Ένα κακό και μερικά καλά

Δευτέρα, 13 Σεπτεμβρίου 2021 - 10:15

ΣΠΥΡΟΣ ΓΡΟΜΗΤΣΑΡΗΣ

Κακό το αποτέλεσμα; Σίγουρα. Είναι να ανησυχείς; Κατ' εμέ, ξεκάθαρα όχι. Ο Ολυμπιακός έβαλε στα δίχτυα τον Ατρόμητο (αλλά όχι και τη μπάλα) στο β' ημίχρονο σ' ένα ρεσιτάλ χαμένων ευκαιριών που θύμισε άλλα δικά του ματς που «στράβωσαν» στο πρόσφατο παρελθόν. Γιατί δεν πρέπει να ανησυχεί κανείς; Πιστεύετε ότι θα σουτάρει άουτ ή πάνω στον τερματοφύλακα ο Ελ Αραμπί όταν βρεθεί ξανά σε τέτοιες θέσεις; Ή πιστεύετε ότι δεν θα αρχίσει να σκοράρει ο Τικίνιο που επίσης είχε σημαντικές ευκαιρίες; Ή μήπως πιστεύετε ότι ο Ρόνι Λόπες ήταν αυτός που είδαμε κόντρα στον Ατρόμητο; Και μιλάμε τώρα για ένα ματς που μόλις στο 3' ο Ολυμπιακός «έπρεπε» να προηγείται με πέναλτι και καταλαβαίνουμε όλοι τι θα σήμαινε αυτό για την εξέλιξη του ματς. Όμως το πέναλτι δεν υποδείχθηκε και μετά το πρώτο 20λεπτο ο Ατρόμητος έκανε δίχως να κρατάει... προσχήματα αυτό για το οποίο «κατέβηκε» στο Γ. Καραϊσκάκης: έπαιξε... ταμπούρι.

«Αισχρό» ταμπούρι (και με την ανοχή του διαιτητή και εξοργιστικές καθυστερήσεις) και απορώ ειλικρινά με την αποθέωση που γνώρισε για την εμφάνισή του. Εντάξει, πήρε την ισοπαλία, αν αυτό τα καλύπτει όλα πάω... πάσο. Αλλά ας αφήσουμε τον Ατρόμητο και ας δούμε τον Ολυμπιακό. Το 4-4-2 δεν λειτούργησε όπως φαντάζομαι είχε στο νου του ο προπονητής (ειδικά στο α' μέρος) αλλά κι αυτό, σε μεγάλο βαθμό, αναμενόμενο ήταν. Τις διατάξεις δεν τις μαθαίνεις στις προπονήσεις. Ούτε σε φιλικά. Στα κανονικά επίσημα ματς τις μαθαίνεις εκεί που ο αντίπαλος δεν είναι... καλός μαζί σου. Είναι ένα αναγκαίο κακό αλλά πρέπει ο Ολυμπιακός, για δικό του καλό και δική του διευκόλυνση, να το μάθει κι αυτό. Το 4-2-3-1 είναι το πιο πολυ-δουλεμένο από πλευράς Ολυμπιακού αλλά για ματς εντός έδρας και δη στο ελληνικό πρωτάθλημα, το 4-4-2 (αφού πια υπάρχει στην ομάδα κι ένας φορ όπως ο Τικίνιο) μοιάζει απαραίτητο. Και γι' αυτό δουλεύεται από την ομάδα.
Στα θετικά του ματς κατά την ταπεινή μου γνώμη ήταν η εικόνα του Καρμπόβνικ. Μιλάμε για το ντεμπούτο ενός 20χρονου παίκτη σ' ένα δύσκολο ματς με την ομάδα να μην έχει ακόμα ρυθμό και χημεία και μπροστά του να έχει τον Λόπες που δεν «τράβηξε» και δίκαια έγινε αλλαγή. Νομίζω ήταν ένα θετικό πρώτο δείγμα που αφήνει και υποσχέσεις για τη συνέχεια.

Στο διά ταύτα, το έχω γράψει πρόσφατα θα το γράψω ξανά: μόνο καλύτερος μπορεί να παρουσιαστεί ο Ολυμπιακός που έχει πολλές νέες προσθήκες μεσοεπιθετικά και θέλουν χρόνο να «λυθούν» και ταυτόχρονα να «δέσουν» με το σύνολο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν ο χθεσινός Λόπες ενώ ο Ονιεκουρού ήταν σαφώς καλύτερος. Προσωπικά (και φαντάζομαι όχι μόνο εγώ) περιμένω ΑΠΕΙΡΑ πράγματα απ' αυτόν τον σπουδαίο παίκτη.

Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!