Μικρός (μόνο) στο μάτι

Δευτέρα, 14 Δεκεμβρίου 2020 - 09:57

Το ποστάρισμα του Βαγγέλη Μαρινάκη μετά τη λήξη του ματς στη Λαμία ήταν ένα ποστάρισμα που αισθανόμασταν άπαντες από την ώρα που είδαμε τον αγωνιστικό χώρο. Όπως αποδείχθηκε, το τερέν του δημοτικού σταδίου Λαμίας αποτέλεσε μεγαλύτερο αντίπαλο από την ίδια την ομάδα του Τεννέ ενώ η νίκη δεν ήταν ο μοναδικός στόχος που είχε ο Ολυμπιακός μπαίνοντας στο ματς. Εξίσου σημαντικό ήταν να βγουν υγιείς όλοι όσοι έπαιξαν...

Εν τέλει οι ερυθρόλευκοι τα κατάφεραν με επιβλητικό τρόπο αφού έγινε αυτό που γράφαμε χθες πριν από τη σέντρα. Υπήρξαν 3-4 παίκτες (όλοι ήταν θετικοί) που βρέθηκαν σε υψηλά στάνταρ απόδοσης παρά τη λάσπη και το νερό στο τερέν.

Ο Μπουχαλάκης είχε γεμάτη και αρχηγική εμφάνιση τρέχοντας και προσπαθώντας για το καλύτερο ακόμα κι όταν το ματς είχε κριθεί. Όταν πέτυχε τη γκολάρα ο Εμβιλά είχε το πλατύ χαμόγελο που έχουμε όλοι βλέποντάς τον στο γήπεδο. Όσο για τον Τιάγκο Σίλβα, τι να πει κανείς; Αν ένας καινούργιος παίκτης παίζει έτσι από την πρώτη κιόλας συμμετοχή ως βασικός, πως θα παίζει αργότερα;

Προσωπικά βλέπω έναν πολύ φρέσκο και μοντέρνο παίκτη στο πρόσωπο του Τιάγκο Σίλβα. Αν τον κρίνουμε ως 10άρι (παίζει και 8άρι) είναι πολύ διαφορετικός από τον Φορτούνη κι αυτό είναι σημαντικό γιατί δίνει μεγαλύτερη ποικιλία στο παιχνίδι του Ολυμπιακού.

Αυτό που προσωπικά μου αρέσει πολύ στον Πορτογάλο χαφ είναι ότι δεν ταλαιπωρεί τη μπάλα και δεν γίνεται προβλέψιμος κουβαλώντας τη. Του αρέσει να παίζει με μία επαφή, έχει αποφασίσει που θα στείλει τη μπάλα πριν καν έρθει σ' εκείνον. Εξαιρετικό επίσης είναι ότι λόγω του χαμηλού κέντρου βάρους του αλλάζει άμεσα κατεύθυνση ενώ αν και είναι μικρός το δέμας μόνο αδύναμο ή αναιμικό δεν τον λες. Περιμένουμε λοιπόν με ανυπομονησία τα επόμενα.

Ο Τιάγκο βάζει (ευχάριστα) δύσκολα στον Μαρτίνς εν όψει ΑΕΚ. Πόσο εύκολο είναι πια να τον αφήσει στον πάγκο; Μην ξεχνάμε ότι ξεκουράστηκε και ο Καμαρά κόντρα στη Λαμία ενώ πήρε ανάσες στο β' ημίχρονο και ο Εμβιλά... Ο Μπουχαλάκης δείχνει σε πολύ καλή κατάσταση, άρα... Άρα είναι μια κατάσταση που θέλει ένας προπονητής, να έχει πολλούς καλούς διαθέσιμους και να προβληματίζεται για το ποιους θ' αφήσει εκτός, όχι να τραβάει τα μαλλιά ψάχνοντας ποιόν θα βάλει.

Στα συν του ματς η επιστροφή στα γκολ, έστω και με πέναλτι, του Σουντανί που είναι φανερό ότι το χρειάζονταν ψυχολογικά. Κάτι ανάλογο ισχύει και για τον Κάιπερς. Στα συν και ο χρόνος επιστροφής που πήρε ο Ανδρούτσος.

Κι επειδή πια γνωριζόμαστε πολύ καλά και μου αρέσει να είμαι απολύτως ειλικρινείς μαζί σας γράφοντας ό,τι πιστεύω, όπως μετά την Πόρτο κατανοούσα και δεν αδικούσα την ομάδα λόγω των πολλών προβλημάτων της, έτσι και τώρα δεν θριαμβολογώ για το 6-0 επί της Λαμίας που είναι ουραγός και, όπως φαίνεται, αρκετά αδύναμη ομάδα. Ήταν μια σημαντική νίκη με πολλά μικρά κέρδη αλλά ως εκεί.

ΥΓ: Ο ΠΑΟΚ που κάποτε ειρωνεύονταν τον Ολυμπιακό για παράπονά του, τα βάζει με το var και τους ξένους διαιτητές. Τι υπέροχα σενάρια «πλέκει» η ίδια η ζωή...

ΥΓ2: Τα καλύτερα πέναλτι (αλά Πανένκα) μπαίνουν στα... φιλικά (κατά τον Πάμπλο)...

ΥΓ3: Ο Τζόλης, για την περιβόητη φάση που ζητάει πέναλτι ο ΠΑΟΚ με τον ίδιο πρωταγωνιστή, στις δηλώσεις του είπε ότι του έγινε πέναλτι σε πρώτο χρόνο. Και γιατί έπεσε σε δεύτερο;

ΥΓ4: Σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες ο Ντόουγκλας ακόμα... κλαδεύει αντιπάλους στο Βικελίδης αλλά δεν έχει αποβληθεί. Προσωπικά νομίζω «σηκώνει» απευθείας κόκκινη και η φάση του Τσιγγάρα που πήγε με οριζόντιο πόδι (και τις τάπες) σε πόδι αντιπάλου και πήρε κίτρινη στο 21'.

ΥΓ5: Αν ο Ολυμπιακός είναι αυτός που πρέπει την Τετάρτη και κερδίσει... Τα λέμε...

Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!