Καιρός λοιπόν να εξυγιανθούμε
Στην πραγματικότητα που βιώνουμε προέχει η κυριολεκτική εξυγίανση του πλανήτη. Μιλάμε για κάτι παγκόσμιο εξάλλου, όχι κάτι που αφορά μόνο τη δική μας μικροσκοπική γειτονιά. Να φερθούμε λοιπόν ο καθένας υπεύθυνα και με συνείδηση, όχι υπό καθεστώς πανικού ή τρόμου.
Ας σκεφτούμε το εξής απλό: για πρώτη φορά στη ζωή μας μπορούμε να κάνουμε κάτι τόσο «μεγάλο» για μας ατομικά αλλά και για όλους τους υπόλοιπους μένοντας... ακίνητοι! Δεν είναι εκπληκτικό; Μπορούμε να κερδίσουμε μία από τις πιο σημαντικές, αν όχι την πιο σημαντική, «μάχη» μη κάνοντας τίποτα. Καθισμένοι στον καναπέ μας. Αν το κάνουμε αυτό να είμαστε βέβαιοι ότι οι μέρες της απομόνωσης θα λιγοστέψουν και η κανονικότητα θα επιστρέψει γρήγορα και όλο αυτό θα είναι μια ανάμνηση.
Κι αφού εξυγιανθούμε κυριολεκτικά με το καλό, θα πρέπει να ολοκληρωθεί κάτι που έχει μείνει στη μέση και αφορά στην ποδοσφαιρική εξυγίανση. Και όταν λέω ποδοσφαιρική εξυγίανση εννοώ να πάρουν ΠΑΟΚ και Ξάνθη ό,τι αξίζουν (σ.σ.: θα το κρίνουν τα δικαστήρια, η ΕΕΑ και η Σούπερ Λιγκ έκαναν την αρχή) και ο Ολυμπιακός να επιστρέψει εκεί που ανήκει και αξίζει.
Αναφορικά με το δεύτερο, ο Μαρτίνς και οι παίκτες του αξίζουν να απολαύσουν τις τιμές που τους αξίζουν κατακτώντας ένα από τα πιο καθαρά, δίκαια και μάγκικα πρωταθλήματα της ιστορίας. Ο Ολυμπιακός κατάφερε να κάνει πράξη ένα μότο που χρησιμοποιήθηκε εις βάρος του ειρωνικά, δηλαδή να κερδίζει και τη διαιτησία. Θα προσέθετα να κερδίζει και ένα πρωτάθλημα στο οποίο υπάρχουν εξαρτημένες (παρανόμως ή νομίμως) από τον βασικό του ανταγωνιστή ομάδες.
Θέλοντας και μη λοιπόν, αργά ή γρήγορα, θα έρθει και η δεύτερη -ποδοσφαιρική- εξυγίανση. Τώρα προέχει η πρώτη και πολύ σοβαρή που μας αφορά όλους και είναι ζήτημα ζωής. Ψυχραιμία.