Ματς-σφραγίδα αυτού του Ολυμπιακού

Δευτέρα, 22 Μαρτίου 2021 - 09:59

ΣΠΥΡΟΣ ΓΡΟΜΗΤΣΑΡΗΣ

Υπάρχουν κάτι ματς που η απόδοση δεν είναι εντυπωσιακή με την κλασική έννοια του όρου. Υπάρχουν κάτι ματς που ο αντίπαλος έχει κάνει διπλάσιες τελικές από τη δική σου ομάδα όπως χθες ο Άρης (10 έναντι 5 του Ολυμπιακού) στο Γ. Καραϊσκάκης. Υπάρχουν κάτι ματς που ο αντίπαλος σε πιέζει διαρκώς και σου παίρνει την κατοχή μπάλας (43-57%) όπως χθες ο Άρης. Υπάρχουν κάτι ματς που αναγκάζεσαι σε παθητικό ρόλο στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα. Τυπικά δηλαδή υπάρχουν κάτι ματς που η λογική λέει ότι δεν είναι απ' αυτά για τα οποία αισθάνεσαι περήφανος για την ομάδα σου.

Κι όμως, υπάρχουν κάτι τέτοια ματς που σε κάνουν να θες να χειροκροτήσεις τόσο έντονα που να κοκκινίσουν οι παλάμες σου. Ματς που αντιλαμβάνεσαι ότι υπάρχουν και πιο σημαντικά πράγματα από το ίδιο το αποτέλεσμα. Στο χθεσινό Ολυμπιακός-Άρς οι πρωταθλητές κλήθηκαν να δοκιμάσουν για πολλοστή φορά το τελευταίο τρίμηνο τα όρια των σωματικών και ψυχικών αντοχών τους. Πάνω που νόμιζες ότι είχαν φτάσει στο ταβάνι, το τρύπησαν ξανά. Στο 23ο τους επίσημο ματς τις τελευταίες 77 μέρες (μαζί με τη Μάντσεστερ Σίτι οι δύο με τα περισσότερα στην Ευρώπη!) κι ενώ προέρχονταν από ταξίδι στο Λονδίνο και αγώνα υψηλής έντασης κόντρα στην Άρσεναλ, οι ερυθρόλευκοι αναγκάστηκαν να παίξουν με παίκτη λιγότερο για 55 λεπτά. Και το έκαναν κόντρα σε μια ομάδα η οποία, όπως και η Άρσεναλ, είχε 4 ματς λιγότερα από τους ίδιους αυτές τις 77 μέρες και πιο φορτισμένες μπαταρίες.

Παρά τα συγκεκριμένα δεδομένα λοιπόν ο Ολυμπιακός έκανε ποδαρικό με το δεξί στα πλέι οφ κερδίζοντας 1-0 τους κιτρινόμαυρους και έφερε ακόμα πιο κοντά τη μαθηματική εξασφάλιση του τίτλου. Το πιο σημαντικό δεν είναι τι συνέβη ως το 41' που αποβλήθηκε ο Λαλά. Το πιο σημαντικό είναι τι συνέβη από 'κείνο το σημείο και έπειτα που οι ερυθρόλευκοι... τρυπούσαν ξανά το ταβάνι των αντοχών τους. Ειλικρινά τι να πρωτοπεί κανείς;

Αρκετοί ψήφισαν mvp τον Μασούρα λόγω του γκολ και της προσπάθειας που κατέβαλε. Δεν είναι άδικο. Απλά νομίζω πως ήταν πιο δίκαιο να ψηφιστεί ο Ελ Αραμπί. Εκτός του ότι το γκολ το ξεκινάει ο ίδιος με απίθανη κάθετη στον Μπουχαλάκη, τι κατάθεση ψυχής ήταν αυτή;;;!!! Τον έβλεπα λίγο πριν αντικατασταθεί να αμύνεται σαν... σκυλί και να δίνει και οδηγίες στους άλλους. Λες και κρίνονταν κάποια πρόκριση. Θα μπορούσε να προφυλάξει τον εαυτό του, δεν θα του έλεγε κανείς τίποτα. Όμως αυτός έδωσε ό,τι είχε και δεν είχε. Όπως ο απίθανος, ξανά, Σωκράτης. Όπως ο Χολέμπας. Όπως ο Εμβιλά. Όπως ο Μπουχαλάκης.

Στέκομαι λίγο παραπάνω στον Γιουσέφ ωστόσο τον οποίο πρόσεξα πριν από τη σέντρα, όταν όλοι συγκεντρώθηκαν για τον όρκο νίκης, να είναι εκείνος που έδινε παθιασμένα οδηγίες σε όλους κι ας μη φορούσε περιβραχιόνιο επιβεβαιώνοντας ότι ηγέτης γεννιέσαι, δε γίνεσαι... Προσωπικά αυτό το ματς θα το θυμάμαι για 'καιρό. Θα το θυμάμαι γιατί αποτελεί την πιο έντονη σφραγίδα αυτού του έξοχου Ολυμπιακού που απολαμβάνουμε την τρέχουσα 3ετία.

Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!