Κόουτς του Θρύλου στα χρόνια της εξυγίανσης
Το να είσαι προπονητής του Ολυμπιακού γενικώς είναι μια από τις πιο δύσκολες δουλειές του κόσμου. Το να είσαι προπονητής του Ολυμπιακού ειδικώς στα χρόνια της εξυγίανσης είναι Η πιο δύσκολη δουλειά του κόσμου. Την ώρα που οφείλεις να προπονείς σωστά τους ποδοσφαιριστές σου και να τους προετοιμάζεις κατάλληλα για τα ματς, καλείσαι ν' αντιμετωπίσεις και ζητήματα που, υπό κανονικές συνθήκες, δεν θα υπήρχαν στη λίστα των υπό επίλυση θεμάτων.
Οι ερυθρόλευκοι καλούνται να μείνουν συγκεντρωμένοι και σοβαροί εν όψει του τελικού κυπέλλου και, κυρίως, της μεγάλης ρεβάνς με τη Γουλβς για το Γιουρόπα Λιγκ, και γύρω τους υπάρχει φασαρία που μόνο δύσκολο δεν είναι να τους αποσπάσει την προσοχή. Και η φασαρία είναι κακή. Κάκιστη. Ο Μαρτίνς λοιπόν, θέλοντας και μη, έχει έγνοια και για τον τόπο διεξαγωγής του τελικού. Θα γίνει σ' ένα γηπεδάκι όπου θα έχει δύο ισάξιους προβληματισμούς, τη δυναμικότητα του αντιπάλου και τον κακό αγωνιστικό χώρο; Θα βγει αλώβητος από 'κει; Οι παίκτες του παραμένουν συγκεντρωμένοι ή μήπως ασχολούνται κι αυτοί με όλη τη φασαρία;
Μην ξεχνάμε ότι βρισκόμαστε στο φινάλε της μεγαλύτερης σε διάρκεια και πιο ιδιαίτερης σεζόν της ιστορίας. Έχουν άπαντες κουραστεί σωματικά αλλά και πνευματικά. Δεν είναι περίεργο αν κάποιοι αισθάνονται σαν τους μαθητές στις τελευταίες μέρες του σχολείου που περιμένουν με λαχτάρα το κουδούνι. Ο Μαρτίνς λοιπόν καλείται να πείσει τους παίκτες να μαζέψουν κάθε ικμάδα δύναμης για τα τελευταία καλά σπριντ της σεζόν. Καλείται να τους πείσει ότι μπορούν να γράψουν μερικά ακόμα κεφάλαια στο υπέροχο βιβλίο της φετινής σεζόν. Η επιχείρηση «κεφάλια μέσα» αρχίζει από... χτες και ένα τεστ (όχι το πιο σημαντικό αφού πρέπει να γίνει και διαχείριση δυνάμεων εν όψει τελικού) σοβαρότητας θα είναι το αυριανό ματς με την ΑΕΚ.