Η μαγκιά και η ζημιά που ήδη έγινε
Έκαναν ό,τι μπορούσαν για να χάσει ο Ολυμπιακός αυτό το κύπελλο και τελικά δεν το έχασε. Μόνο που στο... βωμό της ενδεχόμενης απώλειας του κυπέλλου (και κατ' επέκταση του νταμπλ) ο Ολυμπιακός απώλεσε ένα ποσοστό αύξησης (πόσο μεγάλη θα ήταν αυτή δεν θα το μάθουμε ποτέ ούτε μπορεί το απαντήσει κάποιος με ακρίβεια) των πιθανοτήτων του για πρόκριση επί της Γουλβς.
Όταν τέλειωνε ο τελικός κυπέλλου το δικό μου μυαλό ήταν καρφωμένο σ' αυτό το μεγάλο «ΑΝ».
Τι θα είχε γίνει ΑΝ ο τελικός γίνονταν όταν έπρεπε, δηλαδή στις 26 Ιουλίου και φυσικά πριν από τη μεγάλη ρεβάνς με τη Γουλβς που έγινε στις 6 Αυγούστου; Πόσο πιο έτοιμος θα ήταν ο Ολυμπιακός στην Αγγλία και πώς θα είχε γραφτεί η ιστορία εκείνου του ματς; Με τα ΑΝ βέβαια, σοβαρές κουβέντες, δεν γίνονται αλλά προσωπικά δεν μου φεύγει από το μυαλό αυτή η σκέψη.
Είναι ξεκάθαρα ένα από τα τρία καλύτερα (αν όχι το καλύτερο) νταμπλ στην ιστορία του Ολυμπιακού. Η αξιακή βαρύτητα (όχι σαν τον... αξιακό κώδικα της ΑΕΚ που λειτουργεί ανάλογα με τον αντίπαλο...) κατάκτησης αυτού του πρωταθλήματος και αυτού του κυπέλλου είναι τεράστια. Ζυγίζει τόνους. Θα ζύγιζε ούτως ή άλλως πολύ ακόμα και αν γινόταν τον Ιούλιο το ματς με τον Ολυμπιακό πλήρη. Η επιτυχία απέκτησε μεγαλύτερη βαρύτητα επειδή οι ερυθρόλευκοι «κατέβηκαν» στο ματς δίχως Γκιλιέρμε, Ομάρ, Τσιμίκα και για τους γνωστούς ιατρικούς λόγους, με απόντες Σα και (έπαιξε ελάχιστα αφού ήταν ανέτοιμος) Σεμέντο.
ΥΓ: «Μεγάλη» κουβέντα είπε ο Μαρτίνς στις δηλώσεις του μετά τον τελικό. «Αυτή η ομάδα, ακόμα και όταν δεν παίζει καλά, παλεύει». Αυτό ακριβώς (πρέπει να) είναι το πνεύμα.
ΥΓ2: Το φινάλε που άξιζε είχε ο Τοροσίδης. Ανάλογο και, γιατί όχι, καλύτερο να έχει και ο σπουδαίος Αβραάμ.
ΥΓ3: Η εικόνα του Ελ Αραμπί (και) χθες επιβεβαιώνει ότι ακόμα και στις καλύτερες «οικογένειες» υπάρχουν περίοδοι γκαντεμιάς που όλα πάνε στραβά, δίχως λόγο. Ειδικά για έναν επιθετικό η γκίνια είναι κάτι σημαντικό. Και δεν υπάρχει κανείς που να εξαιρείται από τον κανόνα. Γι' αυτό ας είμαστε λίγο πιο cool και επιεικείς στα σχόλιά μας σε γκινιαδόρικες περιόδους παικτών. Είναι αναπόφευκτο να συμβεί και τα κακά σχόλια δεν βελτιώνουν την κατάσταση.