Μόνο Εσίτι; Ζίφκοβιτς και Μπίσεσβαρ;

Τετάρτη, 27 Οκτωβρίου 2021 - 11:59

ΣΠΥΡΟΣ ΓΡΟΜΗΤΣΑΡΗΣ

Μετά το Ολυμπιακός-ΠΑΟΚ μίλησαν όλοι, σχεδόν αποκλειστικά, για την επιλογή του Λουτσέσκου να βάλει στο αρχικό σχήμα τον Εσίτι και την επιλογή του Μαρτίνς να πιέσει τον συγκεκριμένο παίκτη του δικεφάλου. «Χρεώθηκαν» όλες οι... αμαρτίες στον χαφ του φιλοξενούμενου. Προφανώς, όπως αποδείχθηκε, ήταν ένας αδύναμος κρίκος. Αλλά, για μια στιγμή, ήταν το μοναδικό - κλειδί της νίκης του Ολυμπιακού και της εξαιρετικής του εμφάνισης για περίπου 60 λεπτά; Δική μου γνώμη είναι, προφανώς, όχι! Δεν φταίει για όλα ο Εσίτι και δεν αξίζουν μπράβο μόνο εκείνοι που κέρδισαν κατά κράτος τον Εσίτι.
Δύο από τα πλέον βασικά ατού του ΠΑΟΚ είναι οι Μπίσεσβαρ και Ζίφκοβιτς. Αυτοί αλήθεια τι έκαναν στο ματς; Γιατί δεν μίλησε κανείς για τους συγκεκριμένους; Ο πρώτος έγινε αλλαγή στο 60' και δεν... ακούμπησε στο ματς. Ο δεύτερος έμεινε ως το φινάλε, ήταν κάπως καλύτερος, αλλά όχι τίποτα σπουδαίο. Αυτούς λοιπόν δεν υπήρξαν κάποιοι που τους σταμάτησαν; Γιατί δεν σταθήκαμε στο πόσο δούλεψαν κάποιοι ερυθρόλευκοι για να μη φανούν στο ματς αυτοί; Έχω λάθος που αναρωτιέμαι; Ξέρετε κάτι; Οι νίκες και οι ήττες είναι αποτέλεσμα ομαδικής δουλειάς. Το να φορτωθεί το ανάθεμα, ή το μπράβο στον αντίποδα, ένας είναι λάθος. Πολύ λάθος.

Θυμάμαι το ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός 3-1 της πρώτης σεζόν του Μαρτίνς στο μεγάλο λιμάνι. Τότε μετά το ματς είχε πέσει όλο το ανάθεμα στον Νάτχο και την επιλογή του Πορτογάλου τεχνικού να ξεκινήσει με βασικό τον Ισραηλινό χαφ. Είχαν φορτωθεί όλες οι... αμαρτίες της κάκιστης εμφάνισης του Ολυμπιακού στον Νάτχο. Λες και οι άλλοι ερυθρόλευκοι είχαν σταθεί στο ύψος της περίστασης και είχε υστερήσει ο Νάτχο... Φυσικά και δεν είχε συμβεί κάτι τέτοιο, όλοι τραγικοί ήταν τότε. Είναι κωμικό να λέγεται σε ματς ποδοσφαίρου ότι φταίει μόνο ένας σε μια συνολικά κακή εμφάνιση ομάδας. Ο ΠΑΟΚ την Κυριακή δέθηκε... κόμπο συνολικά. Δεν υπήρχε ούτε ένας διακριθέντας ως το 60ο λεπτό. Μόνο μετά το 60' και το αναγκαστικό και απεγνωσμένο ανακάτεμα του Λουτσέσκου... ανάσανε ο δικέφαλος και φάνηκε επιθετικά. Ο Ολυμπιακός, τακτικά, άγγιξε το τέλειο. Και το άγγιξε σε όλες τις γραμμές του, όχι μόνο στα τετραγωνικά του Εσίτι αλλά και του Ζίφκοβιτς, και του Μπίσεσβαρ και του Άκπομ.

ΥΓ: Πέρυσι ματς σαν κι αυτό με την Άλμπα συνήθως τα έχανε ο Ολυμπιακός και είχε γίνει το ΣΕΦ κέντρο... διερχομένων. Συνεχίζονται τα ενθαρρυντικά μηνύματα από την ομάδα μπάσκετ που θα μπορούσε (και έπρεπε) να έχει κερδίσει και στη Βαρκελώνη. Ας είναι. Μπορεί εν τέλει αυτό να είναι για καλό. Να την κρατάει σε εγρήγορση ώστε να μην πιστέψει κανείς ότι πέτυχε ή έφτασε στον στόχο. Προς το παρόν δεν έχει καταφέρει απολύτως τίποτα. Ή μάλλον έχει καταφέρει κάτι και είναι πολύ σημαντικό αυτό. Έχει καταφέρει να... ζεστάνει τον κόσμο της που πιστεύει ξανά σ' αυτή.

ΥΓ2: Δεν είναι εύκολο το ματς του Σαββάτου με τον Παναιτωλικό στο Αγρίνιο. Και δεν είναι εύκολο γιατί οι γηπεδούχοι δεν έχουν τίποτα να χάσουν ενώ ο Ολυμπιακός κινδυνεύει από τον ίδιο του τον εαυτό όταν χαλαρώνει και πιστεύει ότι κάτι το...έχει δίχως να προσπαθήσει.

Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!

Διαβάστε επίσης

Τα όχι και τα ναι

«Θα μπορούσα να γράφω για ώρα, για να αποδείξω κάτι που, για μένα, είναι προφανές». Ο Σπύρος Γρομητσάρης στο σημερινό του blog δεν σου λέει αυτό που θες να ακούσεις.

Ο απόλυτος μετρητής μιας ομάδας

Βλέποντας κανείς το σχεδόν γεμάτο ΣΕΦ κόντρα στη Φενέρ δεν είχε παρά να αισθάνεται πραγματικά ωραία! Γράφει ο Σπύρος Γρομητσάρης.

Ο Γκάρι, ο Αγκιμπού και τα (συνεχή) μαθήματα

Ο Σπύρος Γρομητσάρης αναλύει μέσα από το gavros.gr την εικόνα του Γκάρι, του Αγκιμπού Καμαρά, αλλά και του Θρύλου που ξέρει να βρίσκει… «διαμάντια»!