Πρόκριση με όποιο τρόπο
Ώρες πριν από τη σέντρα της ρεβάνς του Ολυμπιακού με την Αϊντχόφεν στην Ολλανδία μόνο ένα «πράγμα» υπάρχει στο μυαλό μου. Τα μεσάνυχτα η ομάδα να έχει το εισιτήριο για τους 16 στα χέρια της. Προφανώς θα ήθελα να συμβεί αυτό ζευγαρώνοντας τις νίκες ή και η ισοπαλία δεν θα «χάλαγε» κανέναν. Όταν το καλοσκέφτομαι, κι επειδή εύκολο σε ευρωπαϊκό ματς δεν υπάρχει και ειδικά νοκ-άουτ, δε με νοιάζει ο τρόπος ή το αποτέλεσμα. Η πρόκριση με νοιάζει με οποιονδήποτε τρόπο.
Η Αϊντχόφεν, επειδή νομίζω ότι την έχουμε υποβαθμίσει, παραμένει μία από τις σημαντικές ευρωπαϊκές ομάδες της οποίας το ρόστερ κοστολογείται 172 εκατ.ευρώ. Μία ομάδα, να υπενθυμίσω, που εκτός από 24 ολλανδικά πρωταθλήματα έχει αναδειχθεί και πρωταθλήτρια Ευρώπης (1988) ενώ έχει κατακτήσει και το σημερινό Γιουρόπα Λιγκ, όταν αυτό λέγονταν ακόμα Κύπελλο ΟΥΕΦΑ (1978). Γι' αυτό λοιπόν λέω, πρόκριση με οποιονδήποτε τρόπο.
Η σεζόν είναι περίεργη και δύσκολη. Ο Ολυμπιακός παλεύει και με τους «δαίμονές» του, δηλαδή την απίστευτη κακοδαιμονία, την έλλειψη ξεκούρασης το καλοκαίρι και τις παρενέργειες αγωνιστικών ασταθειών που όλα τα παραπάνω έχουν επιφέρει συν του κορωνοϊού. Δεν περιμένω εύκολο ματς αλλά αντίσταση από την PSV, μακάρι να κάνω λάθος. Οι Ολλανδοί δεν έχουν κάτι να χάσουν, θα τα δώσουν όλα στο γήπεδο. Ο Ολυμπιακός πρέπει να είναι προετοιμασμένος για σκληρή μάχη μέχρι το τελευταίο λεπτό. Και σ' αυτό το λεπτό πρέπει εκείνος να στέκεται όρθιος και περήφανος. Όλα τα υπόλοιπα θα είναι λεπτομέρειες.
ΥΓ: Ειρωνεύονταν κάποιοι... χωρατατζήδες τον Ολυμπιακό για τις τελικές που έκανε κόντρα στη Μάντσεστερ Σίτι. Και χθες μια από τις καλές ομάδες της Μπουντεσλίγκα, η Γκλάντμπαχ της οποίας το ρόστερ κοστολογείται με πάνω από 340 εκατ.ευρώ, είχε 3 κόντρα στην ομάδα του Γκουαρντιόλα.