Ήταν ένας Ολυμπιακός, ένας ΠΑΟΚ και μια ΑΕΚ
Θα μπορούσε ο τίτλος του κειμένου ν' αποτελεί την αρχή ενός ποδοσφαιρικού ανέκδοτου κατά το: ένας Έλληνας, ένας Πόντιος κτλ. Στο δικό μας ανέκδοτο τον τελευταίο χρόνο έχουμε ακούσει και διαβάσει ουκ ολίγα απίθανα.
Ότι ο ΠΑΟΚ πέρυσι άρχιζε δυναστεία πρωταθλημάτων και ήταν πανέτοιμος ν' αρχίσει σερί συμμετοχές σε ομίλους Τσάμπιονς Λιγκ. Ότι ο Ολυμπιακός βάρεσε διάλυση και θα έβλεπε τίτλους με το... κυάλι.
Ότι ο ΠΑΟΚ θα μοσχοπουλούσε παίκτες και δη τους σούπερ ντούπερ Γιαννούλη και Λημνιό που υποτίθεται ήθελε η μισή Πρέμιερ, το μισό Σαμπιονά, η μισή Πριμέρα, το μισό Καμπιονάτο και ολόκληρη η Μπουντεσλίγκα. Και για την ΑΕΚ (πρόπερσι) είχαμε διαβάσει ανάλογα με τα ποσά που ακούγαμε για ενδεχόμενη πώληση του Μάνταλου να μας κάνουν να κρατάμε τα στομάχια από τα γέλια.
Εν τέλει έρχεται η πραγματικότητα και φανερώνει τι είναι ανέκδοτο και τι όχι. Κι αυτή η πραγματικότητα λέει ότι η (για λίγο ακόμα) εν ενεργεία πρωταθλήτρια Ευρώπης και νέα πρωταθλήτρια Αγγλίας, Λίβερπουλ, επέλεξε για τα αριστερά της άμυνας τον Τσιμίκα, όχι τον Γιαννούλη. Προφανώς ανήκε στο άλλο μισό της Πρέμιερ που δεν ήθελε τον αριστερό μπακ του ΠΑΟΚ.
Αυτή η πραγματικότητα λέει ότι ο Ολυμπιακός κατέκτησε ένα από τα τρία κορυφαία (αν όχι το κορυφαίο) πρωταθλήματα της ιστορίας του με βάση τις συνθήκες διεξαγωγής του. Αυτή η πραγματικότητα λέει ότι ο Ολυμπιακός έκανε μία ακόμα υπέροχη ευρωπαϊκή σεζόν προσθέτοντας και το... σκαλπ της Άρσεναλ στην πλούσια συλλογή του.
Η πραγματικότητα λέει κι άλλα και θα πει ακόμα περισσότερα στο κοντινό ή πιο μακρινό μέλλον. Για τον Ολυμπιακό θα μιλάει πάντα σοβαρά και τους άλλους θα τους υπολογίζει όπως τους αξίζει, ως ανέκδοτα.
ΥΓ: Τον Παναθηναϊκό δεν τον βάλαμε καν στην κουβέντα. Πώς και γιατί να τον βάλουμε, στο σημείο που βρίσκεται...;