Πιο Ολυμπιακός (δύσκολα) γίνεται
Το χαμόγελο του Πέντρο Μαρτίνς όταν έκανε χθες τις δηλώσεις στη Nova για το γκολ του Μπουχαλάκη και η ατάκα του περί ευλογίας να προπονεί αυτό το σύνολο, τα είπε όλα. Όπως και η ατάκα του περί μη ύπαρξης 11 βασικών στα πλάνα του αλλά όλης της ομάδας αφού ο καθένας έχει το ρόλο και τη σπουδαιότητά του.
Νομίζω πως αυτά τα λόγια και το χαμόγελο του προπονητή σε συνδυασμό με τον πανηγυρισμό της ομάδας στην ισοφάριση του Ανδρέα στο Κλεάνθης Βικελίδης περιγράφουν συνοπτικά αλλά και εξαιρετικά αυτόν τον Ολυμπιακό. Το έχω γράψει πολλάκις, σε βαθμό που σίγουρα έχω κουράσει, αλλά είναι ο τρόπος μου να το επικοινωνήσω και να καταστήσω σαφές ότι το εννοώ 100%. Δύσκολα θα θυμηθώ άλλον Ολυμπιακό που να είναι τόσο Ολυμπιακός. Που να με γεμίζει όσο αυτός. Προφανώς και δεν είναι τέλειος, τέτοιος δεν έχει υπάρξει και ούτε πρόκειται. Όχι μόνο Ολυμπιακός, τίποτα στον κόσμο.
Ωστόσο είναι Ολυμπιακός γιατί υπάρχει αυτό το απίθανο ομαδικό πνεύμα στα αποδυτήρια και φυσικά η ανίκητη επιθυμία για μάχη ως το τελευταίο δευτερόλεπτο. Λέγαμε παλιότερα για την ομάδα μπάσκετ που ποτέ δεν παραδίνεται και παλεύει μέχρι τέλους πραγματοποιώντας σπουδαίες ανατροπές. Αυτόν τον χαρακτήρα έχει κι αυτός ο Ολυμπιακός, ο ποδοσφαιρικός. Ό,τι κι αν συμβεί όσες απουσίες κι αν υπάρξουν, όσες αναποδιές, σαν... βρικόλακας ζωντανεύει και παλεύει. Μόνο το χρονόμετρο τον νικάει 100%, όταν δεν έχει άλλο χρόνο να προσπαθήσει.
ΥΓ: Κι επειδή διαβάζω δεξιά και αριστερά διάφορους να κάνουν μαθήματα fair play με αφορμή το πανέξυπνο γκολ του Μπουχαλάκη, ας κάνουμε ένα γρήγορο σεμινάριο.
Fair play είναι να μην αποκρούει ο αρχηγός σου με το χέρι κάθετο μέσα στην περιοχή του αντιπάλου και ύστερα να μιλάς για ανίκητες ομάδες.
Fair play είναι να μην δίνεις μισή ντουζίνα δανεικούς σε άλλη ομάδα στο ίδιο πρωτάθλημα και να βάζεις όρο να μην παίξουν εναντίον σου.
Fair play είναι να μη βουτάει κάθε τρεις και λίγο ο Ουάρντα (ή παλιότερα ο Μάτος που έκανε ότι... πεθαίνει στο κάθε άγγιγμα, πολλές φορές χωρίς καν άγγιγμα) για να πάρει φάουλ ή πέναλτι ή να κάνει καθυστερήσεις.
Fair play είναι να παρατάσσεται με ολόκληρη και όχι τη μισή ομάδα η Λαμία απέναντί σου.
Fair play είναι να μη μπουκάρεις στο γήπεδο με όπλο.
Fair play για τον χώρο της εστίασης είναι όλοι οι ταπεινοί σερβιτόροι, και όχι μόνο ένας, να μπορούν να γίνουν εκατομμυριούχοι από τη μία μέρα στην άλλη και ύστερα να έχουν τη δυνατότητα να αγοράσουν εγκαταστάσεις ομάδων.