Χωρίς διάθεση για χιούμορ αλλά κάνοντας μια θλιβερή διαπίστωση μπορεί να πει κάποιος ότι βρέθηκε ο αντίπαλος που μπορούσε να σταματήσει αυτόν τον Ολυμπιακό. Και αυτός ο αντίπαλος δεν είναι άλλος από τον ιό που «χαράζει» και αλλάζει (ελπίζουμε όχι δραματικά) τις ζωές μας. Έναν Ολυμπιακό που ήρθε η άνοιξη και κυνηγάει ( ; ) ακόμα τα πάντα. Έναν Ολυμπιακό που γέμισε τις μνήμες όλων με εκπληκτικά στιγμιότυπα.
Έναν Ολυμπιακό που επιβεβαιώνει ότι το ποδόσφαιρο πρέπει να είναι πάντα σε πρώτο πλάνο. Με στιβαρή διοίκηση, με εξαιρετικό προπονητή και τεχνικό τιμ, με πολύ καλό γκρουπ παικτών. Με πολλή και σκληρή δουλειά πετυχαίνεις όλα όσα ονειρεύεσαι, πολλάκις και περισσότερα. Κι ας σε δοκιμάζει για κάποιο διάστημα η μπάλα. Στο πρόγραμμα είναι κι αυτό. Για να γίνεις πρώτος πρέπει να έχεις και ψυχικές αντοχές, όχι μόνο σωματικές. Και ο Ολυμπιακός απέδειξε ότι έχει κι απ' αυτές. Πόσες ατυχίες δεν τον... κυνήγησαν και φέτος. Άντεξε όμως.
Όπως πρέπει ν' αντέξουμε και 'μεις τώρα. Αυτό που συμβαίνει στη χώρα και τον πλανήτη είναι πάνω απ' όλα. Πάνω, φυσικά, και από τον αθλητισμό. Για πρώτη φορά είμαστε όλοι στην ίδια, κοινή, ομάδα. Ο αντίπαλος είναι συγκεκριμένος και επιθετικός. Και 'μεις, σε πρώτη φάση τουλάχιστον, πρέπει να παίξουμε... άμυνα. Και είναι τόσο απλό να «βγάλουμε» αυτή την άμυνα.
Να μείνουμε στο σπίτι. Τόσο απλό. Τόσο εύκολο. Ο αγαπημένος σε όλους μας αθλητισμός, το λατρεμένο ποδόσφαιρο, μπορεί να περιμένει για λίγο. Να περιμένει για όσο χρειαστεί για την ακρίβεια.