Βγάλτε τα καπέλα
Ο Γιώργος Μασούρας, προφανώς, έκανε εξαιρετική και πολύ ουσιαστική εμφάνιση στη Λεωφόρο. Είχε δύο εξαιρετικά τελειώματα, είχε μια ωραία ασίστ, έτρεξε όπως πάντα δίχως σταματημό σε άμυνα και επίθεση. Ήταν, δηλαδή, μια... κλασική εμφάνιση Γιώργου Μασούρα, ενός πολύ τίμιου ποδοσφαιριστή. Ουσιαστικά μιλάμε για έναν τύπο παίκτη που είναι καλό να έχει πολλούς το ρόστερ του Ολυμπιακού.
Προσωπικά... ψάρωσα λίγο παραπάνω με τον Ελ Αραμπί χθες. Προφανώς όχι για τα γκολ (ντάξει, το 2ο που έβαλε ήταν απίθανο αν παρατηρήσει κανείς σε τι ανισορροπία έφερε το σώμα του για να καταφέρει να στείλει εκεί που έπρεπε τη μπάλα), σιγά τα... ωά. Έχει βάλει τόσα και τόσα. Ψάρωσα γιατί είδα έναν παίκτη 34 ετών, που δεν έχει πια να αποδείξει τίποτα και σε κανέναν, να παίζει δίχως μουρμούρα πλάγια αριστερά και να τρέχει πάνω - κάτω για να αμυνθεί και να δημιουργήσει. Το έχω πει πολλάκις, θα το πω ξανά. Το όποιο ταλέντο από μόνο του δεν μου λέει κάτι. Ο καλός ο παίκτης αποτελεί πακέτο. Με ταλέντο, με επαγγελματισμό, με χαρακτήρα με σωστή συμπεριφορά. Και ο Γιουσέφ τα έχει όλα αυτά. Ο καλός ο παίκτης δεν σταματάει ποτέ να έχει κίνητρο. Αν θεωρεί ότι αδικείται, σκυλιάζει περισσότερο σε προπονήσεις και ματς για να αποδείξει στον όποιο προπονητή ότι κάνει λάθος μαζί του. Αν παίζει διαρκώς, σκυλιάζει περισσότερο για να αποδείξει στον προπονητή του ότι κάνει καλά που τον εμπιστεύεται και δεν τον εκθέτει. Ο καλός ο παίκτης βρίσκει πάντα κίνητρο και εκεί που φαινομενικά δεν υπάρχει. Ο Ελ Αραμπί βρήκε τα δικά του χθες στη Λεωφόρο και έπαιζε λες και κρινόταν τίτλος. Και στο φινάλε του ματς τον άκουσα να λέει στις δηλώσεις του δύο φορές: αυτό μας ζήτησε ο προπονητής. Ακόμα και στις δηλώσει ο Μαροκινός τις οδηγίες του προπονητή είχε στο νου του... Αλήθεια, στέρεψαν τα λόγια.
Βγάζω το καπέλο που δεν φοράω. Βγάλτε όλοι τα καπέλα. Και για τον Γιουσέφ και για τον Θανάση. Τι να πει κανείς και γι' αυτό το παιδί; Που... εμφανίστηκε ξαφνικά στην 11άδα του Ολυμπιακού και δε λέει να βγει. Παίζει σε... 1000 θέσεις και κάνει το καλύτερο που μπορεί. Χθες έδωσε μια έξοχη ασίστ με το «κακό» του πόδι από την «κακή» (αριστερή) πλευρά. Και τέρμα να του πει ο Μαρτίνς να παίξει έχω την εντύπωση πως κι εκεί καλός θα είναι. Αν μη τι άλλο, θα προσπαθήσει. Η αλήθεια δίχως φτιασιδώματα είναι πάντα εκεί έξω, στο χορτάρι. Και αποθεώνει ή εκθέτει τους πάντες
ΥΓ: Αν δεν υπήρχε η φάση του πέναλτι και μετρούσε το γκολ του Χασάν, νομίζω χθες θα είχε γραφτεί μεγάλη ιστορία. Η... ζαλάδα των πρασίνων από τις κατά κύματα επιθέσεις του Ολυμπιακού στο πρώτο 15λεπτο ήταν πρωτοφανής.
ΥΓ2: Όπως έγραφα και χθες, ο Ολυμπιακός δεν θα... σκοτώσει κανένα αγωνιστικό θηρίο στη Λεωφόρο αν κερδίσει. Απλά όταν περνούν τα χρόνια, και... ξεθωριάζουν τα δεδομένα του αγώνα, μένουν τα σκορ. Και θα μείνει κι αυτό το 1-4...
ΥΓ3: Αναφορικά με τη διετή διαφορά μεταξύ του 1ου και του 2ου, τι άλλο να πει κανείς; Για να πιάσει ο ΠΑΟΚ τον Ολυμπιακό πρέπει να... κατέβει μόνος του στο επόμενο πρωτάθλημα, ο Ολυμπιακός να πάρει... ρεπό, και πάλι είναι ζήτημα αν θα καταφέρει να φτάσει τους βαθμούς που οι ερυθρόλευκοι συγκέντρωσαν σε δύο σεζόν. Ισάξιο στο -26β. δύσκολα συναντάς αλλού στον πλανήτη.