Και τώρα ένα δυνατό finish
Ξέρετε τι με χαλάει περισσότερο και από την ίδια την ήττα από την Άρσεναλ και τον διαφαινόμενο αποκλεισμό; Ότι ο Ολυμπιακός δεν είχε την ευκαιρία, λόγω των ατυχιών του, να παίξει το ματς στα ίσα και να διεκδικήσει τις πιθανότητές του. Μέχρι το παρά ένα του ματς περίμενε ο Μαρτίνς τον Μπα κι αυτό, λογικό είναι, πέρα από τα αγωνιστικά πλάνα χαλάει και το μυαλό και την ψυχολογία μιας ομάδας. Ό,τι έγινε, έγινε τώρα. Δε γυρίζει πίσω και το κλάμα πάνω από το χυμένο γάλα δεν προσφέρει τίποτα απολύτως.
Αυτό που έχει σημασία τώρα είναι η ομάδα να κάνει το refresh της (κυρίως ψυχολογικό) και να πάρει μια τελευταία μεγάλη φόρα για την τελευταία μεγάλη ευθεία της σεζόν. Τα πλέι οφ και το κύπελλο, εφόσον φυσικά, νωρίτερα φροντίσει να είναι ο Ολυμπιακός που ξέρουμε στη ρεβάνς του Λονδίνου για λόγους ουσίας και γοήτρου. Στο δικό μου μυαλό, το γνωρίζετε πολύ καλά, το είχα αναφέρει πολλάκις, ΑΥΤΟ το κύπελλο δεν έχει καμία αληθινή αξία. Με παρωδία μοιάζει, όχι σοβαρή ποδοσφαιρική διοργάνωση. Γνώμη μου είναι αυτή και την καταθέτω. Ωστόσο, πια ο Ολυμπιακός είναι υποχρεωμένος να το κυνηγήσει και αυτό. Όπως, φυσικά, καλό θα είναι να προσπαθήσει να φτάσει όσο πιο ψηλά γίνεται τη βαθμολογική διαφορά με τους διώκτες του στο πρωτάθλημα.
ΟΚ, δεν είναι κάτι ουσιαστικό η διαφορά, το πρωτάθλημα ουσιαστικά έχει κατακτηθεί. Όμως αφορά στο γόητρο και στο πόσο πιο μεγαλοπρεπής θα γίνει η επίδειξη ανωτερότητας του Ολυμπιακού απέναντι σ' αυτούς που τολμούν να λένε ότι είναι ισάξιοί του και στην πραγματικότητα είναι... Γκρέμλιν.
ΥΓ: Παρεμπιπτόντως η Μπενφίκα που έκανε μεταγραφές 100 εκατ.ευρώ το περασμένο καλοκαίρι και πληρώνει προπονητή με 3 εκατ.ευρώ καθαρά το χρόνο, αποκλείστηκε από την Άρσεναλ στην προηγούμενη φάση του Γιουρόπα με μερικά λάθη απ' αυτά που στην Ελλάδα λέμε: δε γίνονται. Λογικά στη Μπενφίκα είναι όλοι άχρηστοι. Ή μήπως όχι;