Το προνόμιο και η μαγκιά
Θα παραμείνω πιστός σ' αυτό που έγραψα πριν καν από το πρώτο φιλικό του Ολυμπιακού επί αυστριακού εδάφους. Ο πλέον αρμόδιος για να βγάλει συμπεράσματα ατομικά και ομαδικά είναι ο προπονητής. Εμείς οι απέξω προφανώς και έχουμε δικαίωμα στην άποψη αλλά αυτό δε σημαίνει ότι έχει και καμία ιδιαίτερη σημασία / αξία για τον οποιονδήποτε. Αν πρέπει να κρατήσω μια γενική εικόνα από τα δύο πρώτα ματς της preseason των πρωταθλητών είναι η διάθεση. Η επιθυμία των παικτών να δείξουν ότι καταλαβαίνουν πως είναι προνόμιο για 'κείνους να ανήκουν στο ρόστερ αυτής της ομάδας. Παίκτες που (ξέρουμε όλοι μας ότι) περνούν εξετάσεις αφού είναι... μετέωροι, προσπαθούν. Είτε τους... πάνε είτε όχι τα ματς, προσπαθούν κι αυτό είναι θετικό.
Το ίδιο και παραπάνω θετικό είναι ότι προσπαθούν το ίδιο και παίκτες που είναι σίγουροι, δεν έχουν να φοβούνται κάτι αναφορικά με την παρουσία τους στο ρόστερ. Και έτσι αποτελούν φωτεινά παραδείγματα για τους υπόλοιπους. Χαρακτηριστικές περιπτώσεις είναι οι Βαλμπουενά και Ελ Αραμπί. Μάχονται και τρέχουν με την ίδια λογική που θα το έκαναν αν έπρεπε να αποδείξουν κάτι στον Μαρτίνς και ξέρουμε ότι δεν ισχύει κάτι τέτοιο.
Από εκεί και έπειτα, βλέπει και ο πλέον άσχετος με το αντικείμενο πως υπάρχει θησαυρός στο ρόστερ. Ο Αποστολόπουλος στα δικά μου μάτια είναι μια ευχάριστη έκπληξη με την εικόνα του. Τον Σουρλή τον ξέραμε. Ο Μάρκοβιτς ήρθε από γεμάτη σεζόν. Από τον Βρουσάι περιμένω την αγωνιστική του... έκρηξη. Με τη σωστή νοοτροπία και άπειρη δουλειά μπορεί να κάνει σημαντικά πράγματα στη ζωή και την καριέρα του, δεν βλέπω να του λείπει κάτι.
ΥΓ: Μας το είχε επιβεβαιώσει και πέρυσι, το δείχνει και τώρα στα πρώτα φιλικά. Ο Κρίστινσον είναι ένας αληθινά καλός και σταθερός τερματοφύλακας. Έκανε την εύκολη και συνάμα δύσκολη επιλογή να γίνει παίκτης του Ολυμπιακού και του αξίζει έπαινος γι' αυτό. Αλλού θα ήταν μόνιμα βασικός αλλά προτίμησε να πάει κάπου όπου ο συναγωνισμός θα ήταν πολύ υψηλός και τίποτα δεδομένο αναφορικά με το χρόνο συμμετοχής του. Μαγκιά του, μεγάλη του μαγκιά...