...
ΥΓ2: Πολύ μου άρεσε κόντρα στον Ιωνικό που ο Τικίνιο μας έδειξε και το άλλο του πρόσωπο, ένα πρόσωπο που έχει σε μεγάλο βαθμό και ο Ελ Αραμπί. Μιλάω για το πρόσωπο του δημιουργού. Σε δύο περιπτώσεις έβγαλε σε θέση βολής τον Γκάρι Ροντρίγκες ασχέτως αν τελικά δεν «κρατήθηκαν» ως ασίστ οι ενέργειές του γιατί ο παίκτης από το Πράσινο Ακρωτήρι αστόχησε. Εμείς ό,τι ήταν να δούμε πάντως το είδαμε.