La Liga και La... Super Liga
Η επιστροφή του ποδοσφαίρου μετά το lockdown επιβεβαιώνει ότι επιστρέφουμε ως κοινωνία στην κανονικότητα. Καλό θα είναι ωστόσο να μην... «κουβαλήσουμε» μαζί σ' αυτή τη νέα κανονικότητα κάποιες από τις παλιές μας συνήθειες. Οι οικονομικές αντοχές της ελληνικής αγοράς δεν είναι μεγάλες εδώ και περίπου 10 χρόνια, μετά τον covid-19 έχουν εκμηδενιστεί.
Χαζεύοντας το σαββατιάτικο Μαγιόρκα-Μπαρτσελόνα πρόσεξα το μήνυμα που πέρασε στις οθόνες μας στη διάρκεια του διαλείμματος για να δροσιστούν οι παίκτες που έλεγε: Safe Sport, Safe Tourism #SpainAwaitsYou. Δηλαδή, ασφαλής αθλητισμός, ασφαλής τουρισμός, η Ισπανία σε περιμένει. Το πρωτάθλημα ενώθηκε με τα υπουργεία υγείας και τουρισμού της Ισπανίας αλλά και με όλους τους επαγγελματίες που δραστηριοποιούνται στον τουρισμό της χώρας και «πέρασε» στον πλανήτη αυτό το μήνυμα. Ένα μήνυμα που κατάλαβαν στην ισπανική λίγκα ότι αν έχει έστω και έναν ελάχιστο αντίκτυπο σε πολίτες του κόσμου θα είναι καλό για ΟΛΟΥΣ.
Βλέπετε, η La Liga, όπως είναι το όνομα του ισπανικού πρωταθλήματος, έχει τη δύναμη να το κάνει ακόμα και τώρα. Ενδεχομένως τώρα, μετά την ποδοσφαιρική... στέρηση τόσων μηνών και την απουσία φιλάθλων από τα γήπεδα οι οποίοι αναγκάζονται να βλέπουν από την τηλεόραση, τέτοια μηνύματα να «περνάνε» σε περισσότερο κόσμο.
Αλήθεια, η δική μας La... Super Liga, πόσα τέτοια μηνύματα μπορεί να «περάσει». Και θα φτάσουν μακριά στον πλανήτη ή θα μείνουν ως τη... Μακρακώμη; Νομίζω ότι περισσότερο από ποτέ οι ιδιοκτήτες των ομάδων της μεγάλης κατηγορίας του ελληνικού ποδοσφαίρου καλούνται να κρατήσουν υπεύθυνη στάση. Υπεύθυνη στάση για το σπορ που, υποτίθεται, νοιάζονται αλλά και τις όποιες επενδύσεις έχουν κάνει στις ποδοσφαιρικές ανώνυμες εταιρείες που διαχειρίζονται.
Τα γράφω αυτά με αφορμή τις επικείμενες εκλογές στη Super League και τα όσα φημολογούνται. Με τι κριτήρια θα ψηφίσει ο καθένας εκεί; Και τι νόημα έχει να γίνουν τώρα οι εκλογές που «αιωρείται» μια πολύ σοβαρή απόφαση που αφορά πολυϊδιοκτησία ομάδων στο ίδιο πρωτάθλημα; Και τι θα γίνει με το όποιο αποτέλεσμα σε περίπτωση που το CAS συμφωνήσει με τα ελληνικά δικαστήρια ότι υπάρχει «θέμα»; Και δεν είναι μόνο ΠΑΟΚ και Ξάνθη. Ο Βόλος θα μπορούσε ποτέ να διαφωνήσει με τον δικέφαλο του βορρά από τον οποίο έχει δανειστεί τη μισή του 11άδα και είναι εύλογο να αισθάνεται ποδοσφαιρική υποχρέωση; Υπάρχουν κι άλλα που λέγονται για... σφιχτές σχέσεις του ΠΑΟΚ με άλλες ΠΑΕ.
Βλέποντας και την κατάντια της Α1 του μπάσκετ δεν έχω παρά να αναρωτιέμαι που ακριβώς πάμε; Αν υπάρχει ένας σ' αυτή τη λίγκα που έχει τη μικρότερη δυνατή ανάγκη και ανησυχία για το μέλλον αυτός είναι ο Ολυμπιακός. Ένας Ολυμπιακός που έχει πάει σε άλλο επίπεδο και φροντίζει με τη δική του ικανότητα να βρίσκει το μεγαλύτερο μέρος των προς το ζην πέρα από τα ελληνικά σύνορα. Οι άλλοι, τι ακριβώς δεν καταλαβαίνουν; Πότε θα κατανοήσουν ότι πρέπει, επιτέλους, να ψηφίσουν πρωτίστως για το δικό τους καλό που θα έρθει μέσω του κοινού καλού. Του καλού της Λίγκας.
Αν σας έλεγα ότι είμαι αισιόδοξος για τη διάθεση με την οποία θα πάνε άπαντες σ' αυτές τις εκλογές θα έλεγα ψέματα και ψέματα δεν θέλω να σας λέω...