Την ευρωπαϊκή συνέπεια για μία ακόμη σεζόν. Μπήκαμε Μάρτη και ακόμα παίζει μπάλα πέρα από τα σύνορα.
Τον χαρακτήρα και το πνεύμα νικητή. Με τόσα προβλήματα και στο 79' το ματς ήταν στο 1-1 και είχες την αίσθηση ότι αν σκοράρει κάποιος αυτός θα ήταν ο Ολυμπιακός.
Το ταξίδι γιατί αυτό μετράει πιο πολύ. Ναι μετράει και ο προορισμός αλλά αν ταξιδεύεις κάθε χρόνο τόσο πολύ κάποια στιγμή θα φτάσεις και στο δικό σου ονειρεμένο «νησί» που δεν πίστευες ότι μπορεί να υπάρξει.
Τον σεβασμό που ανάγκασες τους μεγάλους της Ευρώπης να έχουν για σένα. «Μ' αυτούς δεν μπορείς ποτέ να είσαι σίγουρος ότι όλα τέλειωσαν», δήλωσε μετά το ματς ο Αρτέτα...
Όλα όσα είμαι βέβαιος ότι ΘΑ προσφέρεις στο κοντινό και πιο μακρινό μέλλον.
ΥΓ: Δεν θα μπω καν στη διαδικασία να μιλήσω για το τι μπορούσε ή δεν μπορούσε να γίνει καλύτερα. Και δεν θα το κάνουν επειδή είναι (γνώμη μου είναι αυτή, δεν απαιτώ να τη συμμεριστείτε) αθλητικά un fair να χρεώνεις κόσμο και ομάδα που έχουν... σακατευτεί σωματικά και ψυχολογικά να κάνουν υπερβάσεις παίζοντας διαρκώς με αλχημείες. Εξάλλου μπορείτε να πάτε αλλού, υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες προπονητές / τεχνικοί διευθυντές / παντογνώστες σ' αυτή τη χώρα, που θα σας... υποδείξουν κατόπιν εορτής λάθη και φταίχτες, μην τους πάρω τη «δουλειά», κρίμα είναι.