Θάρρος και αλήθεια

Παρασκευή, 7 Μαΐου 2021 - 10:02

ΣΠΥΡΟΣ ΓΡΟΜΗΤΣΑΡΗΣ

Βλέποντας κανείς τον Μάριο Βρουσάι μετά την επιστροφή από τον τραυματισμό του καταλαβαίνει ότι δεν είναι ο... ίδιος παίκτης. Και όποιος ασχολείται με το ποδόσφαιρο καταλαβαίνει ότι αυτό το πολύ ταλαντούχο παιδί έχει έναν μικρό δισταγμό. Μια φοβία που του προέκυψε από την επέμβαση. Είναι λογική, δεν θα τον... κρεμάσει κανείς. Το δικό του πόδι τραυματίστηκε, όχι το δικό μας. Είναι ωστόσο ξεκάθαρο ότι ο Μάριος παίζει μ' αυτόν τον δισταγμό, μ' αυτή τη φοβία. Γι' αυτό και δεν παρουσιάζει αυτό που έχουμε λατρέψει και οδήγησε τον Ολυμπιακό να τον επιβραβεύσει. Πιστεύω ή θέλω να πιστεύω ότι είναι θέμα χρόνου ν' αφήσει στα αποδυτήρια αυτό το... τσουβάλι με τις αμφιβολίες και τους δισταγμούς που κουβαλάει μπαίνοντας στο γήπεδο και να γίνει σύντομα ο Βρουσάι που ξέρουμε. Να βρει το θάρρος και το καλώς εννοούμενο θράσος που είχε μένει.

Την ίδια στιγμή λοιπόν που δεν βλέπουμε τον αληθινό Μάριο, ο Μαρτίνς προσπαθεί να δει όλη την αλήθεια από τους άλλους παίκτες που δεν είχαν αρκετό χρόνο συμμετοχής ως τώρα. Τσεκάρει τον Ντρέγκερ, τσεκάρει τον Κάιπερς, τσεκάρει τον Τιάγκο ή τον Ρατζέλοβιτς. Ακόμα και τα υπόλοιπα μικρά ελληνόπουλα όπως ο Σουρλής. Το ζήτημα είναι να φανεί και να ειπωθεί η αλήθεια με όλους. Κάποιοι ενδεχομένως να μην βρίσκονται στην απαιτούμενη, για Ολυμπιακό, ποιοτική στάθμη. Άλλοι μπορεί να έχασαν το δρόμο και να χρειάζονται ταρακούνημα. Μερικοί έχουν το πακέτο αλλά χρειάζονται χρόνο. Το ποιός ανήκει που θα το πει ο αρμόδιος, δηλαδή ο προπονητής. Εμείς έχουμε τις γνώμες μας αλλά δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είναι και οι σωστές.

ΥΓ: Διάβασα μερικές δηλώσεις του Έντσο Μαρέσκα για το πέρασμά του από τον Ολυμπιακό και σκέφτηκα δύο πράγματα. Πρώτο πόσο σπουδαίος είναι ο Ολυμπιακός που ένα τόσο σημαντικό brand όπως ο Ιταλός (νυν κόουτς της Κ23 της Μάντσεστερ Σίτι) πρώην χαφ να θυμάται τα καλά και να μη στέκεται στα κακά της ελληνικής του περιπέτειας. Δεύτερο πως (δικαιούμαι να έχω κι εγώ τα κολλήματά μου) ο συγκεκριμένος αποτέλεσε «θύμα» της μεταβατικής εποχής του Ολυμπιακού από την προηγούμενη διοίκηση στην τωρινή. Η πικρία εκείνου του αποκλεισμού στο Ισραήλ έκανε περισσότερο επιτακτικές τις αλλαγές στα πάντα στο ποδοσφαιρικό τμήμα και, δυστυχώς, μαζί με τα πολλά ξερά κάηκαν και τα λιγοστά χλωρά όπως ο Μαρέσκα. Επιμένω ότι είναι ένας από τους πιο ποιοτικούς και εγκεφαλικούς παίκτες (προσωπικά, και λόγω θέσης, τον βάζω δίπλα σε Ιμπαγάσα και Νάτχο) που πέρασαν ποτέ από την Ελλάδα. Σε συνδυασμό με τον ηγετικό του χαρακτήρα και τον επαγγελματισμό θα μπορούσε να αφήσει το σημάδι του για χρόνια, ποιός ξέρει ίσως σήμερα ήταν και σε πόστο στο Ρέντη... Τέσπα, ό,τι έγινε, έγινε.

Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!