Ο Θανάσης, ο Μάριος και ο... Αυλωνίτης
Πάνω που είχαμε αρχίσει να... ανησυχούμε αφού όλα πήγαιναν καλά, ήρθαν την τελευταία εβδομάδα τα ζητηματάκια με Εμβιλά και Μπρούμα να μας θυμίσουν ότι αυτός ο ΣΠΟΥΔΑΙΟΣ Ολυμπιακός πρέπει πάντα να κερδίζει και την ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ κακοδαιμονία που δεν λέει να τον αφήσει ήσυχο. Ας είναι. Συνηθισμένα τα βουνά από τα χιόνια, κι αυτό στην παρούσα φάση ισχύει μεταφορικά αλλά και κυριολεκτικά.
Το αποψινό ματς με τον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο είναι αυτό που πραγματικά δικαιούται να αποκαλείται ντέρμπι κι από μόνο του αυτό το στοιχείο κάνει ξεχωριστή την αναμέτρηση με τον αιώνιο αντίπαλο. Από την άλλη, μην κοροϊδευόμαστε και μεταξύ μας, το ματς που... καίει τον Ολυμπιακό γίνεται την προσεχή Πέμπτη, όχι απόψε. Ναι, ΟΚ, καταλαβαίνω την... ίντριγκα στην οποία βάζει όλους ένα ΠΑΟ-Ολυμπιακός αλλά, προσωπικά, όσο μεγαλώνω εστιάζω στα αληθινά σημαντικά. Κι αυτή την περίοδο αληθινά σημαντικά είναι τα ματς με την PSV αφού οι ερυθρόλευκοι με τον κόπο, τη δουλειά τους και την ποιότητά τους έδωσαν στον εαυτό τους το δικαίωμα να κοιτάνε και πιο μπροστά.
Προφανώς η ομάδα θα κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί και απόψε. Και αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με το ότι απέναντι είναι ο αιώνιος αντίπαλος. Θα κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί γιατί δεν γίνεται αλλιώς. Ένα καλό ματς απόψε με τον ΠΑΟ αποτελεί και ένα καλό ζέσταμα για το ματς της Πέμπτης. Αν η ομάδα αρχίσει να χαλαρώνει σε συγκεκριμένα ματς θα χαλαρώσει γενικώς και θα το πληρώσει και στα ματς που την... καίνε.
Εξίσου σημαντικό με το αποτέλεσμα απόψε είναι η επιμέρους απόδοση ορισμένων παικτών όπως π.χ. του Σωκράτη που, νομίζω, θα αγωνιστεί (πιθανότατα) ως αλλαγή με φόντο την Αϊντχόφεν όπου θα πάρει τη θέση του τιμωρημένου Σεμέδο. Και ο Μπα (εφόσον αγωνιστεί όπως φαίνεται) είναι σημαντικό να επιστρέψει στις αληθινά καλές, σοβαρές και συγκεντρωμένες εμφανίσεις του και δεν χρειάζεται περαιτέρω επεξήγηση γι 'αυτό.
Για τον Ανδρούτσο, πια, πρέπει να σταματήσουμε να μιλάμε με την... επιείκεια της αναφοράς σε «ταλέντο». Τον Μάιο γίνεται 24... Ο Ολυμπιακός τον αντάμειψε με νέο συμβόλαιο. Πια θα αντιμετωπίζεται ως κανονικός βασικός παίκτης. Και με τέτοια ψυχολογία πρέπει να μπαίνει στο γήπεδο. Κέρδισε με το σπαθί του θέση στην 11άδα τον τελευταίο καιρό, να φροντίσει να τη διατηρήσει και να δικαιώσει την εμπιστοσύνη. Τίποτα περισσότερο ή λιγότερο.
Κάτι ανάλογο ισχύει και για τον Μάριο Βρουσάι. Ζημιά γίνεται αν αποκαλούνται ταλέντα αυτοί οι παίκτες. Ως κανονικοί βασικοί παίκτες να αντιμετωπίζονται. Με απαιτήσεις και υποχρεώσεις. Και οι ίδιοι από τα παιχνίδια τους να έχουν απαιτήσεις. Να ζητάνε πράγματα, να θέλουν να φαίνονται, να παίρνουν πρωτοβουλίες αλλά υπέρ και όχι σε βάρος του συνόλου.
ΥΓ: Ειδικά σε τέτοια ματς οι προβλέψεις είναι ρισκαδόρικες όπως και τα πλάνα των προπονητών που μπορεί στο πρώτο λεπτό να πάνε... περίπατο εξαιτίας μιας συνθήκης που στη θεωρία του ματς ήταν αδύνατο να προβλεφθεί. Δε χρειάζεται να πάμε πολύ πίσω για να θυμηθούμε ότι ο Ολυμπιακός έχει κερδίσει τον ΠΑΟ σε ντέρμπι με γκολ του Αυλωνίτη που ένα λεπτό νωρίτερα είχε μπει αναγκαστική αλλαγή...
ΥΓ2: Ειδικά σε τέτοια ματς παίζει ρόλο και πόσες υπερβάσεις μπορεί ατομικά να κάνει κάθε παίκτης. Συνήθως κερδίζει εκείνος που ψυχολογικά είναι πιο έτοιμος και πιο «μέσα» στο ματς.