Είναι το τίμημα...

Έγραφα χθες, ώρες πριν από τη σέντρα του Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός: «Το ματς, για διάφορους λόγους, είναι... παγίδα. Παγίδα γιατί όλοι το θεωρούν εύκολο για τον Ολυμπιακό. Παγίδα γιατί ο Παναθηναϊκός είναι ξεκούραστος και ο Ολυμπιακός εξαντλημένος από τα δύο ταξίδια σε Τρίπολη και Κωνσταντινούπολη σε διάστημα 5 ημερών. Παγίδα γιατί όλοι αναδεικνύουν τις απουσίες των πρασίνων λες και οι ερυθρόλευκοι θα παίξουν πλήρεις. Ο Εμβιλά είναι ξανά εκτός ενώ προστέθηκε και ο Ονιεκουρού. Και φυσικά όλοι... ξεχνάμε, αφού συνηθίσαμε, την απουσία του Φορτούνη. Το ματς δεν είναι εύκολο. Μπορεί ο Ολυμπιακός να το κάνει αν πιάσει υψηλά στάνταρ απόδοσης. Όμως, δεν είναι κάτι που προγραμματίζεται αυτό. Παίζει ρόλο και το πως θα παίξει ο αντίπαλος. Θυμηθείτε πως είχε παίξει ο Ατρόμητος που μετά το πρώτο 20λεπτο επέλεξε το... ταμπούρι».
Δε νομίζω ότι σκέφτηκα κάτι σπουδαίο ή χρειάζεται καμιά φοβερή εξυπνάδα για να «διαβάσεις» τα δεδομένα και, λίγο-πολύ, να ξέρεις τι να περιμένεις. Ο Παναθηναϊκός έπαιξε επιθετική άμυνα γιατί ήταν φρέσκος αφού επί μία εβδομάδα ήταν... αμετάθετος καθώς έπαιξε την προηγούμενη Κυριακή εντός έδρας με το Βόλο και χθες... ταξίδεψε ως το Φάληρο. Ο Ολυμπιακός στον αντίποδα κουβάλαγε μεγάλο φορτίο σωματικής αλλά και ψυχολογικής κόπωσης. Ο θρίαμβος στην Τουρκία μάλιστα, όσο και να μην το παραδέχεται κανείς, είναι λογικό να κάνει λίγο το μυαλό να... ξεφύγει. Η εικόνα του Μασούρα νομίζω (και όχι μόνο του Γιώργου) είναι η πλέον ενδεικτική τι μπορεί να κάνει η κούραση σε έναν παίκτη. Δεν είναι μόνο ότι δεν έχουν φρεσκάδα τα πόδια αλλά ότι η κόπωση επηρεάζει και το μυαλό και τις αποφάσεις που παίρνονται.
Ήταν ξεκάθαρο ότι ο Ολυμπιακός θα επιχειρούσε να κάνει 1-2 ξεσπάσματα στην αρχή των ημιχρόνων ώστε, αν καταφέρει να σκοράρει και να πανικοβάλλει τον αδύναμο Παναθηναϊκό που έγινε πιο αδύναμος στα μετόπισθεν λόγω απουσιών. Όμως οι διακοπές στάθηκαν εμπόδιο σ' αυτή την προσπάθεια. Όπως εμπόδιο στάθηκε και ο ελάχιστος διαιτητικά κύριος που του ανατέθηκε η αποστολή να διευθύνει το ντέρμπι και σφύριζε διαρκώς για να δώσει τη μπάλα ακόμα και σ' αυτόν που την είχε πάρει ήδη και υπήρχε πλεονέκτημα. Από το πρώτο 15λεπτο έπρεπε να δεχθεί κίτρινη για καθυστέρηση ο τερματοφύλακας του ΠΑΟ και τη δέχθηκε στο 85' αφού προηγουμένως είχε καθυστερήσει, συνολικά, ένα 5λεπτο να εκτελέσει όλα τα ελεύθερα που του δόθηκαν. Κακός διαιτητής δεν είναι μόνο εκείνος που δίνει ή δεν δίνει ένα πέναλτι ή μια κόκκινη κάρτα. Κακός διαιτητής είναι κι αυτός που διαλύει κάθε ελπίδα ενός ματς σαν το χθεσινό να αποκτήσει ρυθμό.
Ό,τι έγινε, έγινε. Ο Ολυμπιακός έπαιξε 7 δύσκολα ματς σε 21 μέρες και πλέον ήρθε η ώρα να πάρει σωματικές και πνευματικές ανάσες. Ανάσες που έχει μεγάλη ανάγκη. Όσοι τουλάχιστον θα έχουν την ευκαιρία να πάρουν γιατί ο Ολυμπιακός είναι μια ομάδα που είναι γεμάτη διεθνείς. Η επιστροφή στις (ξανά δύσκολες) υποχρεώσεις αμέσως μετά τη διακοπή θα είναι... ροκ. Όσο ροκ ήταν και αυτό το διάστημα που μόλις τελείωσε. Μάλιστα η πρώτη εβδομάδα που έρχεται μετά τη διακοπή θα είναι... καρμπόν μ' αυτή που έφυγε. Ταξίδι εντός Ελλάδας για ματς πρωταθλήματος (Γιάννενα αντί Τρίπολης), ταξίδι στην Ευρώπη για ματς του Γιουρόπα (Φρανκφούρτη αντί Κωνσταντινούπολης) και εντός έδρας ντέρμπι (ΠΑΟΚ αντί ΠΑΟ). Είναι το... τίμημα του να μένεις εντός στόχων.
ΥΓ: Ακόμα προσπαθώ να βρω ποιόν και τι εξυπηρέτησε το άναμμα τόσων καπνογόνων (ειδικά) λίγο μετά την έναρξη του β' μέρους που ήταν βέβαιο ότι θα οδηγούσε σε διακοπή και δεν τα έχω καταφέρει...
ΥΓ2: «Όρθιος στην κόλαση», διάβασα κάπου για την εμπειρία του Παναθηναϊκού χθες στο Γ. Καραϊσκάκης. Δηλαδή τώρα πρέπει να σχολιαστεί αυτό; Αφού «κατάφεραν» τα δάχτυλα να το πληκτρολογήσουν, χαλάλι...
ΥΓ3: Ας πει κάποιος στον Μπρινιόλι που ακόμα κάθεται στη μικρή περιοχή και σκέφτεται να εκτελέσει ένα ελεύθερο να φύγει, δε χρειάζεται άλλη καθυστέρηση, τέλειωσε το ματς.