Χάρτινο - ατσάλινο, ένα έμβλημα δρόμος

Τελικά τι συνιστά χάρτινο έναν τίτλο; Να σας πω την αλήθεια, μπερδεύτηκα πάλι. Πάνω που νομίζεις ότι τα έμαθες όλα, τα ξεχνάς. Η ΑΕΚ αναδείχθηκε πρωταθλήτρια στο χάντμπολ κι ας ήταν ισόβαθμη με τον Ολυμπιακό. Δίκαιο και ατσάλινο, λένε. Ο Ολυμπιακός, αντιθέτως, δεν θα έπρεπε να αναδειχθεί πρωταθλητής στο ποδόσφαιρο αν τέλειωνε βίαια η σεζόν παρά το +7β. που λόγω πολυιδιοκτησίας το... σκορ διπλασιάζονταν. Χάρτινο, λένε. Για το μπάσκετ, δε χρειάζεται να πούμε κάτι. Αυτά είναι δίκαια και... ατσάλινα πριν καν αρχίσει η σεζόν. Ο Παναθηναϊκός να το παίρνει και οι άλλοι ας πάνε να...Α2αστούν. Και όταν περνάει τα σύνορα ο εξάστερος, γελάει ο κάθε πικραμένος εδώ και μια 10ετία.
Σοβαρά τώρα; Θέλω αληθινά να κάνω αυτή την κουβέντα; Δεν είναι ξεκάθαρο; Οι κάθε είδους νόμοι που σου δίνουν έναν τίτλο πρόωρα πρέπει να εφαρμόζονται μόνο ΑΝ δεν πρόκειται εκείνος που θα ευνοηθεί είναι ο Ολυμπιακός. Αν πρόκειται για τον ΠΑΟΚ, την ΑΕΚ και τον Παναθηναϊκό, οι νόμοι πρέπει να εφαρμόζονται. Αν πρόκειται για τον Ολυμπιακό, τα τρόπαια μεταμορφώνονται με μαγικό τρόπο από μεταλλικά σε χάρτινα. Η διαφορά στα... βαφτίσια ενός τίτλου είναι ένα έμβλημα δρόμος.
Να σας πω την αλήθεια δύσκολα θα βρεις πιο μεταλλικό τρόπαιο από το φετινό πρωτάθλημα του Ολυμπιακού. Η σωρεία εμποδίων, φυσικών και στημένων, που συνάντησε στο δρόμο του μετατρέπουν το επίτευγμά του σε κατόρθωμα. Με σημαδεμένη τράπουλα και με λιγότερα χαρτιά άρχισε να παίζει και κέρδισε! Και για να μην το κουράζουμε πολύ ας κρατήσουμε αυτό: όταν ο Ολυμπιακός φωνάζει (είτε στο ποδόσφαιρο είτε στο μπάσκετ είτε σε άλλα σπορ) για εύνοια των αντιπάλων του στις εγχώριες διοργανώσεις, φροντίζει να αποδεικνύει ότι είναι αληθινά καλός όταν περνάει τα σύνορα.
Στο ποδόσφαιρο; Ρωτήστε τη Μίλαν, την Άρσεναλ, τη Γιουβέντους, την Ατλέτικο, τη Μάντσεστερ και τόσες άλλες που υποτάχθηκαν. Στο μπάσκετ; Μία από τις πιο πετυχημένες ομάδες της 10ετίας στην Ευρωλίγκα είναι ο Ολυμπιακός. Στα ερασιτεχνικά σπορ; Ο Κουντούρης μεγαλώνει τις τροπαιοθήκες για τα ευρωπαϊκά που δεν χωράνε πια. Τι και ποιός να μιλήσει από τους καρπαζοεισπράκτορες που όταν περνάνε τα σύνορα γελάει η πλάση μαζί τους;